ช่วงปีที่แล้วผมแอบชอบคนนึงและโทรเล่นเกมกับเขาทุกวันเลยเขาให้กำลังใจผมเวลาผมเศร้าเขาอยู่ข้างๆผมตลอดเลยแล้วผมก็เริ่มชอบเขาชอบมากๆจนวันนึงเขาทักมาชวนผมเล่นเกมตามปกติแล้วพอใกล้ถึงเวลาที่เขานัดมาเล่นเกมเขาก็ทักมาบอกผมว่าเล่นกับผมไม่ได้แล้วผมเลยถามว่าทำไมเขาบอกผมมาว่าแฟนเขาไม่ชอบเขาเลยจะเลิกเล่นเกมตอนนั้นผมพึ่งรู้ตัวว่าผมแอบชอบคนที่มีแฟนอยู่แล้วซึ่งก่อนหน้านี้เวลาเล่นกับเขา เขาไม่พูดถึงเรื่องแฟนหรืออะไรเลยผมก็คิดว่าเขาไม่มีแฟนพอเขาเลิกเล่นเกมผมก็แทบจะไม่ได้คุยกับเขาเลยจนถึงวันเกิดเขาผมก็ทักไปบอกสุขสันต์วันเกิดและเขาก็ตอบกลับมาว่าขอบคุณมากๆหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย จนมาถึงช่วงเดือนพฤษภาคมจู่ๆคนในกลุ่มเกมที่ผมเคยเล่ยกับเขาก็ทักมาในกลุ่มว่ามีใครอยากเล่นเกมมั้ยและคนในกลุ่มก็คุยกันแล้วคนที่ผมชอบก็คุยกับคนในกลุ่มว่าจะเล่นด้วยผมเห็นแบบนั้นเลยบอกไปว่าขอเล่นด้วย พอตอนเล่นเกมก็โทรคุยกับคนในกลุ่มปกติแต่ผมไม่เปิดไมค์พูดจนถึงช่วงประมาณ5ทุ่มในสายที่โทรกันก็เหลือแค่ผมกับคนที่ผมชอบเขาเลยพิมพ์แชทในเกมมาว่าเปิดไมค์พูดได้ไหมผมเลยบอกไปว่าได้แต่ผมก็พูดไม่เยอะแค่พูดว่า เค ได้ ไม่ก็ขำแห้ง พอคุยๆไปแปปนึงผมก็เงียบเขาเลยพิมพ์แชทในเกมมาหาผมว่าทำไมเย็นชาจังอะผมเลยตอบไปแบบกวนๆว่าชาเย็นป่าวแล้วก็เปิดไมค์คุยกับเขาว่าก็ปกตินะแต่ตอนที่คุยกับเขาผมโครตมีความสุขเลยมันเขินมากทำตัวไม่ถูกเลยแล้วเขาก็พิมพ์มาว่าจริงๆเขาก็คิดถึงผมนะผมก็แค่ตอบไปว่าเค5555หลังจากคืนนั้นผมก็กลับมาเล่นเกมกับเขาทุกวันโทรกันทุกวันจนเขาถามว่าผมเล่นเกมอะไรบ้างผมเลยตอบไปว่าเล่นเกมนี้บลาๆแล้วเขาก็ถามว่ามันเล่นยังไงเขาอยากโหลดมาเล่นกับผม ผมก็เลยบอกไปว่าก็เป็นเกมแนวผจญภัยไม่ค่อยมีอะไรให้ทำหรอกละเขาก็โหลดเกมมาเล่นกับผมบอกตรงๆเลยว่าผมเขินมาก5555พอเขาโหลดเกมนั้นมาเล่นกับผมได้สักพักเขาก็บอกผมว่าเคยมีเพื่อนชวนให้เล่นเกมนี้แต่เขาไม่ได้สนใจเลยแต่พอเป็นผมเขาก็โหลดมาเล่นเลย วันต่อมาเขาก็บอกผมว่าผมรู้สึกยังไงเขาก็รู้สึกแบบเดียวกับผมตอนนั้นผมงงมากไม่รู้ว่าเขาไปเจออะไรมาถึงมาบอกผมแบบนั้นผมเลยถามไปว่าอะไรเขาถามผมกลับว่าผมจะเปิดใจพูดเมื่อไหร่อีกนานไหมผมถึงจะยอมเปิดใจพูด ผมเลยบอกไปว่าไม่รู้ว่าอีกนานไหมแต่ผมคิดว่าผมไม่ควรพูดออกไปเขาเลยถามผมว่าทำไมถึงไม่ควรพูดผมเลยบอกว่าแค่คิดว่าไม่ควรเพราะตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่าเขาเลิกกับแฟนหรือยังแต่กลัวว่าถ้าบอกว่าชอบเขาแล้วเขามีแฟนอยู่แล้วผมจะดูเหมือนชอบแฟนคนอื่นผมเลยไม่ได้บอก