.
EP.8 การใช้ชีวิตต่างประเทศไม่ใช่เรื่องยากและโดดเดี่ยว
https://pantip.com/topic/41589590/comment5
.
สิ่งหนึ่งถ้าได้มีโอกาสควรลิ้มลองเมื่อมาอยู่อินเดีย คือการได้ไปนั่งกินข้าวที่บ้านเพื่อนที่ไว้ใจได้ชาวอินเดียสักคน
.
การได้ไปกินข้าวฝีมือคนอินเดียแท้ๆ ในครัว ทำให้หลงลืมรสชาติอาหารอินเดียตามข้างทางจนหมดสิ้น ทั้งความสะอาดและบรรยากาศก็ต่างกันสิ้นเชิง คนอินเดียจะตั้งใจทำอาหารให้แขกผู้มาเยือนอย่างดีที่สุด และถ้ายังไม่อิ่มอย่าได้หวังจะได้ลุกจากที่นั่งกินข้าว เพราะแม่ครัวจะคอยเติมกับข้าว จาปาตี ให้ไม่ขาดสาย เพียงแค่อย่างใดอย่างหนึ่งพร่องไป เขาจะรีบตักให้เรากินให้อิ่มที่สุดเท่าที่จะกินได้...ผมกินจนพุงกางเพราะถือว่าเป็นคำตอบของคำว่า อาหารของพวกเขานั้นอร่อยจริงๆ
.
สัปดาห์ที่ผ่านมา ชีวาณีชวนผมและเพื่อนๆ ไปกินข้าวที่บ้านของเธอ แม่และน้องสาวของเธอทำผัดเครื่องแกงใส่ชีสรสชาติจัดจ้านคล้ายผัดพริกแกงบ้านเรา แกล้มด้วยข้าวผัดกินกับโยเกิร์ตกลมกล่อมเป็นที่สุด ตบท้ายด้วยการจิ้มจาปาตีกินกับนมที่คล้ายนมข้นหวานบ้านเรา เราถามเธอว่าปกติกินแบบนี้ทุกวันเลยเหรอน่าอิจฉาจัง เธอบอกว่าอาหารเช่นนี้ไว้สำหรับวันที่มีแขกพิเศษมาเท่านั้น
.
สำหรับผมชิวาณีก็คือคนพิเศษเช่นกัน เป็นเพื่อนผู้แสนดีที่คอยช่วยเหลือทุกๆ อย่างตั้งแต่มาถึงวันแรก พาไปเปิดซิมการ์ด / แนะนำเรื่องการนั่งรถเมล์ / พาไปกินของอร่อยๆ / พาไปสำรวจเมือง / ให้ข้อมูลเวลาเราเขียนงาน และการใช้ชีวิตต่างๆ อีกมากมายที่นี่ ผมผ่านช่วงเวลาตั้งหลักที่นี่มาได้เพราะเธอ โพสต์จึงอยากเขียนถึงเธอ
.
เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนที่ผมอยู่ที่ไทยผ่านแอป CounchSufing ถ้าใครติดตามได้อ่านคงพอคุ้นกับชื่อแอปนี้ ที่เพื่อนหลายต่อหลายคนก็ล้วนรู้จักผ่านแอปนี้ ตอนแรกผมก็ไม่คาดคิดว่าจะคุยกับเธอรู้เรื่อง โปรไฟล์เธอเหมือนพวกอวตาร 555 ผมชั่งใจอยู่นานว่าจะคุยดีไหม จนสุดท้ายก็ตัดสินใจคุยกันมาเรื่อยๆ เธอให้คำแนะนำผมมาตลอด จนวันที่ผมเดินทางไปถึงอินเดีย
.
จากขวา ชีวาณี / น้องสาวชีวาณี / แม่ของชีวาณี / Makara เพื่อนชาวกัมพูชา และเพื่อนชาวบังคลาเทศของเธอ
.
