ขอระบายหน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะ อยากมีเรื่องมาถามคุณผู้ชายหลายๆท่านค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเราเเอบชอบคนๆนึงอยู่ค่ะ ตอนที่เราเริ่มชอบเขาเป็นช่วงที่เราพึ่งอกหักมาค่ะหัวใจอ่อนเเอสุดๆ เริ่มเเอบชอบเค้าเพราะเเค่เขาชอบเผลอหันมาสบตาเรา

แม่เราชอบพูดบูลลี่เราตลอดเลยค่ะ ทั้งเรื่องร่างกาย เรื่องกลิ่นตัว โดยความจริงแล้วตัวเราก็ไม่ได้เป็นคนสกปรกอะไรนะคะ แต่แม่ชอบพูดแซวล้อเล่น บางทีเราออกไปข้างนอกมาก็มาพูดว่าเราไปทำงานขายตัว เป็นเด็กเอ็น เ

.. ..

หลังจากคืนนั้น ผมพยายามลืมเหตุการณ์ในร้านกาแฟให้ได้ บอกตัวเองว่าอาจจะคิดไปเอง ทำงานดึก พักผ่อนน้อย ประสาทหลอนตามประสาคนเครียด แต่เรื่องมันไม่จบแค่นั้นครับ คืนถัดมา ขณะนั่งทำงานอยู่ที่คอนโด เกือบตีสอง

แค่จะมาบ่นเรื่องต่างๆนาๆตั่งแต่มาเป็นสภานักเรียนทุกอย่างไม่เหมือนที่คิดก่อนเป็นนี่โลกสวยสุดๆพอถึงเวลาทั้งงานทั้งความคิด เวลา อารมณ์​มันมั่วไปหมดอะ เคยคิดว่าเพื่อนๆทุกคนจะรักกัน สามัคคี ขยัน ไม่เกี่ยงง

ในเมื่อมีเสรีภาพด้านการแสดงออก  จะส่งผลให้  เวลาคนไม่พอใจกัน จะกล้าด่าต่อหน้ามากขึ้นไหม  กล้าพูดทำร้ายจิตใจแบบตรงมากไหม  คนหมั่นไส้กันกล้าบูลลี่กันมากขึ้นไหมครับ คนจะไม่ไว้หน้ากัน

การบูลลี่มันควรจะหมดไปนานแล้ว ตอนนี้มีข่าวของ เกาหลี ที่มหาลัยปิดรับคนที่มีประวัติ บูลลี่ ผมว่ามันดีนะ คือ แบบคนที่มีทรงแบบดูเกเรจริงๆอะควรโดน ผมไม่เชื่อว่าคนที่นิสัยยังห้าวอะไม่ยอมใครไม่ควรมีโอกาสที่

เรารู้สึกว่าการถูกบูลลี่เป็นอะไรที่โคตรจะแย่ จะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ก็ตาม บางคนอาจจะพูดได้ว่าปล่อยๆผ่านไป เชื่อมั่นในตัวเอง สำหรับเราเป็นคนที่ชอบเก็บมาคิดเล็กคิดน้อยมันไม่ง่ายอะ แม้กระทั่งแม่เราเองยังบ