สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
ความคิดเห็นบางคน ทำให้เรานึกถึงคำพูดของ พลอย เณอมาลย์ เลยว่า
ละครไทย ไม่จำเป็นต้องมีนางร้าย ตาโต วี๊ดวาด เอ๊ะอะก็จะเเย่งผัวคนอื่นท่าเดียว
บางครั้งถ้าเราเปลี่ยน การที่ตัวร้าย มีความเป็นมนุษย์ ที่ต่อหน้านิ่ง เเต่ด้านในร้าย มันจะสมเหตุผลมากกว่าหรือเปล่า
การตีความให้ตัวละครต้อง ร้ายเเบบโบราณ ที่ตาโต เสียงเล็กเเหลม ด่าทอ ตบตี เเบบนี้ เราว่าไม่พัฒนา
ตัวละครร้ายๆต้องมั่นๆ มั่นหน้า มั่นโหนก มั่นตัวเองว่าสวย ฉันร้าย ฉันปากเเดง คือมันยุคไหนเเล้ว
ละครไทย ไม่จำเป็นต้องมีนางร้าย ตาโต วี๊ดวาด เอ๊ะอะก็จะเเย่งผัวคนอื่นท่าเดียว
บางครั้งถ้าเราเปลี่ยน การที่ตัวร้าย มีความเป็นมนุษย์ ที่ต่อหน้านิ่ง เเต่ด้านในร้าย มันจะสมเหตุผลมากกว่าหรือเปล่า
การตีความให้ตัวละครต้อง ร้ายเเบบโบราณ ที่ตาโต เสียงเล็กเเหลม ด่าทอ ตบตี เเบบนี้ เราว่าไม่พัฒนา
ตัวละครร้ายๆต้องมั่นๆ มั่นหน้า มั่นโหนก มั่นตัวเองว่าสวย ฉันร้าย ฉันปากเเดง คือมันยุคไหนเเล้ว
ความคิดเห็นที่ 13
บทของเฉิดที่ฐิสาเล่น ไม่ใช่รำนำ ใน กระเช้าสีดา ต้องตีบทประพันธ์ให้แตกด้วย คนไทยติดนิสัยที่ว่า นางร้ายต้องเล็บแดง ปากแดง กรีดร้อง วีน เหวี่ยง ตบ กระชากผมตลอด
ซึ่งมันหมดยุคไปแล้ว
แล้วบทของเฉิด ไม่ใช่ สาวเฟี๊ยส พร้อมตบ พร้อมด่าอะไร ในบทแม่นางเป็นลูกผู้ดีเก่า มีการศึกษา ไม่ได้เป็นบ้ามั่นหน้าพร้อมด่าเหมือนเหมือนรำนำในกระเช้าสีดาของทางช่องวัน ซึ่งในกระเช้าสีดา บทของรำนำก็ไม่ใช่คนแบบนั้นด้วยซ้ำ นางแค่มีปมในใจ ถึงจะเก่งแค่ไหน นางก็ยังเกรงใจน้ำพิงค์ไม่กล้าหือ แค่ละครเค้าเอามาทำเอาใจคนไทยที่ชอบแนวแรงๆเผ็ดๆมากกว่า
แต่บทของเฉิด มีความนิ่งมากกว่าบทของเยาวยอดเสียอีก
ชีวิตเฉิดน่าสงสาร ไม่ได้ร้ายอะไรเลยนะ แค่หลงผิดเพราะยังรักพุชายยุ ตอนแรกนางจะถอยพร้อมเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว แต่ลานนามาให้ความหวัง มันก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่อง แล้วมีเหตุ ที่แม่นางเข้าโรงพยาบาลเพราะโรคหัวใจ นางกลัวเยาวยอดจะเอาไปบอกแม่เรื่องที่นางเปนเมียน้อย ซึ่งหากแม่รับรู้คงรับไม่ได้ ถึงขั้นก้มลงกราบเท้าเยาวยอด แต่สุดท้ายมีเหตุให้แม่ของเฉิดต้องตาย ซึ่งน่าจะเป็นเพราะเจ้าสัวพ่อของเยาวยอด นางเลยต้องลุกขึ้นมาเอาคืน ว่า แม่นางไม่เกี่ยวเลย มาทำแม่นางทำไม
