เจอกันกับเขาประมาณปลายปี2564 เป็นครั้งแรกที่เราเจอเขาแล้วเรารู้สึกชอบเลยคือจะบอกคนอ่านทุกคนว่าเขาท่าทางเหมือนเพศที่สามมากแต่พอเราไปส่องเฟซเขาเขาโพสต์ว่าให้คอมเมนต์ว่าเจอเขาครั้งแรกคิดว่าเขาเป็นเพศที่สามใช่มั้ยซึ่งประชากรในเฟซต่างก็คอมเมนต์ติดตลกไปว่าใช่เพราะเขาเป็นคนที่ทาลิปติกแต่เขามาคอมเมนต์ตอบกลับว่าเขาเป็นชายแท้ค่ะ....
เจอกันอีกทีประมาณกลางเดือนปี2565 เราก็พยายามมองหาเขาแหละว่าเขาอยู่ไหนแต่ไม่เห็นผ่านไป3-4วันก็เจอเขา
เขาทักเราก่อนเขาบอกว่าสร้อยเราอยู่กับเขาค่อยเอาย้อนกลับไปปลายปีก่อนนะคะงั้นขอใช้คำว่าหนูละกันเพราะอายุ16ปีเองค่ะพี่ๆ
ต่อค่ะปีก่อนที่เจอกันหนูทำสร้อยหายแล้วเขาดันเก็บได้...
ต้องบอกก่อนว่าเขาที่ว่านั้นเป็นครูสายอาชีวะค่ะ จากนั้นหนูก็เรียนตามปกติของนักศึกษาทั่วไปแต่เริ่มรู้สึกตะงิดๆ(เอะใจ)เล็กน้อยคือเขามองหนูแปลกๆอะ
พอหนูสบตาเขาก็หลบสายตาเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยเวลาหนูมาเรียนเขาก็จะชอบเดินมาแถวห้องก่อนห้องที่หนูเรียนแล้วจะชอบมองเข้ามาประตูห้องดันไม่มีอีก
วันนั้นหนูไปสหกรณ์โรงเรียนดันนึกชื่อเพื่อนออกคนหนึ่งแล้วเพื่อนคนนั้นดันเป็นผู้ชายพอมาจากสหกรณ์เลยฝากน้ำไปให้เพื่อนคนนั้นแล้วเขาก็ยืนอยู่มุมเดิมที่เขาเคยยืนนั่นแหละ55+ พอเขาเห็นว่าหนูส่งน้ำให้เพื่อนผู้ชายเพื่อนผู้หญิง2-3คนที่นั่งโต๊ะข้างหนูมองหน้าเขาแล้วมาบอกหนูทีหลังว่าตอนแกเอาน้ำให้เพื่อนคนนั้นเขามองมันเหมือนจะฆ่าเพื่อนผู้ชายทิ้งเลย...หนูฟังจากเพื่อนแล้วก็คิดในใจว่าเขาหึงเรารึป่าวรึว่าเราแค่คิดไปเอง
เวลาเขาเดินผ่านห้องที่หนูเรียนเขาจะชอบมองเข้ามาที่หนูอีกเรื่องเลยคือมันมีช่วงหนึ่งที่เขาพักที่โต๊ะทำงานเขาแล้วตรงหน้าต่างห้องเขาดันตรงกับกระจกตรงโต๊ะหนูสะด้วยตอนนั้นหนูมองหาเขาไม่เห็นที่ชั้นสองนะค่ะแต่พอมองลงมาข้างล่างก็เห็นเขานั่งที่โต๊ะทำงานเขาจากนั้นหนูก็กลับมาเขียนงานต่อสักพักก็ค่อยๆเชง้อหัวขึ้นดันเจอสายตาที่เขามองขึ้นมาตรงหน้าต่างที่โต๊ะหนูเรียนอยู่คือแบบสายตาปะทะสายตาแล้วอยู่ดีๆหนูก็รีบดึงตัวเองลงมาจากนั้นอาการใจสั่นเลยตีหน้าตัวเอง2-3ทีจังหวะนั้นคือสะติหลุดไม่มีสมาธิทำงานเลย
จากนั้นพอหนูเริ่มรู้ตัวว่าเขามองแล้วเลยอยากพิสูจน์อะไรบางอย่างจึงให้กระซิบเพื่อนผู้ชายว่าช่วยเล่นกับเราหน่อยเพื่อนมันก็ดันบ้าเล่นตาม
การแสดงก็เริ่มต้นขึ้นหนูหยอกเล่นกับเพื่อนเขาก็เห็นสายตานิ่งๆแต่เหมือนแบบเรารู้สึกรับรู้พลังบางอย่างของเขาได้
งงกับความรู้สึกเขา
เจอกันอีกทีประมาณกลางเดือนปี2565 เราก็พยายามมองหาเขาแหละว่าเขาอยู่ไหนแต่ไม่เห็นผ่านไป3-4วันก็เจอเขา
เขาทักเราก่อนเขาบอกว่าสร้อยเราอยู่กับเขาค่อยเอาย้อนกลับไปปลายปีก่อนนะคะงั้นขอใช้คำว่าหนูละกันเพราะอายุ16ปีเองค่ะพี่ๆ
ต่อค่ะปีก่อนที่เจอกันหนูทำสร้อยหายแล้วเขาดันเก็บได้...
