สามีที่แต่งงานและคบกันมาตั้งแต่เป็นแฟนรวม 20 ปีกว่า มีลูก 1 คน เริ่มจะอารมณ์เสีย หงุดหงิดง่าย แสดงอาการเบื่อและไม่เคยมากอด มาหอมเราเหมือนเดิม เริ่มเปลี่ยนไป พูดคุยกันน้อยลง บางครั้งเวลาเราเครียดๆ อยากคุยกันตอนหัวค่ำช่วงพักผ่อนเหมือนเดิม เราเห็นเขาดูมือถือ เขาหัวเราะ เราก็ถามแบบหัวเราะอะไร อยากดูที่เขาหัวเราะ แต่เขากับหงุดหงิดและบอกว่า "personal time" คือ มันเจ็บจี้ดมากเลยค่ะ แล้วหลังๆ เรากลายเป็นอิจฉาลูกมองดูเวลาสามีแสดงความรักกับลูกตลอดเวลา แต่ไม่เคยทำกับเราเลยทั้งที่นั่งอยู่ติดกับลูก คือต้องทวงว่า ช่วงนี้เขาไม่กอด ไม่หอมเราบ้างเลย ซึ่งเราทวงจนเบื่อที่จะทวงแล้ว ก็พยายามบอกตัวเองให้รักตัวเองกับรักลูกให้มากที่สุด อีกอย่างสามีบอกว่าเคยอ่านในพันทิปมีคู่แต่งงานที่พออายุมากขึ้นก็แยกห้องนอน ทำการบ้านน้อยลง เราฟังแล้วคือ ทำไมคู่เราจะต้องไปเป็นแบบคู่คนอื่นเขาด้วยหรอ (สามีคือแฟนคนแรกและคบคนเดียวจนแต่งงานกัน) ที่สำคัญตั้งแต่คบกันมาสามีไม่เคยชมเราว่าสวยหรือเก่ง ทั้งที่จริงๆ เราก็ทำตัวดีมาโดยตลอด ไม่เคยขาดตกบกพร่องเรื่องใด ทั้งหน้าที่การงานและการเงิน พยายามทำให้เขาภาคภูมิใจในตัวเรา แต่ไม่เคยมีคำชม ไม่รู้ว่าจะหายน้อยใจสามีอย่างไรค่ะ หรือว่าเราควรทำใจเผื่อไว้ ถ้าเราต้องกลายเป็นคู่ที่ต้องหย่าร้างเพราะสามีไม่รักเรา ไม่รู้สึกตื่นเต้นเวลาอยู่ด้วยกันและไม่มีอารมณ์พิศวาสเหมือนตอนจีบเราตั้งแต่มัธยมคะ ปล.ก่อนมีลูก สามีบอกว่ายังไงก็รักเรามากกว่าลูก แต่พอลูกสาวเกิด มันไม่เป็นอย่างที่เคยพูดไว้เลยค่ะ
เมื่อสามีที่คบมา 20 ปี เริ่มรำคาญและหงุดหงิดเราบ่อยๆ ควรทำไงดีคะ