เราชอบเพื่อน….

เรามีเรื่องอยากระบายให้ใครสักคนฟัง เราแอบชอบเพื่อน เรากับเขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ม.ต้น เราเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยพูด และไม่ค่อยแสดงออก เราก็คิดว่าคนนี้มันน่ารักจังเลยเว้ย รู้สึกถูกชะตา ละก็ชอบมาตั้งแต่ตอนนั้น แต่ตอนนั้นเพื่อนเราก็ดันไปชอบคนเดียวกับที่เราชอบ เราก็แบบ เฮ้ย ไม่ได้ละ เราจะชอบคนเดียวกับเพื่อนไม่ได้ แล้วคือเพื่อนเราเขาแสดงออกชัดเจนว่าชอบนะ เราก็แบบไม่ได้ละเพื่อนเราจริงจังขนาดนี้แกจะไม่ชอบเพื่อนเราหรอวะ เราก็เข้าไปเคลียร์เลย แกไม่ชอบเพื่อนเราหรอถ้าไม่ชอบก็บอกมาตรงๆไปเลย เพื่อนเราจะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง เขาก็ตอบปฏิเสธมาว่าเขาไม่ได้ชอบนะ พอผ่านไปสักพักก็ได้ยินมาว่าเขากำลังตามจีบรุ่นพี่คนหนึ่งอยู่ ตอนนั้นเราก็จ๋อยเลย ละก็ไม่ได้สนใจเขามากแล้ว และคิดว่าตอนนั้นคงละเลิกชอบไปละแหละ พอเรียนจบม.ต้นก็ดันได้อยู่ม.ปลายห้องเดียวกันอีก เราพอรู้มาว่าเขาจีบพี่คนนั้นไม่ติดหรือติดแต่เลิกกันแล้วนี่แหละ แต่ก็เห็นว่าเขาไปตามจีบเพื่อนรุ่นเดียวกันอยู่ เราก็ไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้สนใจแล้วด้วยว่าเขาไปชอบใครหรือไปจีบใคร เรารู้สึกว่าจริงๆเป็นเพื่อนกันมันก็ดีนะ เราเลยคิดว่างั้นเป็นเพื่อนกันนี่แหละ ไม่ชอบละ ตัดสินใจง่ายๆแบบนี้เลย เรากับเขาสนิทกันมากขึ้น อาจเพราะเพื่อนเราสนิทกับเขา ด้วย เลยได้คุยกันบ่อย มีถามเรื่องเรียนบ้าง งานกลุ่มต่างๆ เลยทำให้เราได้คุยกันมากขึ้น คุยเล่นกันได้ ด่ากันได้ ไม่โกรธด้วย จนใกล้เรียนจบม.ปลาย มันหวิวๆ มันเป็นความรู้สึกที่เด็กม.ปลายทุกคนต้องเคยมี เราจะไม่ได้เจอแกแล้วสินะ เราซึมไปเลยตอนนั้น เราคิดว่ามันต้องเศร้าขนาดนี้เลยหรอวะ เริ่มรู้สึกถึงความผิดปรกติ หรือจริงๆแล้วเราไม่เคยเลิกชอบมันเลยวะ พอคิดได้เราพยายามหาเรื่องให้ได้อยู่ใกล้เขา หาเรื่องคุยไปเรื่อย ได้ทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน ตอนนั้นมันดีมากจริงๆ เราไม่เคยคิดจะบอกเขาเลยว่าเราคิดยังไงกับเขา เรากลัวว่าถ้าเราบอกไปเราจะเสียเพื่อน เราไม่อยากให้เป็นแบบนั้นพอเข้ามหาลัยเราอยู่มอ.เดียวกัน เลยเจอกันบ้างตอนที่เพื่อนมัธยมนัดกันกินข้าว มีคุยกันบ้างทักทายตามประสาเพื่อน จากนั้นก็แทบไม่ได้เจอกันอีกเลยตลอดที่เรียนมหาลัย เวลาไปไหนทำอะไร เราก็จะนึกถึงเขาตลอด อยากให้เขามาด้วยกันจัง อยากเจอ อยากคุยกับเขา อยากรู้ว่าตอนนี้เขาเป็นยังไงบ้างแต่ก็ทำได้แค่คิด ความเป็นกลับทำไม่ได้เลย จนพอมาปีสุดท้ายที่เรียนมหาลัย เพื่อนเรานัดติวหนังสือกับเขา และเขาก็ถามเพื่อนเราว่าเราจะไปด้วยมั้ย(ลืมบอกไปเลยว่าช่วงที่อยู่มหาลัยเพื่อนเราคนนี้พอจะรู้ว่าเราชอบเขา) ไอ้เรานี่ก็รีบกลับมอเลยเพราะอยากเจอเขามาก หลังจากวันที่ติวหนังสือกันเราก็ได้คุยกันบ้างนิดหน่อย อย่างที่บอกไปว่าเราเป็นคนพูดไม่เก่ง ต่อบทสนทนาไม่ได้ ก็เลยจบลงแค่ตรงนั้น จนตอนนี้เรียนจบมาก็หลายปีเวลาฟังเพลงบางทีเขาก็โผล่เข้ามา จะทำอะไรก็นึกถึงเขาตลอด และสุดท้ายเขาก็กลายเป็นคนที่เราจะนึกถึงเป็นคนแรกเสมอ
เราไม่รู้ว่าตอนนี้เราชอบเขาอยู่ไหม แต่เวลามีเรื่องอะไรเกี่ยวกับเขา เราจะใจเต้นแรงตลอดเลย รู้สึกตื่นเต้น เหมือนตอนยังเป็นเด็ก ดูไม่โตเลยเนอะ5555+