ต้องบอกก่อนว่าเขาที่ว่านั้นเป็นครูสายอาชีวะค่ะ จากนั้นหนูก็เรียนตามปกติของนักศึกษาทั่วไปแต่เริ่มรู้สึกตะงิดๆ(เอะใจ)เล็กน้อยคือเขามองหนูแปลกๆอะ
พอหนูสบตาเขาก็หลบสายตาเป็นแบบนี้อยู่เรื่อยเวลาหนูมาเรียนเขาก็จะชอบเดินมาแถวห้องก่อนห้องที่หนูเรียนแล้วจะชอบมองเข้ามาประตูห้องดันไม่มีอีก
วันนั้นหนูไปสหกรณ์โรงเรียนดันนึกชื่อเพื่อนออกคนหนึ่งแล้วเพื่อนคนนั้นดันเป็นผู้ชายพอมาจากสหกรณ์เลยฝากน้ำไปให้เพื่อนคนนั้นแล้วเขาก็ยืนอยู่มุมเดิมที่เขาเคยยืนนั่นแหละ55+ พอเขาเห็นว่าหนูส่งน้ำให้เพื่อนผู้ชายเพื่อนผู้หญิง2-3คนที่นั่งโต๊ะข้างหนูมองหน้าเขาแล้วมาบอกหนูทีหลังว่าตอนแกเอาน้ำให้เพื่อนคนนั้นเขามองมันเหมือนจะฆ่าเพื่อนผู้ชายทิ้งเลย...หนูฟังจากเพื่อนแล้วก็คิดในใจว่าเขาหึงเรารึป่าวรึว่าเราแค่คิดไปเอง
เวลาเขาเดินผ่านห้องที่หนูเรียนเขาจะชอบมองเข้ามาที่หนูอีกเรื่องเลยคือมันมีช่วงหนึ่งที่เขาพักที่โต๊ะทำงานเขาแล้วตรงหน้าต่างห้องเขาดันตรงกับกระจกตรงโต๊ะหนูสะด้วยตอนนั้นหนูมองหาเขาไม่เห็นที่ชั้นสองนะค่ะแต่พอมองลงมาข้างล่างก็เห็นเขานั่งที่โต๊ะทำงานเขาจากนั้นหนูก็กลับมาเขียนงานต่อสักพักก็ค่อยๆเชง้อหัวขึ้นดันเจอสายตาที่เขามองขึ้นมาตรงหน้าต่างที่โต๊ะหนูเรียนอยู่คือแบบสายตาปะทะสายตาแล้วอยู่ดีๆหนูก็รีบดึงตัวเองลงมาจากนั้นอาการใจสั่นเลยตีหน้าตัวเอง2-3ทีจังหวะนั้นคือสะติหลุดไม่มีสมาธิทำงานเลย
จากนั้นพอหนูเริ่มรู้ตัวว่าเขามองแล้วเลยอยากพิสูจน์อะไรบางอย่างจึงให้กระซิบเพื่อนผู้ชายว่าช่วยเล่นกับเราหน่อยเพื่อนมันก็ดันบ้าเล่นตาม
การแสดงก็เริ่มต้นขึ้นหนูหยอกเล่นกับเพื่อนเขาก็เห็นสายตานิ่งๆแต่เหมือนแบบเรารู้สึกรับรู้พลังบางอย่างของเขาได้