สวัสดีครับ ผมทำงานอยู่คาเฟ่ ตจว.แห่งหนึ่ง ทางภาคตะวันออก ซึ่งผมทำงานเป็นพนักงานอยู่ในครัว(กุ๊ก,พ่อครัว,แม่ครัว,เชฟ)แล้วแต่จะเรียก
ซึ่งผมทำงานที่นี่มา 2 ปีกว่าๆแล้วครับ แรกๆก็ไม่มีอะไร ทำงานปกติ เพราะในครัวมี พนง.3 คน
หลังจากนั้น พนง.หลัก 1 คนก็ลาออกไป เพราะปัญหาครอบครัว และปัญหาการติดหนี้คนในที่ทำงานเดียวกัน (อันนี้ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่ผมอยากรู้ )
แต่ที่อยากรู้คือ ในทุกๆวัน ยกเว้นวันหยุด ผมต้องขับรถเพื่อย้อนไปซื้อของที่ตลาด(ระยะทางจากบ้าน-ตลาด ประมาณ 500 เมตร ไป-กลับ 1 กม.) และนี่คือเหตุผลที่ผมถูกเลือกให้ซื้อของกลับมาที่คาเฟ่
ระหว่างทาง ผมต้องแวะเก็บสาระพัดผักสวนครัว ตามบ้านญาติๆของเจ้าของคาเฟ่ เขาให้เหตุผลว่า ประหยัดอะไรได้ ก็ประหยัด
มันจึงทำให้ผม เข้างานล่วงเวลา วันนึงไม่ต่ำกว่า 40 นาที เพราะระยะทางจากตลาด-ร้าน ประมาณ 10 กม.ซื้อของ+แวะเก็บผัก บลาๆๆ
ขนาดนั้นแล้ว เจ้าของร้านยังถามว่า ทำไมมาสาย ทำไมเข้างานเกินเวลา และโดนบ่น บลาๆๆ
ผมควรทำอย่างไร
1.ผมควรออกจากบ้านเร็วกว่า พนง.คนอื่นๆ ทำหน้าที่ก่อน พนง.คนอื่นๆในร้าน สมมุติเข้างาน 8 โมง ผมต้องออกจากบ้าน 07.20 น. แบบนี้หรือ
(ผมไม่ได้ค่าพิเศษอะไรเพิ่มนะครับ ค่าน้ำมันรถ(รถยนต์) ค่าเหนื่อยต่างๆ ค่าอะไรก็ตาม นอกจากเงินเดือนที่เกิน 10,000 มานิดเดียว เท่ากับ พนง.คนอื่นๆ)
2.ก็ทำเหมือนที่เคยทำๆมา ออกบ้าน 07.45 น. ซื้อของ แวะเก็บนู่นนี่นั่น แล้วถึงร้านในเวลา 08.40 น. แล้วก็โดนตำหนิอยู่เรื่อยๆ
3.ลาออก
อีกนิดนะครับ
ปกติที่คาเฟ่ หรือแหล่งท่องเที่ยว ย่อมไม่ปิดวันเสาร์-อาทิตย์ - นักขัตฤกษ์ มันเป็นเรื่องปกติ แต่ผมไม่รู้ว่า การที่ทำงานในวันนักขัตฤกษ์แล้วได้ค่าแรงเท่ากับวันธรรมดา(ไม่ได้2แรง ตามภาษาที่พูดกันทั่วไป)นี่มันแปลกไหม บางครั้งวันหยุดของผม ผมยังต้องถูกเรียกมาทำงานเนื่องจากวันนั้นลูกค้าเยอะมาก พอสิ้นเดือนมาเงินเดือนออก เงินเดือนผมก็ยังคงเท่าเดิม ไม่ได้มีพิเศษอะไร เงินที่ซื้อของทุกๆวัน ผมไม่สามารถรับคืนในวันนั้นได้ ผมต้องเอาเงินตัวเองออกเพื่อซื้อของ แล้วจะได้คืนในวันอาทิตย์ของทุกๆสัปดาห์(เงินเดือนแค่นั้น จะเอาเงินไหนไปหมุนนักหนา ภาระตัวเองก็มี) ปล.เบี้ยขยัน+ประกันสังคมก็ไม่ได้ทำให้นะครับ 2 ประโยคที่ได้ยินจากปากเจ้าของก็คือ ตอนนี้เราต้องช่วยกัน เห็นใจกัน และ พี่ขอความร่วมมือ แค่นั้นเองครับ (อ้อ ลืมบอกครับ เจ้าของร้านอยู่อีก จังหวัดนึงนะครับ ไปๆมาๆ ดูพวกเราทำงานผ่านกล้องที่มีรอบร้าน ถามงานของพวกเราจากคนสนิท แต่ไม่ได้ถามจากตัวเราตรงๆนะครับ ผมผิดถูกอยู่ที่เขาพูดนะครับ)
บางทีผมบรรยายไป อาจไม่เห็นภาพ ก็นั่นแหละครับ มีอีกเยอะแยะครับที่ได้ประสบพบเจอ แต่อีกทางนึง เจ้าของร้านก็ใจดีไปอีกแบบครับส่งผมไปเรียนทำอาหารนู่นนี่ เพื่อที่จะได้นำมาใช้ในร้าน ผมก็ได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้น ค่ากินค่าอยู่ระหว่างเรียน เขาก็ออกให้หมดครับ ยังไง ก็ช่วยคิดทีครับ
อาจลงรายละเอียดไม่มาก เพราะผมก็ไม่ค่อยได้เข้ามาถามอะไร ส่วนใหญ่ก็ได้แต่นั่งอ่าน ผิดถูกยังไง ก็ขออภัยด้วยครับ