เธอเองก็บอกว่าผมเป็นเพื่อนชาวต่างชาติคนแรกของเธอเหมือนกัน สำหรับผมเธอเองก็เป็นเพื่อนสนิทคนอินเดีย ไม่สิ...จริงๆ ต้องบอกว่าเธอเป็น sister เพราะเมื่อวันที่ 11 สิงหาคมที่ผ่านเป็นวัน Raksha Bandhan ของอินเดีย ผมเรียกเทศกาลนี้ว่าวันพี่สาวน้องสาวแห่งชาติ ชีวาณีอธิบายความเป็นมาของเทศกาลนี้ให้ฟังว่า
.
"ในวันนี้น้องจะมัดราคีให้พี่...เป็นสัญญาของพี่ว่าจะปกป้องน้องตลอดไป ถ้าวันนี้ผู้หญิงผูกราคีกับผู้ชาย ก็จะกลายเป็นพี่น้องกันอย่างเป็นทางการ"
.
ผมตอบติดตลกไปว่างั้นเราก็สามารถเป็นพี่เป็นน้องกันได้ในวันนี้ แต่เธอตอบกลับมาว่าคุณแน่ใจใช่ไหม ผมจึงตระหนักว่าการตอบกลับไป ไม่ใช่แค่การตอบส่งเดช จำเป็นต้องอาศัยเวลาคิดไตร่ตรอง แต่เมื่อคิดดูแล้ว ผมว่าการเป็นพี่น้องกันก็ไม่มีอะไรเสียหาย เธอเป็นคนที่ดีคนหนึ่ง...ผมมี sister ในอินเดียแล้ว!
.
นอกจากชีวาณีผมมีเพื่อนอีกมากมาย แต่การมีเพื่อนมากก็ตามมาด้วยความวุ่นวายในบางที เหมือนเสาร์ที่ผ่านมาที่พยายามทำตัวเป็นคนกลาง ชวนเพื่อนอินเดียกับคนเยอรมันไปเทรคกิ้งด้วยกัน ผลสรุปคือตีกันๆ เมื่อพี่อินเดียอยากนั่งรถริกชอร์เพราะเหนื่อย แต่พี่เยอรมันยืนกรานกูมาเทรคกิ้งกูจะเดิน จะนั่งรถก็เรื่องของ ผลสรุปหนุ่มไทยผู้เป็นคนกลาง ขาไปนั่งรถไปกับเพื่อนอินเดีย ขากลับขอเดินตากฝนกับเพื่อนเยอรมัน
.
.
ก่อนจบสัปดาห์นี้ผมนั่งคิดตลกๆ กับตัวเองว่า ตอนอยู่ กทม. เมืองแห่งนั้นบางที
ก็ทำให้ผมซึมเศร้า จะด้วยงานความสัมพันธ์กับเมืองและผู้คนใดๆ ก็ตามที แต่มาอยู่อินเดียเหมือนอยู่คนละโลก อินเดียจะไม่ทำให้คุณซึมเศร้า แต่มันจะทำให้คุณเป็นบ้า
.
โดยเฉพาะเวลาที่ต้องดีลกับคนบางคนในบางที อย่างที่ในสัปดาห์นี้ ผมต้องนั่งเถียงกับคนอินเดียเรื่องการออกเสียงไตแลนด์ จนใช้อารมณ์ในการตอกกลับ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อเช้ามีคนมาถามว่ามาจากไหน นี่ก็ตอบไปว่า
.
ผม "มาจากไทยแลนด์"
คนอินเดีย "ประเทศอะไรน่ะฉันไม่รู้จัก"
เพื่อนคนอินเดีย "ไตแลนด์ อะไตแลนด์"
"อ่ออออ...ไตแลนด์"
.
ผมก็อุตส่าห์พยายามอธิบายว่าประเทศกูไม่ได้ออกเสียง ต ต้องออกเสียง ท โว้ยยย แต่พวกเขายังมีหน้าตอบกลับผมมาว่า
.
