เรื่องสับสนในใจ?

- คือเรามีพี่ชายที่คุยกันทุกวัน คุยกันตลอด มาหลายปีแล้ว แต่เราก็ไม่ได้คาดหวังหรืออยากได้สถานะที่มากกว่านี้ เพราะคิดว่าคุยกันเฉยๆ เข้าใจ เราก็มักจะคุยหรือปรึกษาเวลาที่เรามีปัญหากับทางบ้าน หรือทะเลาะกับครอบครัว อาจจะเป็นเรื่องเดิมๆซ้ำๆ พอมาล่าสุด เค้าก็พูดกับเราไม่ดี บอกประมาณว่าเค้าฟังเรื่องแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว สุดท้ายก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม บางทีเค้าฟังเค้าก็เครียดไปด้วย พอเราได้ยินแบบนั้นมันทำให้เรารู้สึกว่าเค้าไม่ใช่เซฟโซนที่เราจะพูดคุยด้วยได้อีกต่อไป ในใจคืออยากจะยุติความสัมพันธ์ไปซะ แต่ก็ด้วยระยะเวลาที่ได้รู้จักกันมา การช่วยเหลือต่างๆ ที่มันยังไม่จบสิ้น มันก็เลยทำให้เราสับสน ว่าเราควรจะทำยังไงต่อไปกับความรู้สึก เพราะช่วงนี้เค้าก็เครียดเรื่องเงิน และเราก็ยังคงต้องพึ่งพาอาศัยกันอยู่ และเราก็รับปากไปแล้วว่าจะช่วยเรื่องเงินเค้า ถึงมันจะน้อบนิดแต่เรื่องคำที่เค้าพูดออกมาวันนั้น มันทำให้เรานึกถึงว่าควรจะให้หรือไม่ให้ดี
 แต่ปากที่มันมีสัจจะของเราไง 
- อีกมุมนึงก็คิดว่าหรือว่าเราเห็นแก่ตัว ที่ชอบเอาเรื่องตัวเองไปเล่าให้คนอื่นฟัง จนวันนึงมันเกินที่คนที่รับฟังจะทนได้ 
- ความรู้สึกตอนนี้คือเราอยากถอยออกมา เราคิดว่าการอยู่คนเดียวคงดีที่สุด แต่อย่างที่บอกเรายังต้องพึ่งพาอาศัยกัน แต่ช่วงนี้คงดูพฤติกรรมไปก่อน 
- แต่ตอนนี้คือไม่สบายใจ เราควรจัดการความคิดความรู้สึกแบบนี้ยังไงดี ?