แม่ไม่ชอบแฟนที่คบอยู่

สวัสดีค่ะ มีปัญหามาปรึกษาค่ะ เกริ่นก่อนนะคะว่าเราอายุ 26 แล้วค่ะ ตอนนี้คบกับแฟนมาสองปีจะเข้าปีที่สามแล้วตอนแรกเป็นเพื่อนกันซึ่งเวลาแม่ถามเราก็ตอบว่าเป็นเพื่อนกันทุกอย่างก็ปกติดีค่ะ แล้วพอมีจุดเปลี่ยนก็มาเป็นแฟนกันแล้วคือแฟนเขาชอบมานอนบ้านเราค่ะ แบบเขาติดเรามากค่ะเหมือนแพชชั่นของเขาคือเราอย่างเดียวเลย

มีอยู่วันหนึ่งแม่ถามสรุปเป็นไรกันเนี้ยสงสัยนานละมันไม่น่าใช่แค่เพื่อนแล้ว เราเลยบอกว่าเป็นแฟนกันแม่ก็โมโหเลยค่ะ แบบคิดดีแล้วหรอ? คิดยังไงไปเอามัน? เลิกกับคนเก่าแล้วคว้าใครก็ได้หรอ?  มันซัพพอร์ตแกได้หรอเห็นแต่แกซัพพอร์ตมัน ซึ่งตรงนี้เราไม่เคยซัพพอร์ตเขา เราบอกแม่ไปว่าเราไม่เคยต้องไปซัพพอร์ตเขาและเขาก็ไม่จำเป็นต้องมาซัพพอร์ตเราด้วยนะคะตรงนี้ พอบอกแม่ไปว่าไม่ได้ต้องการให้ใครมาซัพพอร์ตเขาก็นิ่งไป คุยกันไปคุยกันไปมาแล้วเขาก็โมโหใหญ่โตเลยค่ะแบบย้ายออกไปอยู่บ้านมันเลยไปไม่ต้องมาอยู่บ้านเขา ลองไปนอนบ้านมันสิจะอยู่ได้มั้ยใช้ชีวิตแบบมันสิ อะไรแบบนี้ค่ะ หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับแม่อีกเลยค่ะ ปล.แม่ใช้คำหยาบทั้งหมดเลยนะคะที่คุยกับเรา

มีวิธีไหนบ้างมั้ยคะที่ทำให้แม่ใจเย็นแล้วก็ทำตัวปกติใส่เขา ไม่จำเป็นต้องชอบเขาก็ได้ค่ะแค่ไม่ทำตัวน่าอึดอัดก็พอ แล้วตอนนี้คือเขาทำงานอยู่ตจว.ไม่รู้เรื่องตรงนี้เพราะเราไม่ได้บอกอะไรเขาเลยค่ะ เรากลัวเขาจะคิดมากแล้วถ้าเขากลับมาเขาก็จะมาหาเราที่บ้านมานอนบ้านเราแต่เราก็ยังไม่กล้าพูดกับเขาเรื่องนี้เลยค่ะ เรากลัวความอึดอัดระหว่างแม่ เรา เขานะคะ
แม่เราเป็นเหมือนคนประเภทชอบดูถูกคนน่ะค่ะ แบบเขาค่อนข้างจะ toxic ในเรื่องนี้ประมาณหนึ่งค่ะแล้วเวลาเขาเมาเขาก็จะพูดจาไม่ดีเลยค่ะ