ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ เราพยายามทำแล้วแต่ยากมากค่ะ

ถึงบางพังน้ำพังลงตลิ่ง    โอ้ช่างจริงเหมือนเขาว่านิจจาเอ๋ย
พี่จรจากดวงใจมาไกลเชย    โอ้อกเอ๋ยแทบพังเหมือนฝั่งชล
ถึงวังวัดเทียนถวายบ้านใหม่ข้าม    ก็รีบตามเรือที่นั่งมากลางหน
ทุ่งละลิ่วทิวเมฆเป็นหมอกมน    สะพรั่งต้นตาลโตนดอนาถครัน
เจ้าของตาลรักหวานขึ้นปีนต้น    ระวังตนตีนมือระมัดมั่น
เหมือนคบคนคำหวานรำคาญครัน    ถ้าพลั้งพลันเจ็บอกเหมือนตกตาล
เห็นเทพีมีหนามลงราน้ำ    เปรียบเหมือนคำคนพูดไม่อ่อนหวาน
เห็นกิ่งกีดมีดพร้าเข้าราราน    ถึงหนามกรานก็ไม่เหน็บเหมือนเจ็บทรวงฯ