"เราเข้าใจสำเนียงของคุณ..แต่มันแปลกประหลาด การออกเสียงที่ถูกต้องตามหลักนานาชาติ ต้องไตแลนด์เท่านั้น" เพื่อนคนอินเดียกล่าว
"ใครสอนพวกคุณมา เพื่อนประเทศอื่นเขาก็เรียกไทยแลนด์กันทั้งนั้น มีแต่พวกคุณแหละที่ออกเสียงแบบนี้"
.
สักพักบุคคลที่ 3 และ 4 เข้ามาผสมโรง
"ทีชเชอร์สอนเรามา ทีต้องออกเสียงเตอะ คุณเชื่อเราเถอะ มาๆๆ เดี๋ยวจะสอนออกเสียงพูดตามฉันนะ ไตแลนด์ ไตแลนด์"
.
ผมชักโมโหเลยบอกไปว่า ประเทศตรูอยู่มาตั้งแต่เกิด ทำไมฉันต้องให้พวกคุณมาสอนด้วย
.
แต่จนแล้วจนรอดพวกเขาก็ดูมั่นใจในสำเนียงตัวเองสุดๆ จนผมขอยอมแพ้ จะไตแลนด์ก็เรื่องของพวกมุงแล้วกัน
.
เราสงบศึกหันมาคุยกันเรื่องอื่น จนอาจารย์ที่สอนผมเดินเข้ามา ผมให้เขาช่วยออกเสียงชื่อประเทศของผม...
.
"ไทยแลนด์" ทีชเชอร์ออกเสียงดังฟังชัด เหล่ามิตรสหายอินเดียทำหน้าจ๋อย ซุบซิบกันพอให้หายเขิล สุ้มเสียงผิดกับตอนแรกที่มั่นใจในสำเนียงตัวเองสุดๆ เป็นอย่างไรละไตแลนด์...
.
ขออนุญาตฝากอินสตาแกรม ไว้ให้ได้ติดตามภาพถ่ายที่ผมจะลงรูปทุกวันไว้ด้วยนะครับ
https://www.instagram.com/podnathaphob/
.
EP.10 รวมมิตรอาหารอินเดีย
https://pantip.com/topic/41606153/comment1
Yesh in India อยู่อินเดียไม่มีเหงา EP.9 ไตแลนด์ ไม่ใช่ ไทยแลนด์
.
EP.8 การใช้ชีวิตต่างประเทศไม่ใช่เรื่องยากและโดดเดี่ยว
https://pantip.com/topic/41589590/comment5
.
สิ่งหนึ่งถ้าได้มีโอกาสควรลิ้มลองเมื่อมาอยู่อินเดีย คือการได้ไปนั่งกินข้าวที่บ้านเพื่อนที่ไว้ใจได้ชาวอินเดียสักคน
.
การได้ไปกินข้าวฝีมือคนอินเดียแท้ๆ ในครัว ทำให้หลงลืมรสชาติอาหารอินเดียตามข้างทางจนหมดสิ้น ทั้งความสะอาดและบรรยากาศก็ต่างกันสิ้นเชิง คนอินเดียจะตั้งใจทำอาหารให้แขกผู้มาเยือนอย่างดีที่สุด และถ้ายังไม่อิ่มอย่าได้หวังจะได้ลุกจากที่นั่งกินข้าว เพราะแม่ครัวจะคอยเติมกับข้าว จาปาตี ให้ไม่ขาดสาย เพียงแค่อย่างใดอย่างหนึ่งพร่องไป เขาจะรีบตักให้เรากินให้อิ่มที่สุดเท่าที่จะกินได้...ผมกินจนพุงกางเพราะถือว่าเป็นคำตอบของคำว่า อาหารของพวกเขานั้นอร่อยจริงๆ
.
