เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้
ถ้าเค้าหงุดหงิดเวลาเราเล่นด้วย
ถ้าพูดไม่แคร์ความรู้สึกเรา
ถ้าเค้าสนใจคนรอบข้างมากกว่าเราจนเหมือนเราไม่มีตัวตน
ถ้าเค้าปฏิบัติกับคนอื่นไม่เหมือนกับที่ปฏิบัติกับเรา
เรารักเค้าไม่พอหรอเค้าถึงดูเหนื่อยเวลาอยู่กับเรา
แต่กับคนรอบตัวกับสนใจมากซะเราคิดว่าไม่ต้องมีเราก็ได้นะ
แค่เราเห็นคนที่เค้าเป็นแฟนกันไปเที่ยวด้วยกันจับมือกันหัวเราะกันมีความสุขกันถ่ายรูปกันยิ้มให้กัน เราก็รู้สึกอยากจะร้องให้แล้ว เราพอเรากลับมามองตัวเองแล้วเราอิจฉา อิจฉาที่เห็นคนอื่นเค้ารักกันดีมีแต่เราที่มีคนรักแต่เหมือนอยู่คนเดียว
เค้าชอบบอกว่ามีอะไรให้คุยกันทุกครั้งที่เราพูดเรากับโดนว่า ว่าเรางี่เง่าเกินไป เรารู้ว่าเราเป็นคนคิดมากเราก็พยายามไม่คิดมากแล้ว แต่การกระทำมันทำให้เราคิดมากและน้อยใจ
เราไม่อยากได้อะไรมากมายเลยเราขอเค้าแค่ให้เค้ารักเรา ไม่ใช่แค่คำตอบของคำถามว่ารักกันบ้างใหม
เวลาทะเลาะกันเธอแลรักเราต้องการเรามากแต่พอเราหายโกรธความรักนั้นก็หายไป
ลอยยิ้มของเธอ เธอสามารถให้คนอื่นได้แต่กับเรามันล้ำค่าเกินไปหรอ
กอดของเธอเราต้องร้องขอหรอถึงจะได้
จูบของเธอมันมีค่าเกินไปที่จะให้เราหรอ
รักของเรามันคงไม่เท่ากันใช่ไหม
สำหรับเรา เธอดีมาก นะถึงจะมีนิสัยแย่ๆ
แต่สำหรับเธอ เรายังดีไม่พอ ถึงนิสัยเราจะไม่ได้แย่เลย
เราอยากไปเที่ยวเพื่อจะมีความทรงจำดีๆร่วมกันแต่เธอกับบอกว่าเธอเคยไปแล้วไม่อยากไป เบื่อแล้วไม่อยากไปใหน
เราหวังว่าเราจะมีเซอร์ไพรส์แบบคนอื่น
แต่เธอก็เงียบมาตลอด
เธอเคยบอกว่าวันพิเศษไม่จำเป็นต้องมีแค่วันเดียว
ทำทุกวันให้เป็นวันพิเศษดีกว่า. แต่เราไม่เห็นมันเลยนะ คำว่าพิเศษของเธอ
สิ่งที่เราอยากได้มันยากเกินไปหรอที่เธอจะให้ คำว่ารักของเธอสุดท้ายแล้วมันคืออะไร เราเห็นแค่ว่าเรารักเธอเท่านั้นเอง
เค้ารักเราบ้างใหม
ถ้าเค้าหงุดหงิดเวลาเราเล่นด้วย
ถ้าพูดไม่แคร์ความรู้สึกเรา
ถ้าเค้าสนใจคนรอบข้างมากกว่าเราจนเหมือนเราไม่มีตัวตน
ถ้าเค้าปฏิบัติกับคนอื่นไม่เหมือนกับที่ปฏิบัติกับเรา
เรารักเค้าไม่พอหรอเค้าถึงดูเหนื่อยเวลาอยู่กับเรา
แต่กับคนรอบตัวกับสนใจมากซะเราคิดว่าไม่ต้องมีเราก็ได้นะ
แค่เราเห็นคนที่เค้าเป็นแฟนกันไปเที่ยวด้วยกันจับมือกันหัวเราะกันมีความสุขกันถ่ายรูปกันยิ้มให้กัน เราก็รู้สึกอยากจะร้องให้แล้ว เราพอเรากลับมามองตัวเองแล้วเราอิจฉา อิจฉาที่เห็นคนอื่นเค้ารักกันดีมีแต่เราที่มีคนรักแต่เหมือนอยู่คนเดียว
เค้าชอบบอกว่ามีอะไรให้คุยกันทุกครั้งที่เราพูดเรากับโดนว่า ว่าเรางี่เง่าเกินไป เรารู้ว่าเราเป็นคนคิดมากเราก็พยายามไม่คิดมากแล้ว แต่การกระทำมันทำให้เราคิดมากและน้อยใจ
เราไม่อยากได้อะไรมากมายเลยเราขอเค้าแค่ให้เค้ารักเรา ไม่ใช่แค่คำตอบของคำถามว่ารักกันบ้างใหม
เวลาทะเลาะกันเธอแลรักเราต้องการเรามากแต่พอเราหายโกรธความรักนั้นก็หายไป
ลอยยิ้มของเธอ เธอสามารถให้คนอื่นได้แต่กับเรามันล้ำค่าเกินไปหรอ
กอดของเธอเราต้องร้องขอหรอถึงจะได้
จูบของเธอมันมีค่าเกินไปที่จะให้เราหรอ
รักของเรามันคงไม่เท่ากันใช่ไหม
สำหรับเรา เธอดีมาก นะถึงจะมีนิสัยแย่ๆ
แต่สำหรับเธอ เรายังดีไม่พอ ถึงนิสัยเราจะไม่ได้แย่เลย
เราอยากไปเที่ยวเพื่อจะมีความทรงจำดีๆร่วมกันแต่เธอกับบอกว่าเธอเคยไปแล้วไม่อยากไป เบื่อแล้วไม่อยากไปใหน
เราหวังว่าเราจะมีเซอร์ไพรส์แบบคนอื่น
แต่เธอก็เงียบมาตลอด
เธอเคยบอกว่าวันพิเศษไม่จำเป็นต้องมีแค่วันเดียว
ทำทุกวันให้เป็นวันพิเศษดีกว่า. แต่เราไม่เห็นมันเลยนะ คำว่าพิเศษของเธอ
สิ่งที่เราอยากได้มันยากเกินไปหรอที่เธอจะให้ คำว่ารักของเธอสุดท้ายแล้วมันคืออะไร เราเห็นแค่ว่าเรารักเธอเท่านั้นเอง