เชื่อว่าหลายคนรู้จักกับคำว่า จัณฑาล กันมาพอสมควรแล้ว จัณฑาล ในความหมายที่เรารู้จักกันทั่วไปก็คือผู้ที่อยู่นอกวรรณะทั้ง 4 ของศาสนาฮินดู
ส่วนในอินเดีย มักจะรู้จักกับคำว่า Dalit มากกว่า ซึ่งความหมายโดยรวมก็คือผู้ที่ถูกกดขี่ว่าเป็นนอกวรรณะในสังคมอินเดียมาตั้งแต่ยุคโบราณกาล
ตามทฤษฎีของหลายๆ คน เชื่อว่าการสร้างวรรณะ กฎเกณฑ์ต่างๆ เกิดขึ้นโดยกลุ่มพราหมณ์ชาวอารยันเพื่อสร้างระเบียบสังคมให้เหนือพวกทราวิฑ
ทราวิฑ (Dravidian) เป็นกลุ่มชนเผ่าพื้นเมืองอินเดียแต่เดิม ส่วนพวกอารยัน หรือ อารยะ (Aryan) เป็นชนเผ่าผิวขาวจากเอเชียกลาง อพยพมาอินเดีย
เมื่อพวกอารยันอพยพลงมา จึงทำให้ชนเผ่าทราวิฑซึ่งแต่เดิมอยู่ลุ่มน้ำสินธุ อพยพลงใต้กลายเป็นกลุ่มชนชาติทมิฬ เตลูกู มาลายาลัม และกันนาดา
เรื่องเล่าวันนี้ เป็นเรื่องเล่าของชายหนุ่มชาวมาเลเซีย ซึ่งจริงๆ เป็นเพื่อนรุ่นน้องของผม เล่าเรื่องที่เขาได้ยินมาจากคนในครอบครัวเกี่ยวกับบรรพบุรุษ
ปกติ ชาวอินเดียในประเทศมาเลเซียส่วนใหญ่ เป็นชาวทมิฬ ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ แต่ครอบครัวของรุ่นน้องผมเชื้อสายทางพ่อเป็นชาวอินเดียเหนือ
คุณทวดของเขา เกิดในครอบครัวชนชั้น Chamar ซึ่งทำหน้าที่ทำหนังสัตว์ ชีวิตในวัยเด็กของคุณทวด ถูกคนในหมู่บ้านมองอย่างรังเกียจตลอด
เมื่อโตขึ้น คุณทวดได้ไปอยู่ที่เมือง Madras ทางตอนใต้ของอินเดีย ซึ่งมีการกดขี่วรรณะเบาบางกว่าทางตอนเหนือ แต่ก็ยังเผชิญกับการเลือกปฏิบัติ
ช่วงเวลาก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ไม่กี่ปี คุณทวดจึงขอร้องกับนายชาวอังกฤษ ขอไปอยู่มาเลเซีย เพื่อหาที่ทำกินใหม่ และสร้างครอบครัวถึงทุกวันนี้
หลังจากที่ฟังเรื่องเล่าทั้งหมดแล้ว ผมถามเพื่อนไปว่า ระหว่างเป็น Non-Bumiputera ในมาเลเซีย กับเป็น Dalit ในอินเดีย จะเลือกเป็นอะไรดีกว่า
เขาตอบแบบไม่ลังเลเลยว่า เป็น Non-Bumiputera นั้นดีกว่า เพราะถึงสิทธิบางอย่างจะไม่เท่าเทียมกับชาวมาเลย์ แต่เขาก็ยังถูกมองว่าเป็นมนุษย์
เขาเคยไปอินเดีย ที่หมู่บ้านบ้านเกิดของคุณทวดเขา ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นลูกหลานของจัณฑาลที่เคยดูถูก ส่วนญาติๆ ของเขาไปอยู่ที่อื่นกันหมดแล้ว
เขายังมีมุกตลกร้ายอย่างหนึ่งบอกกับผมว่า "ไม่ว่าจะเป็นจัณฑาลหรือไม่ คุณก็เป็นคนอินเดีย และคุณก็ถูกรังเกียจทั้งจากคนมาเลย์และคนจีนอยู่ดี"
หลังจากมุกตลกนั้น ผมตัดสินใจเปลี่ยนหัวข้อการคุยระหว่างเราสองคน ซึ่งกำลังนั่งกินข้าวด้วยกันอยู่ที่ย่านบูกิตบินตัง ในกรุงกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย
