ผมได้ค้นพบว่า เวลาที่มีเรื่องกังวลในชีวิตแล้วหาทางออกไม่ได้ผมจะออกเดิน เดินเรื่อยๆแบบเมื่อก่อนเคยต้องขี่มอไซค์ไปซื้อของหน้าปากซอย ผมก็เปลี่ยนมาเดินไปซื้อของแทน ถึงทางเดินจะไม่ดี แต่สิ่งที่ได้สัมผัสคือ เดินกับขี่มอไซค์ อารมณ์ต่างกันเลย ได้เห็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆตามทางทั้งที่นั่งรถผมจะไม่เห็นเลย
มีใครเคยรู้สึก
แบบนี้บ้างครับ?
พอเดินบ่อยๆปอดและร่างกายแข็งแรงขึ้น เริ่มทนความเจ็บปวดตามกล้าม
ได้ดี
เวลาเศร้าหรือหดหู่ เคยลองออกมาเดินข้างนอกบ้างไหมครับ?
มีใครเคยรู้สึก
แบบนี้บ้างครับ?
พอเดินบ่อยๆปอดและร่างกายแข็งแรงขึ้น เริ่มทนความเจ็บปวดตามกล้าม
ได้ดี