สัปดาห์ที่ผ่านมา ชีวาณีชวนผมและเพื่อนๆ ไปกินข้าวที่บ้านของเธอ แม่และน้องสาวของเธอทำผัดเครื่องแกงใส่ชีสรสชาติจัดจ้านคล้ายผัดพริกแกงบ้านเรา แกล้มด้วยข้าวผัดกินกับโยเกิร์ตกลมกล่อมเป็นที่สุด ตบท้ายด้วยการจิ้มจาปาตีกินกับนมที่คล้ายนมข้นหวานบ้านเรา เราถามเธอว่าปกติกินแบบนี้ทุกวันเลยเหรอน่าอิจฉาจัง เธอบอกว่าอาหารเช่นนี้ไว้สำหรับวันที่มีแขกพิเศษมาเท่านั้น
.
สำหรับผมชิวาณีก็คือคนพิเศษเช่นกัน เป็นเพื่อนผู้แสนดีที่คอยช่วยเหลือทุกๆ อย่างตั้งแต่มาถึงวันแรก พาไปเปิดซิมการ์ด / แนะนำเรื่องการนั่งรถเมล์ / พาไปกินของอร่อยๆ / พาไปสำรวจเมือง / ให้ข้อมูลเวลาเราเขียนงาน และการใช้ชีวิตต่างๆ อีกมากมายที่นี่ ผมผ่านช่วงเวลาตั้งหลักที่นี่มาได้เพราะเธอ โพสต์จึงอยากเขียนถึงเธอ
.
เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนที่ผมอยู่ที่ไทยผ่านแอป CounchSufing ถ้าใครติดตามได้อ่านคงพอคุ้นกับชื่อแอปนี้ ที่เพื่อนหลายต่อหลายคนก็ล้วนรู้จักผ่านแอปนี้ ตอนแรกผมก็ไม่คาดคิดว่าจะคุยกับเธอรู้เรื่อง โปรไฟล์เธอเหมือนพวกอวตาร 555 ผมชั่งใจอยู่นานว่าจะคุยดีไหม จนสุดท้ายก็ตัดสินใจคุยกันมาเรื่อยๆ เธอให้คำแนะนำผมมาตลอด จนวันที่ผมเดินทางไปถึงอินเดีย
.
จากขวา ชีวาณี / น้องสาวชีวาณี / แม่ของชีวาณี / Makara เพื่อนชาวกัมพูชา และเพื่อนชาวบังคลาเทศของเธอ
.
เธอเองก็บอกว่าผมเป็นเพื่อนชาวต่างชาติคนแรกของเธอเหมือนกัน สำหรับผมเธอเองก็เป็นเพื่อนสนิทคนอินเดีย ไม่สิ...จริงๆ ต้องบอกว่าเธอเป็น sister เพราะเมื่อวันที่ 11 สิงหาคมที่ผ่านเป็นวัน Raksha Bandhan ของอินเดีย ผมเรียกเทศกาลนี้ว่าวันพี่สาวน้องสาวแห่งชาติ ชีวาณีอธิบายความเป็นมาของเทศกาลนี้ให้ฟังว่า
.
"ในวันนี้น้องจะมัดราคีให้พี่...เป็นสัญญาของพี่ว่าจะปกป้องน้องตลอดไป ถ้าวันนี้ผู้หญิงผูกราคีกับผู้ชาย ก็จะกลายเป็นพี่น้องกันอย่างเป็นทางการ"
.
ผมตอบติดตลกไปว่างั้นเราก็สามารถเป็นพี่เป็นน้องกันได้ในวันนี้ แต่เธอตอบกลับมาว่าคุณแน่ใจใช่ไหม ผมจึงตระหนักว่าการตอบกลับไป ไม่ใช่แค่การตอบส่งเดช จำเป็นต้องอาศัยเวลาคิดไตร่ตรอง แต่เมื่อคิดดูแล้ว ผมว่าการเป็นพี่น้องกันก็ไม่มีอะไรเสียหาย เธอเป็นคนที่ดีคนหนึ่ง...ผมมี sister ในอินเดียแล้ว!
.