เจองานแบบนี้ ควรทำต่อหรือพอแค่นี้
ซึ่งผมทำงานที่นี่มา 2 ปีกว่าๆแล้วครับ แรกๆก็ไม่มีอะไร ทำงานปกติ เพราะในครัวมี พนง.3 คน
หลังจากนั้น พนง.หลัก 1 คนก็ลาออกไป เพราะปัญหาครอบครัว และปัญหาการติดหนี้คนในที่ทำงานเดียวกัน (อันนี้ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่ผมอยากรู้ )
แต่ที่อยากรู้คือ ในทุกๆวัน ยกเว้นวันหยุด ผมต้องขับรถเพื่อย้อนไปซื้อของที่ตลาด(ระยะทางจากบ้าน-ตลาด ประมาณ 500 เมตร ไป-กลับ 1 กม.) และนี่คือเหตุผลที่ผมถูกเลือกให้ซื้อของกลับมาที่คาเฟ่
ระหว่างทาง ผมต้องแวะเก็บสาระพัดผักสวนครัว ตามบ้านญาติๆของเจ้าของคาเฟ่ เขาให้เหตุผลว่า ประหยัดอะไรได้ ก็ประหยัด
มันจึงทำให้ผม เข้างานล่วงเวลา วันนึงไม่ต่ำกว่า 40 นาที เพราะระยะทางจากตลาด-ร้าน ประมาณ 10 กม.ซื้อของ+แวะเก็บผัก บลาๆๆ
ขนาดนั้นแล้ว เจ้าของร้านยังถามว่า ทำไมมาสาย ทำไมเข้างานเกินเวลา และโดนบ่น บลาๆๆ
ผมควรทำอย่างไร
1.ผมควรออกจากบ้านเร็วกว่า พนง.คนอื่นๆ ทำหน้าที่ก่อน พนง.คนอื่นๆในร้าน สมมุติเข้างาน 8 โมง ผมต้องออกจากบ้าน 07.20 น. แบบนี้หรือ
(ผมไม่ได้ค่าพิเศษอะไรเพิ่มนะครับ ค่าน้ำมันรถ(รถยนต์) ค่าเหนื่อยต่างๆ ค่าอะไรก็ตาม นอกจากเงินเดือนที่เกิน 10,000 มานิดเดียว เท่ากับ พนง.คนอื่นๆ)
2.ก็ทำเหมือนที่เคยทำๆมา ออกบ้าน 07.45 น. ซื้อของ แวะเก็บนู่นนี่นั่น แล้วถึงร้านในเวลา 08.40 น. แล้วก็โดนตำหนิอยู่เรื่อยๆ
3.ลาออก
อีกนิดนะครับ
ปกติที่คาเฟ่ หรือแหล่งท่องเที่ยว ย่อมไม่ปิดวันเสาร์-อาทิตย์ - นักขัตฤกษ์ มันเป็นเรื่องปกติ แต่ผมไม่รู้ว่า การที่ทำงานในวันนักขัตฤกษ์แล้วได้ค่าแรงเท่ากับวันธรรมดา(ไม่ได้2แรง ตามภาษาที่พูดกันทั่วไป)นี่มันแปลกไหม บางครั้งวันหยุดของผม ผมยังต้องถูกเรียกมาทำงานเนื่องจากวันนั้นลูกค้าเยอะมาก พอสิ้นเดือนมาเงินเดือนออก เงินเดือนผมก็ยังคงเท่าเดิม ไม่ได้มีพิเศษอะไร เงินที่ซื้อของทุกๆวัน ผมไม่สามารถรับคืนในวันนั้นได้ ผมต้องเอาเงินตัวเองออกเพื่อซื้อของ แล้วจะได้คืนในวันอาทิตย์ของทุกๆสัปดาห์(เงินเดือนแค่นั้น จะเอาเงินไหนไปหมุนนักหนา ภาระตัวเองก็มี) ปล.เบี้ยขยัน+ประกันสังคมก็ไม่ได้ทำให้นะครับ 2 ประโยคที่ได้ยินจากปากเจ้าของก็คือ ตอนนี้เราต้องช่วยกัน เห็นใจกัน และ พี่ขอความร่วมมือ แค่นั้นเองครับ (อ้อ ลืมบอกครับ เจ้าของร้านอยู่อีก จังหวัดนึงนะครับ ไปๆมาๆ ดูพวกเราทำงานผ่านกล้องที่มีรอบร้าน ถามงานของพวกเราจากคนสนิท แต่ไม่ได้ถามจากตัวเราตรงๆนะครับ ผมผิดถูกอยู่ที่เขาพูดนะครับ)
บางทีผมบรรยายไป อาจไม่เห็นภาพ ก็นั่นแหละครับ มีอีกเยอะแยะครับที่ได้ประสบพบเจอ แต่อีกทางนึง เจ้าของร้านก็ใจดีไปอีกแบบครับส่งผมไปเรียนทำอาหารนู่นนี่ เพื่อที่จะได้นำมาใช้ในร้าน ผมก็ได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้น ค่ากินค่าอยู่ระหว่างเรียน เขาก็ออกให้หมดครับ ยังไง ก็ช่วยคิดทีครับ
อาจลงรายละเอียดไม่มาก เพราะผมก็ไม่ค่อยได้เข้ามาถามอะไร ส่วนใหญ่ก็ได้แต่นั่งอ่าน ผิดถูกยังไง ก็ขออภัยด้วยครับ