ขอพื้นที่ระบายความรู้สึก หลังสูญเสียพ่อ

รู้สึกทุกอย่างในชีวิตเปลี่ยนไปหมด ตั้งแต่เสียพ่อ
ผ่านมาครึ่งปีกว่าแล้วตั้งแต่พ่อเสีย
เหมือนมันกำลังจะดีขึ้น แต่ก็แค่ 'เหมือน'
ห้องน้ำ ห้องนอน และตอนขับรถคือที่ที่อันตรายกับใจเราที่สุด ความเงียบ การอยู่คนเดียว มันทำให้เราคิดถึงท่าน อยู่ๆก็น้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว
แค่เปิดแกลอรี่เจอรูปถ่ายก็ไม่ได้ นึกถึงภาพจำในสมองก็ไม่ได้ หรือแค่มีใครเอยชื่อก็ไม่ไหว

และรับรู้ตัวได้ว่าตัวเองเปลี่ยนไปเยอะมาก  
อะไรที่เคยชอบ กลับไม่ชอบ
อะไรที่เคยทำแล้วมีความสุข ตอนนี้กลับไม่
อะไรที่เคยทำให้เรายิ้ม ตอนนี้กลับตึง
อะไรที่มันเคยดี ตอนนี้กลับแย่
หรือแม้แต่ความสัมพันธ์ของตัวเองกับคนในครอบครัวก็ไม่เหมือนเดิม

แค่อยากมาระบายความรู้สึก
และอยากมาโอบกอดเพื่อนๆ ที่อยู่ในสภาวะเดียวกันนี้
และอยากพูดว่า"ฉันเข้าใจเธอนะ เข้าใจมากๆ"