โดนบอกเลิก เเต่ยังรักเเล้วอยากคืนดีกับเเฟนเก่า

^{คือผมคบกับแฟนเก่าผมตอนผมอยู่ม.3กำลัฃขึ้นม.4ส่วนเเฟนผมอยู่ม.4ครับ เราคบกันจากที่ผมรักเค้าไม่ได้มากมายอะไรเเต่นับวันผมยิ่งรักเขามากขึ้น เรารักกันมากๆครับมีโมเม้นดีๆให้กันตลอดเขาเป็กคนเเรกของผมในหลายๆด้านครับ ไปเที่ยวอยู่ดูดาวที่ทะเลด้วยกันทั้งคืน พากันไปกิน ไปเล่นอะไรที่เป็นเด็ก ทุกๆวันครบรอบเราจะลงสตอรี่ให้กันเสมอ เราทะเลาะกันบ่อยครับ เรื่องเล็กๆน้อยๆตามภาษาเด็ก เช่น เล่นเกมด้วยกันละเเพ้, เขาชอบเเชร์โพสต์ให้ผมดูเเล้วผมไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านมาตอบ, เขาอยากให ผมลงสตอรี่ถึงเขาบ่อยๆ ผมก็พยายามทำตามที่เขาขอเเต่ก็ไม่ถูกใจเขาอยู่ดี เพราะผมเองก็ไม่ค่อยมีรูปเพราะช่วงที่เราคบกันได้1ปี เกิดโควิดครับ เราจะคอลกันเป็นส่วนใหญ่ซึ่งก่อนหน้านี้เราคอลกันทุกวันอยู่เเล้วครับหลังจากกลับจากโรงเรียนไม่เคยห่างกันเลย เเท้กระทั่งตอนนอนยังถือโทรศัพท์คาสายกันตลอดทั้งคืน เขาดีกับผมมากๆครับ ตั้งเเต่วันเเรกผมเลยรักเขาขึ้นทุกวันๆ เเต่จากการที่ทะเลาะเรื่องเล็กไปน้อยๆ ซึ่งผมมองว่ามันไร้สาระมากๆ เลยไม่ได้สนใจอะไรเเค่ทำตามที่เบาขอผมเองก็ยังเด็ก เเต่อักฝ่ายเขากลับรู้สึกเเย่สะสม เเต่ก็ใช่ว่าจะเเย่ไปทุกอย่าง เราไปเที่ยวด้วยกันเราก็หวานกันมากๆ มีโอกาสผมจะไปหาเขาตลอด ในช่วงโควิด นัดกันไปเที่ยวเเถวบ้านเขา เราทะเลาะกันเรื่องเล็กน้อยบ่อยมากๆจนเลยเถิดถึงขั้นมีปากเสียงกัน เเต่เราไม่เคยลงมือกันนะครับ มากสุดผมเเค่โดนเขาเขกหัว เเล้วก็เลิกกันบ่อยมากๆเเต่สุดท้ายก็กลับมาดีกันตลอดเพราะเราอยู่โรงเรียนเดียวกัน เดี๋ยวดีกันเดี๋ยวทะเลาะกัน มันยิ่งทำให้ผมรู้สึก รักเเละผูกพันธ์กับเขามากๆของมากๆ เเต่เขาจะจดจำเเต่เรื่องเเย่ๆ ถึงเเม้ว่าที่ผ่านมา เราจะดีกันเเค่ไหนก็ตาม จนวันนึงเขาจบม.6ไป เขาขึ้นปี1 เราก็ทะเลาะกันเเบบเดิมเรื่องเล็กน้อยเดิมๆ(เราเล่นเกมเขาให้ผมสร้างห้องเเต่ผมอยากสอนเขาให้สร้างห้อง) *เราทะเลาะกันในวิดิโอคอล* ซึ่งเขาเป็นคนไม่ยอมใครอยู่เเล้ว ผมเองก็พยายามใจเย็น เเต่เขาก็ใจร้อนอยูดี เราเลยทะเลาะกันเล็กน้อยจนเลยเถิดอีกครั้ง จนเขาด่าผมครับ คำหยาบๆ จนผมบอกว่า "ทำไมไม่คิดเยอะๆใจเย็นๆบ้าง" เขาก็ตอบมาว่า "กูไม่คิด" จนผมตอบกลับไปว่า " หรือว่าไม่มีสมอง" จนตัดสายผมบล็อกผมทุกอย่าง เเต่มีหนึ่งเเอค ที่เขายังไม่ได้บล็อก ผมเลยสุดจะทนบวกกับอารมณ์ตอนนั้นจากที่ยอมมาตลอดมันระเบิดออกมา