เขาเลยบอกว่าเขาไปนอนแล้วเพราะเขาง่วงมากพอเขาตื่นผมก็ตัดสินใจที่จะบอกชอบเขาไปถึงแม้จะกลัวว่าเขามีแฟนอยู่แล้วเขาก็ถามผมว่าชอบแบบไหนผมไม่กล้าตอบไปว่าชอบแบบไหนเลยเปลี่ยนเรื่องคุยพอหลายวันต่อมาผมก็บอกไปอีกว่าชอบเขา เขาก็ถามเหมือนเดิมว่าชอบแบบไหนแล้วบอกต่อว่าบางความรู้สึกเขาก็ไม่ได้สามารถตอบรับมันได้ ผมก็พอจะเข้าใจว่าเขาหมายความว่ายังไงเลยตอบเขาไปว่าชอบแบบแฟนหลังจากนั้นผมก็ยังเล่นกับเขาปกติแต่เริ่มไม่ได้โทรคุยกันแล้วเพราะช่วงนั้นแถงบ้านผมเสียงดังมาก จนวันนึงผมก็เล่นกับเขาตามปกติแล้วจู่ๆเขาก็เล่าเรื่องในอดีตของเขาให้ผมฟังแต่เขาไม่ได้บอกว่าเป็นเรื่องของเขาเองพอเขาเล่าจบผมเลยถามเขาไปว่าทำไมถึงเล่าเรื่องของตัวเองให้ผมฟังเขาเลยบอกว่ารู้ได้ไงว่าเป็นเรื่องของเขาผมก็แค่บอกไปว่าแค่ทายๆ จริงๆผมก็พอจะรู้เรื่องของเขานิดนึงแต่แค่นิดนึงจริงๆไม่คิดว่าเขาจะเล่าให้ฟังทั้งหมดเลยแล้วเขาก็พูดต่อว่าเขากำลังจะเลิกกับแฟนเขารู้สึกแย่มากและขอให้ผมช่วยอยู่ข้างๆเขาได้ไหมผมเลยตอบไปว่าได้คืนนั้นผมก็คุยกับเขาจนหลับเลยพอตอนเช้าผมก็ทักไปบอกเขาว่าผมตื่นแล้วนะเขาก็ตอบกลับทันทีเลยว่าเมื่อคืนเขานอนไม่หลับจนถึงตอนเช้าก็ยังไม่หลับเพราะเรื่องที่กำลังจะเลิกกับแฟนทำให้เขานอนร้องไห้ทั้งคืนเลยผมเลยปลอบใจเขาหลังจากนั้นผมก็พยายามไม่พูดถึงเรื่องแฟนเขาเพราะไม่อยากให้เขารู้สึกแย่หลายวันต่อมาเขาบอกผมว่าเลิกกับแฟนแล้วนะเขาจะลองเปิดใจให้ผมจีบดูตอนนั้นผมดีใจมากถึงผมจะรู้สึกแย่เพราะรู้สึกเหมือนคนที่รอเสียบแฟนคนอื่นต่อเลยแต่ผมก็จีบเขาไปเรื่อยๆมีนัดเจอกันบ้างและบอกคิดถึงกันมีหึงหวงกันบ่อยๆจนวันนึงเขาถามผมว่าถ้าเขาลดความสัมพันธ์ของผมกับเขาลงผมจะเสียใจป่าวจากคนคุยกลายเป็นเพื่อนเฉยๆผมตอบไปว่าเสียใจดิเขาเลยบอกผมว่าเขากลับไปคบกับแฟนเก่าของเขาแล้วนะเขาไม่อยากทำร้ายผมไปมากกว่านี้แล้วตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบของผมพังทลายลงมาหมดเลยมันเจ็บมากเขาก็บอกผมต่อว่าคบกับแฟนเก่ามา5ปีพอเลิกกันแล้วเห็นรูปที่ถ่ายคู่ด้วยกันหรือของที่ซื้อมาด้วยกันกับแฟนเก่ามันก็รู้สึกเศร้าลืมไม่ได้สักที