สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
สันนิษฐาน จากข้อความในกระทู้ได้ว่า …
เขากำลัง “กดดัน” ให้คุณ ปรับตัว เข้ากับลูกเขาให้ได้ค่ะ
ถ้าคุณทำได้ เขาจะกลับมา แสดงท่าที ว่า รัก และเอาใจใส่คุณเหมือนเดิม
เขาไม่คิดจะทิ้งคุณหรอกค่ะ เพราะคุณและเขา ก็มีลูกด้วยกัน
และเพราะจุดนี้แหละ เขาก็รู้ว่า คุณจะไม่มี ปัญญา ที่จะไปจากเขาเช่นกัน เขาจึงมีอำนาจต่อรองเพิ่มขึ้นอีกมากโข
เขาเลือกลูกเขา
เขาทั้งรัก และสงสารเด็ก เขาต้องการให้ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์
การที่คุณแบ่งแยก แบบเอาแต่ตัวเขา และลูกคุณ
มันจะสร้างบาดแผลให้ลูกเขา อย่างที่สุด เด็กจะรู้สึกว่าตนคือ ส่วนเกิน
ความเจ็บปวดตรงนี้ ที่ลูกเขาได้รับ และเขายิ่งเกิดความสงสารเท่าใด
เขาจะนำ ความทุกข์ทั้งหมดนั้น มาลงที่ คุณ
เขามองว่า ทำไม คุณ ซึ่งอยู่ในสถานะที่ควรจะมีความคิดกว่าเด็ก และควรจะเสียสละเพื่อเขาบ้าง
ทำไมคุณจึง “ไม่พยายาม แก้ไข” ให้อะไร อะไร มันดีขึ้น
เขาจะ กดดัน คุณไปเรื่อยๆ
### คุณไม่ยุ่ง กับลูกเขา เขาก็จะ ไม่ยุ่งกับคุณ เพื่อให้บทเรียนคุณ
จนกว่าคุณจะเรียนรู้ และเลือกได้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร ###
แนะนำว่า …
คุณมีทางเลือกได้ 2 ทาง
1 ในเมื่อเขาไม่แคร์คุณ และไม่มีวันยอมคุณ ในเรื่องนี้
ในเมื่อคุณคิดว่า เด็กคนนั้นน่ารังเกียจเกินกว่าจะยุ่งเกี่ยวกันได้
คุณก็แยกทางกับเขาซะ
2 ยอมปรับตัว ยอมปล่อยวางความชิงชังในใจลง ลองเปิดใจ รับลูกเขา เข้ามาเป็นคนในครอบครัว
อาจจะไม่ถึงขั้นรักแบบลูกตัวเอง แต่ขอให้เมตตา ในฐานะ ที่เขาคือ แก้วตาดวงใจของสามีคุณ
เมื่อคุณพยายาม เมื่อสามีเห็นว่าคุณอ่อนลง เขาจะค่อยๆให้กำลังใจคุณมากขึ้น (แม้เด็กจะยังไม่ยอมรับคุณเต็มที่ก็ตาม)
เขากำลัง “กดดัน” ให้คุณ ปรับตัว เข้ากับลูกเขาให้ได้ค่ะ
ถ้าคุณทำได้ เขาจะกลับมา แสดงท่าที ว่า รัก และเอาใจใส่คุณเหมือนเดิม
เขาไม่คิดจะทิ้งคุณหรอกค่ะ เพราะคุณและเขา ก็มีลูกด้วยกัน
และเพราะจุดนี้แหละ เขาก็รู้ว่า คุณจะไม่มี ปัญญา ที่จะไปจากเขาเช่นกัน เขาจึงมีอำนาจต่อรองเพิ่มขึ้นอีกมากโข
เขาเลือกลูกเขา
เขาทั้งรัก และสงสารเด็ก เขาต้องการให้ครอบครัวอบอุ่นสมบูรณ์
การที่คุณแบ่งแยก แบบเอาแต่ตัวเขา และลูกคุณ
มันจะสร้างบาดแผลให้ลูกเขา อย่างที่สุด เด็กจะรู้สึกว่าตนคือ ส่วนเกิน
ความเจ็บปวดตรงนี้ ที่ลูกเขาได้รับ และเขายิ่งเกิดความสงสารเท่าใด
เขาจะนำ ความทุกข์ทั้งหมดนั้น มาลงที่ คุณ
เขามองว่า ทำไม คุณ ซึ่งอยู่ในสถานะที่ควรจะมีความคิดกว่าเด็ก และควรจะเสียสละเพื่อเขาบ้าง
ทำไมคุณจึง “ไม่พยายาม แก้ไข” ให้อะไร อะไร มันดีขึ้น
เขาจะ กดดัน คุณไปเรื่อยๆ
