เราอยากอยู่แบบไม่คิดอะไรเลย

เราเครียดมากเลยอะเราเลยไม่รู้จะไประบายที่ไหนดีเราอยากใช้พื้นที่นี้ระบายมมันออกมาจังเลยอะ
สวัสดี คือตอยนนนี้เรามืดแปดด้านเลยเว้ย ทุกคนพูดเหมือนเราไม่มีความรู้สึก เราอะมีพ่อ2แม่2คนเลยนะ คือป้าเราอะเค้าไม่มีลูกแม่เรามีลูก3คนถ้ารวมเราด้วยป้า้ลยรับเรามาเลี้ยงตั้งอต่เด็กตั้งแต่เกิดมาเลยตอนเด็กก็ดีเรารักเค้าเหมือนแม่เลยเค้าส่งเราเรียนดีอินเตอตั้งแต้เด้กพอเรารุ้ว่าเค้าไม่ใช้แม่ก้ไม่ได้รุ้สึกอะไรแต่พอเราโตมาเราขอกอดเค้าจะหอมแก้ เค้าบอกว่ารำคาญทั้งที่ตแนนั้นเราแค่9-10ขวบ เราเคยถามว่า"แม่รักหนูมั้ยยย"เค้าบอกโตแล้วเหมือนกับบอกดราว่าโตแล้วจะต้องการความรักไปทำไมเราช็อคมากเราอยากร้องให้มากเว่ยแต่มันพูดยังไม่ออกเลยลุงที่เลี้ยงเราเค้าชอบบัฝคับให้อย่างงู้นอย่างนี้ตั้งแต่เด้กแแล้วแต่เค้าก็ดีนะแต่ใครทำอะไรเค้าก็ไม่ชอบเราโดนด่าบ่อยมากเลยตอนเด็กเราเคยทำหนังสือพิมตกเค้าด่าเราว่าไปเอามาทำ ไรอะตั้งแต่เด็กจนโตไม่ว่าจะเด็กแค่ไกนทุกครั้งที่เราโดนตีแม่ไม่เคยปกป้องเราเลยเค้าเิดนหนีตลอดไม่เคยสนใจเค้าไม่แม้แตตาจะถามเรามาสังเกตุแม่เราจะโดนด่าในโต๊ะกินข้สวเค้าก็จะรีบลุกหนีไ,เลยแต่แม่แท้เราเค้าไม่เคยทำแบบนี้เลยแค่เราเดินหาเค้าก็มากอดเราแล้วเราเจ็บเค้าถามว่าเจ็บตนงไหนพ่อแท้ๆเค้าดูแลรักเราที่เราไม่เคยรูสึกมาก่อนพ่อกับแม่แท้เรารู้ถึงความที่เราเป้นนลูกเค้าแล้วเค้ารักเรามากไม่เหมือนความรุสึกที่เราโดนด่สโดนตีตลอแเราโคตรรรเกลียดเลยทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้เราอจอมาดยอะมากๆมาตลอดถ้าเราอยากตายมันจะดูอ่อนแอมั้ย