แต่งกลอน แปลกลอน วิชาเรียน

ครั้นพลบค่ำทำรักนางยักษ์ร้าย 

 ประคองกายกอดแอบแนบถนอม

ชื่นแต่หน้าอารมณ์นั้นกรมกรอม

ทุกข์ในอกนั้นสึกเท่าภูเขาหลวง

พระกอดลูกน้อยประทับไว้กับทรวง

ให้เหงาง่วงงีบหลับระงับไป

     ฝ่ายผีเสื้อเมื่อจะจากพรากลูกผัว

แต่พลิกตัวกลิ้งกลับไม่หลับไหล

ให้หมกมุ่นขุ่นคล่ำในน้ำใจ

จนเสียงไก่แก้วขันสนั่นเนิน

พอม่อยหลับกลับจิตนิมิตฝัน

ว่าเทวัญอยู่ที่เกาะนั้นเหาะเหิน

มาสังหารผลาญถ้ำเยิน

แกว่งพระเนินทุบนางแทบวางวาย

แล้วอารักษ์ควักล้วงเอาดวงเนตร

สำแดงเดชห่อกลับไปรับหาย

ทั้งการสั้นพรั่นตัวด้วยกลัวตาย

พักฟื้นกายก็พอแจ้งแสงตะวัน

ช่วยแปลหน่อยค่ะต้องส่งวันนี้