### คุณไม่ยุ่ง กับลูกเขา เขาก็จะ ไม่ยุ่งกับคุณ เพื่อให้บทเรียนคุณ
จนกว่าคุณจะเรียนรู้ และเลือกได้ว่าควรจะทำตัวอย่างไร ###
แนะนำว่า …
คุณมีทางเลือกได้ 2 ทาง
1 ในเมื่อเขาไม่แคร์คุณ และไม่มีวันยอมคุณ ในเรื่องนี้
ในเมื่อคุณคิดว่า เด็กคนนั้นน่ารังเกียจเกินกว่าจะยุ่งเกี่ยวกันได้
คุณก็แยกทางกับเขาซะ
2 ยอมปรับตัว ยอมปล่อยวางความชิงชังในใจลง ลองเปิดใจ รับลูกเขา เข้ามาเป็นคนในครอบครัว
อาจจะไม่ถึงขั้นรักแบบลูกตัวเอง แต่ขอให้เมตตา ในฐานะ ที่เขาคือ แก้วตาดวงใจของสามีคุณ
เมื่อคุณพยายาม เมื่อสามีเห็นว่าคุณอ่อนลง เขาจะค่อยๆให้กำลังใจคุณมากขึ้น (แม้เด็กจะยังไม่ยอมรับคุณเต็มที่ก็ตาม)

แสดงความคิดเห็น
ควรทำอย่างไรกับชีวิตคู่ของเราดี
เราแต่งงานและซื้อบ้านและอยู่ร่วมกันกับแฟน ลูกติด และลูกเราเองที่เกิดจากเราและแฟนค่ะ เรากับลูกเลี้ยงไม่ค่อยลงรอยกัน แต่แฟนรักลูกเค้ามากเลยเอาเค้ามาเลี้ยงด้วย เราเลยอยู่ด้วยกันแบบพ่อ แม่ และลูกอีก2คน ด้วยความที่เราไม่ถูกกับลูกเลี้ยงเราจึงไม่ยุ่งกันค่ะ เรื่องก็เริ่มจากที่เราไม่ไปยุ่งกับลูกเค้าค่ะ กลับกลายเป็นว่าเค้าไม่สนใจเราเลย ทำเหมือนเรามาเช่าบ้านเค้าอยู่ ไม่มีตัวตนใดๆในชีวิตเค้าเลย เลิกงานมาเจอหน้ากันไม่มีการพูดคุยกัน เห็นหน้าก็ทักประมาณ กลับมาแล้วเหรอ!!แล้วก็จบบทสนทนากันจนอีกวันก็ได้รับคำเดิมประโยคสั้นๆ จะทำอะไรก็ไม่มีเราอยู่ตรงนั้นด้วย เหมือนเราไม่มีตัวตนเลย เช่นนัดกันกับครอบครัวเพื่อนสนิทจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกันสองครอบครัว เรามารู้อีกทีคือพรุ่งนี้เดินทางต้องจัดกระเป๋าแล้ว ไม่ถามเราเลยด้วยว่าเราอยากไปมั้ยอยากทำอะไร ถ้าจะพูดหยาบๆคือถ้าเค้าอยากจะเดินเข้าหาเราคือตอนที่อยากนอนกันเราเท่านั้น เท่านั้นจิงๆค่ะ นอกนั้นคือเราพยายามจะเข้าหาเค้ามาก คอยถามว่าวันนี้เป็นไง ทำอะไร กินข้าวกับอะไร อยากใฟ้ทำอะให้มั้ย ยังไง ถามยืดยาวเพราะเราอยากชวนเค้าคุยตอบแค่ อืม เหรอ เค เท่านั้นจิงๆ เรารู้สึกเหนื่อย หงุดหงิดที่โดนทำแบบนี้ใส่ ร้องไห้ก็เฉย เราก็ถามตรงๆเลยว่าอยากเลิกกับเรามั้ย ได้คำตอบว่าไม่อยากเลิก ยังรักอยู่ แต่เครียดต้องจำใจยอมรับปัญหาว่านั่นก็ลูก นี่ก็เมียประมาณนี้หาทางออกไม่ได้ ไม่อยากคิด เราเลยถามว่าแล้วจะรอเวลาให้หมดรักกันก่อนหรือไง คำตอบคือไม่รู้....
ท้อใจค่ะ เนื้อแท้แฟนเราเป็นคนดีนะคะ และเรายังรักเค้าอยู่จิงๆ แต่เราควรจบชีวิตคู่และไปเป็นพ่อแม่ให้ลูกตอนที่ยังไม่ทะเลาะกันดีมั้ยคะ หรือควรจะรอให้เค้านอกใจก่อนและทนๆเพื่อลูกไป.... เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากค่ะ การที่ถูกทำเหมือนไม่มีตัวตนมันเสียใจจิงๆ ไปไม่ถูกเลย