บทละคร สื่อถึง เข็มแห่งความรักความหลงที่มันทิ่มแทงใจของเฉิด หัวใจที่เจ็บกลัดหนอง สุขก็สุขไม่สุด มีคำหวานของลานนามาให้ความหวัง ก็หายเจ็บแต่ก็ชั่วครั้งชั่วคราว เฉิดจะเลือกดึงเข็มที่แทงหัวใจออกมาแล้วโยนทิ้งไปถึงจะเจ็บจนเลือดสาดแต่มันก็ไม่ทรมาณนาน หรือจะให้มันคอยทิ่มแทงหัวใจแล้วยอมทนแบบนี้ตลอดไป เริ่มใหม่ก็ไม่ได้ หาทางออกไม่เจอ
เฉิดจะเลือกแบบไหนกันแน่ ละครสื่อถึงจุดนี้
แค่บทละครเพิ่มความแซ่บของเยาวยอด และ เฉิด ใส่เข้าไป เพื่อเพิ่มอรรถรสในการรับชมไม่ให้น่าเบื่อเข้าไปเท่านั้นเอง
ซึ่งมันหมดยุคไปแล้ว
แล้วบทของเฉิด ไม่ใช่ สาวเฟี๊ยส พร้อมตบ พร้อมด่าอะไร ในบทแม่นางเป็นลูกผู้ดีเก่า มีการศึกษา ไม่ได้เป็นบ้ามั่นหน้าพร้อมด่าเหมือนเหมือนรำนำในกระเช้าสีดาของทางช่องวัน ซึ่งในกระเช้าสีดา บทของรำนำก็ไม่ใช่คนแบบนั้นด้วยซ้ำ นางแค่มีปมในใจ ถึงจะเก่งแค่ไหน นางก็ยังเกรงใจน้ำพิงค์ไม่กล้าหือ แค่ละครเค้าเอามาทำเอาใจคนไทยที่ชอบแนวแรงๆเผ็ดๆมากกว่า
แต่บทของเฉิด มีความนิ่งมากกว่าบทของเยาวยอดเสียอีก
ชีวิตเฉิดน่าสงสาร ไม่ได้ร้ายอะไรเลยนะ แค่หลงผิดเพราะยังรักพุชายยุ ตอนแรกนางจะถอยพร้อมเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว แต่ลานนามาให้ความหวัง มันก็เลยเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่อง แล้วมีเหตุ ที่แม่นางเข้าโรงพยาบาลเพราะโรคหัวใจ นางกลัวเยาวยอดจะเอาไปบอกแม่เรื่องที่นางเปนเมียน้อย ซึ่งหากแม่รับรู้คงรับไม่ได้ ถึงขั้นก้มลงกราบเท้าเยาวยอด แต่สุดท้ายมีเหตุให้แม่ของเฉิดต้องตาย ซึ่งน่าจะเป็นเพราะเจ้าสัวพ่อของเยาวยอด นางเลยต้องลุกขึ้นมาเอาคืน ว่า แม่นางไม่เกี่ยวเลย มาทำแม่นางทำไม
บทละคร สื่อถึง เข็มแห่งความรักความหลงที่มันทิ่มแทงใจของเฉิด หัวใจที่เจ็บกลัดหนอง สุขก็สุขไม่สุด มีคำหวานของลานนามาให้ความหวัง ก็หายเจ็บแต่ก็ชั่วครั้งชั่วคราว เฉิดจะเลือกดึงเข็มที่แทงหัวใจออกมาแล้วโยนทิ้งไปถึงจะเจ็บจนเลือดสาดแต่มันก็ไม่ทรมาณนาน หรือจะให้มันคอยทิ่มแทงหัวใจแล้วยอมทนแบบนี้ตลอดไป เริ่มใหม่ก็ไม่ได้ หาทางออกไม่เจอ
เฉิดจะเลือกแบบไหนกันแน่ ละครสื่อถึงจุดนี้
แค่บทละครเพิ่มความแซ่บของเยาวยอด และ เฉิด ใส่เข้าไป เพื่อเพิ่มอรรถรสในการรับชมไม่ให้น่าเบื่อเข้าไปเท่านั้นเอง
แสดงความคิดเห็น
ฉัตร ฐิสา | ทำไมรู้สึกบท "เฉิด" นางเฟียซไม่พอ ทำไมดูสายตาไม่ใช่สาวมั่น เอาตรงๆไหม นางอ่อนแอไปอ่ะ EP.แรก สายตาสื่อสารอะไร
บทต้องเฟียซ มั่น ไม่ใช่หรอ
ทำไมเป็นฟีลเหมือนทุกเรื่องที่เล่นมา