เลือกอะไรดี ระหว่างชีวิตตัวเอง กับความกตัญญู

คือเราอายุ 26 มีงานประจำทำ แต่ติดปัญหากับที่บ้าน คือ ย้อนกลับไปตอนโควิดใหม่ๆ เราออกจากงานประจำมาช่วยงานที่บ้าน และทำแบบเต็มตัว แต่ที่บ้าน ก็พยายามไล่ให้เราไปทำงานที่อื่น เพราะไม่แน่ใจว่า ไม่อยากหารตังค์ให้เราหรืออะไรไม่แน่ใจ  พอเราได้งาน ซึ่งห่างจากบ้าน 20กว่ากิโล แล้วเราทำงานกะกลางคืน เลิก 7โมงเช้าทุกวัน เราก็จะขอตัวออกไปอยู่หอ เพราะให้เราขี่มอไซค์ไปกลับทุกวัน เราไม่ไหวแน่ๆ เคยขี่มอไซด์กลับแล้วหลับในหลายรอบมาก แต่ที่บ้านก็ไม่ให้เราไปอยู่หอ อ้างจะให้ช่วยงานที่บ้าน ซึ่งต้องแบกของยกของ เราก็สงสารที่บ้านเหมือนกัน แต่งานยกของก็ไม่ได้มีทุกวัน เรายืนข้อเสนอว่าถ้าวันไหนต้องได้ยกของ ให้เรียกเรา เราจะมาช่วย แต่ที่บ้านก็ประชด ว่า งั้นก็ไม่ต้องมา ทำเองก็ได้ พ่อแม่ก็แก่แล้ว บลาๆๆ คือ ข้อเสนอเราไม่ดีตรงไหน แล้วอีกข้อที่เราไม่อยากอยู่บ้านคือ คนที่บ้านอยู่กันเยอะ แล้วเราไม่มีห้องนอนเป็นของตัวเอง ทุกวันนี้ต้องนอนกลางบ้าน ห้องน้ำห้องเดียวอีก ไม่มีความเป็นส่วนตัวใดๆ แต่ที่บ้านก็ยังบังคับให้อยู่ที่บ้าน ถ้าทุกคนเจอเหตุการณ์นี้ จะเลือกยังไง หรือมีวิธีพูดยังไงให้ที่บ้านเข้าใจ ระหว่าง ความกตัญญู กับ ชีวิตของตัวเอง ทุกคนจะเลือกอะไร