ผม พิมพ์ไปว่า "ถ้าทำตัวเเบบนี้ตายๆไปเถอะ" เขาบล็อกผมออกหมดทุกอย่าง ผมก็โกรธเขามากๆครับ จากการที่เขาด่าผมเเรงๆหยาบๆ ผมเลยด่ากลับไปจากที่เเทบไม่เคยทำมาก่อน ผมเลยนอนตื่นเช้ามาผมกลับนึกถึงเเต่เขา ตื่นมาผมจับมือถอทันทีดูว่าสายหลุดไหม เขาทักอะไรมาบ้าง เเต่มันไม่มีเเล้วครับ ผมนั่งร้องไห้ อยู่คนเดียว เเต่ในทางกลับกัน เขากลับเริ่มต้นใหม่ได้ดีกับเพื่อนๆ ใหม่ของเขาทั้งที่ผมอยู่กับเขามา 2ปี5เดือน ซึ่งเป็น2ปี5เดือนที่ ไม่เคยห่างกันเเม้เเต่1วัน เเล้วมีเพื่อนผมบอกว่าเขากับเพื่อนใหม่ ไปเที่ยวร้านเหล้าไปเที่ยวกลางคืนเกือบทุกวัน ผมมีความสขมากๆ ผมลงสตอรี่ประมาณว่าจากที่เพื่อนผมบอก ออกมาเเล้วรู้สึกดีขึ้นเยอะ ทั้งที่ก่อนจะเลิกกัน1วัน เขาขอให้ผมไปหาเขาทุกๆเดือนที่หอ ผมเองก็ติดเรียนรด. บวกกับม.6 ผมเคยบอกผมว่า อยากมห้มาเรียนใกล้ๆกัน เเต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะมหาลัยที่ผมอยากเข้าก็อยู่ใกล้ๆกับมหาลยที่เขาเรียนอยู่เเล้ว เขาฉีกตั๋วดูหนังที่เคยไปดูกับผม เป็นที่เขาดูเเล้วเขาร้องไห้กอดผมเเน่นมาก ทิ้งรูปโพลารอยด์ ปกติเขาจะเป็นคนที่เก็บทุกอย่าง ผมเหมือนรู้สึกว่า คนเราเปลี่ยนไปเเน่ๆจากสังคมที่เราอยู่เปลี่ยน ผมคิดถึงเขาร้องไห้ฟูมฟายอยู่คนเดียวในห้องน้ำที่โรงเรียน ผมให้เพื่อนผมติดต่อเขาไปว่า มีอะไรให้เคลียร์กันดีๆนะ ใจเย็นๆ เขาสวนกลับมาว่า เคลียร์รอบที่ล้าน ไม่เคยสำเร็จ ไปกันไม่รอดหรอก ละเขาก็พิมพ์ออกขำๆ ว่าไม่มีวันไปคุยกับมันหรอก5555 ทั้งที่เขาไม่เคยเล่นกับความรู้สึกผมเลยไม่ว่าจะพิมพ์คุยหรือคุยต่อตัว เขาไปเที่ยวกลางคืน ส่วนผมนอนคิดถึงเขา ปกติผมเป็นคนมีเพื่อนเยอะครับเเต่สนิทมีน้อย เขาเข้ามาเติมเต็มทุกอย่าง ผมเลยรักเเบบมากๆ} 

ผมไม่รู้ว่าเขายังมีความรู้สึกดีๆต่อกันไหม ผมอยากคืนดีกับเขาเเล้วปรับตัวตามสังคมที่เขาอยู่ ต่างคนต่างใช้ชีวิตคิดถึงก็มาหากัน ไปหาบ่อยๆ ไม่ให้ห่าง ให้เขาเข้าใจว่าเรื่องที่เราทะเลาะกันมาตลอดเป็นเรื่องเล็กน้อยนะ ต้องใจเย็นห้ามให้เกินเลย กอดกันผมไม่รู้อนาคตหรอกครับ ว่าผมจะเปลี่ยนไปไหมถ้าผมขึ้นมหาลัยปีหน้า เเต่ที่รู้ๆ ผมโครตรักเขาเลย ผมคบกับเขามาตั้งเเต่ เขายังดูเป็นเด็กไปเเต่งตัวใสๆเอ๋อๆ จนในวันนี้เขาดูดีเเละสวยขึ้นมากๆ เเต่ในใจผมก็ยังมองเขาเหมือนวันเเรก *ผมควรทำไงดีครับ*เรื่องจริง ยาวเเละลึกซึ้งกว่านี้นะครับ นี่ย่อมาเท่าที่จะทำได้ ผมอยากให้เขากลับมาจริงๆ