เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร คือพ่อชอบบังคับให้เราเข้าสังคมเช่นไปเล่นกับญาติไปเที่ยวไปทำงานด้วยไปอยู่กับเพื่อนพ่อที่ทำงานด้วยกัน(อายุเท่าเรา)ตลอดทุกครั้งที่ไปเราไม่มีความสุขค่ะเราเหนื่อยมากเราต้องพยายามอ้าปากพูดให้มากๆเสียงดังๆสดใสๆหรือทำตัวเป็นคนตลกแก๊นๆตามวัยทุกครั้งที่ไปทำอะไรแบบนี้หรือแม้แต่ตอนอยู่โรงเรียนแล้วมีเพื่อนร่วมห้อง, ร่วมชมรมมายุ่งกับเรา เราเหนื่อยมากค่ะเจ็บคอเสียงเกือบหายแต่พอเจอคนอื่นก็ต้องทำแบบเดิมซ้ำๆพอเราเงียบก็มีคนเข้ามาถามว่าไม่สบายหรออะไรประมาณนั้นเราไม่ชอบค่ะเวลามีคนมายุ่งหรือแตะตัวเราจะไม่ชอบมากบางทีก็ปวดหัวมากๆจนต้องกินยาพาราบางทีก็รู้สึกแย่จนอยากร้องไห้
**อยากขอทราบจากชาวพันทิปค่ะว่าเราเป็นอะไรรึป่าวไม่ปกติมั้ย และมีวิธีไหนให้ไม่มีใครมายุ่งกับเรา? **
[ ขอเพิ่มเติมนะคะเวลาอยู่โรงเรียนเรามีเพื่อนที่รู้จักค่อนข้างเยอะแยะ มีคนทักเราบ่อย เดินด้วยกันบ่อย ชอบมาแตะเนื้อต้องตัวเรา ชวนเราคุย บอกให้เราไปกินข้าวด้วยกันไปนั่งข้างกัน เราเงียบก็มากวนเราพยายามให้เราพูดยิ้มหัวเราะเยอะๆ ซึ่งมันน่ารำคาญมากค่ะ พูดก็มากเสียงก็ดังเวลาเรียนหรืออ่านหนังสือก็ชอบมายุ่งเวลาวาดรูปคนเดียวก็มองแล้วก็ชมเพื่ออะไรก็ไม่รู้ พอมีกิจกรรมที่มีคนเยอะเราไปอยู่คนเดียวเงียบๆก็มักจะมีคนมาหาเราคุยกับเรา ]
เหนื่อยทุกครั้งที่เข้าสังคม ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับเรา
**อยากขอทราบจากชาวพันทิปค่ะว่าเราเป็นอะไรรึป่าวไม่ปกติมั้ย และมีวิธีไหนให้ไม่มีใครมายุ่งกับเรา? **
[ ขอเพิ่มเติมนะคะเวลาอยู่โรงเรียนเรามีเพื่อนที่รู้จักค่อนข้างเยอะแยะ มีคนทักเราบ่อย เดินด้วยกันบ่อย ชอบมาแตะเนื้อต้องตัวเรา ชวนเราคุย บอกให้เราไปกินข้าวด้วยกันไปนั่งข้างกัน เราเงียบก็มากวนเราพยายามให้เราพูดยิ้มหัวเราะเยอะๆ ซึ่งมันน่ารำคาญมากค่ะ พูดก็มากเสียงก็ดังเวลาเรียนหรืออ่านหนังสือก็ชอบมายุ่งเวลาวาดรูปคนเดียวก็มองแล้วก็ชมเพื่ออะไรก็ไม่รู้ พอมีกิจกรรมที่มีคนเยอะเราไปอยู่คนเดียวเงียบๆก็มักจะมีคนมาหาเราคุยกับเรา ]