วันนี้ก็ครบ 2 เดือน (สมองมันจำได้เอง ผมไม่ได้นับวันนะ) ของการที่ผมโดนบอกเลิก ตั้งแต่ต้นเดือนที่ผ่านมางานผมค่อนข้างยุ่งมาก
เพราะพึ่งได้รับงานเพิ่ม ทำให้ไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องเก่า ๆ แต่พอกลับห้อง มันก็มีอารมณ์เหงาๆ บางครั้งทำให้ผมนึกถึงเค้าคนนั้น
คนที่บอกเลิกผมไป แต่ทุกครั้งที่นึกถึงเค้า มันมีทั้งสุขและเศร้า ปะปนกันอยู่ ทุกวันนี้ผมยังไม่รู้เรยว่าผมสามารถ Move on จากรักครั้งนั้นได้หรือเปล่า
แต่ก็แปลกนะครับ ผมกับเค้ารู้จักกันได้ไม่นาน แต่ดันเป็นผมที่ยังไม่สามารถลืมเรื่องราวเก่าๆที่ผ่านมาได้ หรือเป็นเพราะการที่ผมโดนบอกเลิก
และไม่ได้เคลียร์อะไรกันเรยหรือเปล่า? มันทำให้มีอะไรติดค้างในใจ ทุกวันนี้ยังหาคำตอบให้กับตัวเองไม่ได้เรยว่า ผมกำลังหรอกตัวเองอยู่หรือเปล่า?
ว่าตัวเองเข้มแข็งขึ้นแล้ว ทุกวันนี้ก็มีคนเข้ามานะครับ แต่หัวใจมันยังไม่เปิดรับทุกคนที่เข้ามา คงเป็นเพราะผมยังลืมเค้าไม่ได้หรือเปล่า
หรือมันไม่อยากเจ็บกับความรักแล้วก็ไม่รู้เหมือนกัน มันดูเหมือนผมอ่อนแอนะ แต่ผมก้อพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเองดีขึ้น แต่มันก็ยังไม่มากพอ