ผมก็ทำได้แค่อ่านไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเขาเลยอยากมาบอกลาผมเพราะเขาไม่อยากให้ความหวังผมอีกแล้วเขาถามผมว่ามีอะไรจะบอกเขาไหมเขาจะไปแล้วนะผมบอกไปว่าผมชอบเขานะชอบมากๆเลยแต่ขอให้เขาไม่หายไปได้ไหมไม่อยากให้เขาหายไปอีกแล้วเขาถามผมว่าผมรับได้หรอที่เขามีแฟนอยู่แล้วผมตอบไปว่าผมรับได้ให้ผมเป็นแค่เพื่อนก็ยังดีผมยังอยากมีเขาต่อไปในชีวิตนะเขาเลยบอกว่าถ้าผมโอเคกับการที่เขามีแฟนเขาก็ยังเล่นเกมกับผมได้คุยกับผมได้และความสัมพันธ์ของผมกับเขาก็เป็นแบบนั้นมาตลอดถึงวันนี้เขาร้องไห้บ่อยมากเลยเพราะโดนแฟนพูดไม่ดีใส่ผมทำได้แค่ปลอบใจเขาให้กำลังใจเขาผมบอกเขาว่าถ้าเหนื่อยหรือท้อมาเล่าให้ผมฟังได้นะผมจะอยู่ข้างๆเขาตลอดเลยเขาก็ขอบคุณผมจริงๆความสัมพันธ์ของเขากับแฟนเป็นความสัมพันธ์แบบ toxic relationship มันทำให้ผมอยากอยู่ต่อให้กำลังใจเขาต่อไปเพราะเขาชอบมาบอกผมว่าอยากตายอยู่บ่อยๆมันทำให้ผมรู้สึกแย่มากผมไม่อยากทนเห็นคนที่ผมชอบต้องมานั่งเสัยใจกับคนคนนึงที่ทำร้ายเขามาตลอดทั้งนอกใจทั้งบอกให้ไปตาย ผมอยากให้เขาออกมาจากความสัมพันธ์แบบนั้นอยากให้เขาเป็นตัวของตัวเองแต่ผมก็เข้าใจนะว่าเขาคงรักแฟนมากๆๆๆเลยแต่สำหรับผมการที่ผมยังเล่นเกมกับเขาคุยกับเขามันมีแต่ทำให้ตัวผมชอบเขามากขึ้นเรื่อยๆผมไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกกับเขามากไปกว่านี้แล้วเพราะเขาเองก็มีแฟนแล้วแต่ความที่เขาก็เหนื่อยกับเรื่องแฟนแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับผมอีกที่จู่ๆก็หายไป+ผมเองก็เป็นเซฟโซนให้เขามาตลอดแต่ทุกครั้งที่เขาเล่าว่าต้องเจออะไรมาบ้างมันทำให้ผมโครตรู้สึกแย่เลยว่าทำไมผมถึงยังยัดเยียดตัวเองเข้าไปอยู่ในโลกของเขาอีกทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ต้องการผมต่อไปในชีวิตแล้วและผมก็รู้สึกแย่ด้วยที่บางครั้งผมพยายามแสดงออกไปให้เขาเห็นว่าเขาควรจะไปเจอคนที่ดีกว่านี้แต่ต่อให้เจอคนที่ดีแค่ไหนแต่ถ้าเขาลืมแฟนเก่าคนนั้นไม่ได้ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นจริงๆตอนนี้ผมตั้งใจที่จะถอยออกมาแล้วแต่ก็เป็นห่วงเขามากๆแล้วตอนนี้ผมควรจะถอยออกมาดีไหมครับอยู่ต่อก็มีแต่จะทำให้ผมเจ็บปวดแต่จะถอยออกมาก็เหมือนว่าลืมเขาไม่ได้หรอก ผมควรทำไงดีครับ
ถ้าอ่านจนจบก็ขอบคุณมากๆเลยครับพอดีอยากเล่าตั้งแต่ต้นเลยมันก็ยาวมากละก็เหมือนได้ระบายความในใจออกมาด้วยแหะๆ คิดเห็นยังไงก็บอกผมได้นะครับตอนนี้ตัดสอนใจไม่ได้จริงๆว่าจะอยู่ต่อดีไหมTT