นอกจากชีวาณีผมมีเพื่อนอีกมากมาย แต่การมีเพื่อนมากก็ตามมาด้วยความวุ่นวายในบางที เหมือนเสาร์ที่ผ่านมาที่พยายามทำตัวเป็นคนกลาง ชวนเพื่อนอินเดียกับคนเยอรมันไปเทรคกิ้งด้วยกัน ผลสรุปคือตีกันๆ เมื่อพี่อินเดียอยากนั่งรถริกชอร์เพราะเหนื่อย แต่พี่เยอรมันยืนกรานกูมาเทรคกิ้งกูจะเดิน จะนั่งรถก็เรื่องของ ผลสรุปหนุ่มไทยผู้เป็นคนกลาง ขาไปนั่งรถไปกับเพื่อนอินเดีย ขากลับขอเดินตากฝนกับเพื่อนเยอรมัน
.
.
ก่อนจบสัปดาห์นี้ผมนั่งคิดตลกๆ กับตัวเองว่า ตอนอยู่ กทม. เมืองแห่งนั้นบางที
.
โดยเฉพาะเวลาที่ต้องดีลกับคนบางคนในบางที อย่างที่ในสัปดาห์นี้ ผมต้องนั่งเถียงกับคนอินเดียเรื่องการออกเสียงไตแลนด์ จนใช้อารมณ์ในการตอกกลับ เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อเช้ามีคนมาถามว่ามาจากไหน นี่ก็ตอบไปว่า
.
ผม "มาจากไทยแลนด์"
คนอินเดีย "ประเทศอะไรน่ะฉันไม่รู้จัก"
เพื่อนคนอินเดีย "ไตแลนด์ อะไตแลนด์"
"อ่ออออ...ไตแลนด์"
.
ผมก็อุตส่าห์พยายามอธิบายว่าประเทศกูไม่ได้ออกเสียง ต ต้องออกเสียง ท โว้ยยย แต่พวกเขายังมีหน้าตอบกลับผมมาว่า
.
"เราเข้าใจสำเนียงของคุณ..แต่มันแปลกประหลาด การออกเสียงที่ถูกต้องตามหลักนานาชาติ ต้องไตแลนด์เท่านั้น" เพื่อนคนอินเดียกล่าว
"ใครสอนพวกคุณมา เพื่อนประเทศอื่นเขาก็เรียกไทยแลนด์กันทั้งนั้น มีแต่พวกคุณแหละที่ออกเสียงแบบนี้"
.
สักพักบุคคลที่ 3 และ 4 เข้ามาผสมโรง
"ทีชเชอร์สอนเรามา ทีต้องออกเสียงเตอะ คุณเชื่อเราเถอะ มาๆๆ เดี๋ยวจะสอนออกเสียงพูดตามฉันนะ ไตแลนด์ ไตแลนด์"
.
ผมชักโมโหเลยบอกไปว่า ประเทศตรูอยู่มาตั้งแต่เกิด ทำไมฉันต้องให้พวกคุณมาสอนด้วย
.
แต่จนแล้วจนรอดพวกเขาก็ดูมั่นใจในสำเนียงตัวเองสุดๆ จนผมขอยอมแพ้ จะไตแลนด์ก็เรื่องของพวกมุงแล้วกัน
.
เราสงบศึกหันมาคุยกันเรื่องอื่น จนอาจารย์ที่สอนผมเดินเข้ามา ผมให้เขาช่วยออกเสียงชื่อประเทศของผม...
.
"ไทยแลนด์" ทีชเชอร์ออกเสียงดังฟังชัด เหล่ามิตรสหายอินเดียทำหน้าจ๋อย ซุบซิบกันพอให้หายเขิล สุ้มเสียงผิดกับตอนแรกที่มั่นใจในสำเนียงตัวเองสุดๆ เป็นอย่างไรละไตแลนด์...
.
ขออนุญาตฝากอินสตาแกรม ไว้ให้ได้ติดตามภาพถ่ายที่ผมจะลงรูปทุกวันไว้ด้วยนะครับ
https://www.instagram.com/podnathaphob/
.
EP.10 รวมมิตรอาหารอินเดีย
https://pantip.com/topic/41606153/comment1