"ทวดผมเป็นจัณฑาล" เรื่องเล่าของหนุ่มมาเลเซียเชื้อสายอินเดีย
ส่วนในอินเดีย มักจะรู้จักกับคำว่า Dalit มากกว่า ซึ่งความหมายโดยรวมก็คือผู้ที่ถูกกดขี่ว่าเป็นนอกวรรณะในสังคมอินเดียมาตั้งแต่ยุคโบราณกาล
ตามทฤษฎีของหลายๆ คน เชื่อว่าการสร้างวรรณะ กฎเกณฑ์ต่างๆ เกิดขึ้นโดยกลุ่มพราหมณ์ชาวอารยันเพื่อสร้างระเบียบสังคมให้เหนือพวกทราวิฑ
ทราวิฑ (Dravidian) เป็นกลุ่มชนเผ่าพื้นเมืองอินเดียแต่เดิม ส่วนพวกอารยัน หรือ อารยะ (Aryan) เป็นชนเผ่าผิวขาวจากเอเชียกลาง อพยพมาอินเดีย
เมื่อพวกอารยันอพยพลงมา จึงทำให้ชนเผ่าทราวิฑซึ่งแต่เดิมอยู่ลุ่มน้ำสินธุ อพยพลงใต้กลายเป็นกลุ่มชนชาติทมิฬ เตลูกู มาลายาลัม และกันนาดา
เรื่องเล่าวันนี้ เป็นเรื่องเล่าของชายหนุ่มชาวมาเลเซีย ซึ่งจริงๆ เป็นเพื่อนรุ่นน้องของผม เล่าเรื่องที่เขาได้ยินมาจากคนในครอบครัวเกี่ยวกับบรรพบุรุษ
ปกติ ชาวอินเดียในประเทศมาเลเซียส่วนใหญ่ เป็นชาวทมิฬ ซึ่งอยู่ทางตอนใต้ แต่ครอบครัวของรุ่นน้องผมเชื้อสายทางพ่อเป็นชาวอินเดียเหนือ
คุณทวดของเขา เกิดในครอบครัวชนชั้น Chamar ซึ่งทำหน้าที่ทำหนังสัตว์ ชีวิตในวัยเด็กของคุณทวด ถูกคนในหมู่บ้านมองอย่างรังเกียจตลอด
เมื่อโตขึ้น คุณทวดได้ไปอยู่ที่เมือง Madras ทางตอนใต้ของอินเดีย ซึ่งมีการกดขี่วรรณะเบาบางกว่าทางตอนเหนือ แต่ก็ยังเผชิญกับการเลือกปฏิบัติ
ช่วงเวลาก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ไม่กี่ปี คุณทวดจึงขอร้องกับนายชาวอังกฤษ ขอไปอยู่มาเลเซีย เพื่อหาที่ทำกินใหม่ และสร้างครอบครัวถึงทุกวันนี้
หลังจากที่ฟังเรื่องเล่าทั้งหมดแล้ว ผมถามเพื่อนไปว่า ระหว่างเป็น Non-Bumiputera ในมาเลเซีย กับเป็น Dalit ในอินเดีย จะเลือกเป็นอะไรดีกว่า
เขาตอบแบบไม่ลังเลเลยว่า เป็น Non-Bumiputera นั้นดีกว่า เพราะถึงสิทธิบางอย่างจะไม่เท่าเทียมกับชาวมาเลย์ แต่เขาก็ยังถูกมองว่าเป็นมนุษย์
เขาเคยไปอินเดีย ที่หมู่บ้านบ้านเกิดของคุณทวดเขา ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นลูกหลานของจัณฑาลที่เคยดูถูก ส่วนญาติๆ ของเขาไปอยู่ที่อื่นกันหมดแล้ว
เขายังมีมุกตลกร้ายอย่างหนึ่งบอกกับผมว่า "ไม่ว่าจะเป็นจัณฑาลหรือไม่ คุณก็เป็นคนอินเดีย และคุณก็ถูกรังเกียจทั้งจากคนมาเลย์และคนจีนอยู่ดี"
หลังจากมุกตลกนั้น ผมตัดสินใจเปลี่ยนหัวข้อการคุยระหว่างเราสองคน ซึ่งกำลังนั่งกินข้าวด้วยกันอยู่ที่ย่านบูกิตบินตัง ในกรุงกัวลาลัมเปอร์ มาเลเซีย