เราไม่รู้ว่าคนอื่นคิดเหมือนเรามั้ยหรือคิดว่าเรามีความคิดที่แย่เปล่า เรากู้กยศ.มา เงินงวดแรกเข้า3,000 ที่บ้านขอเราเอาไปใช้ก่อน1,000 เราก็ให้ซึ่งเรามาเรียนไกลบ้านเราเองก็คิดว่าจะกินอยู่แบบประหยัดๆ บางทียอมอดข้าวเพื่อให้เงินพอ แต่ที่บ้านเราก็ขอมาเรื่อยๆ ค่านู่น ค่านี่ ค่านั่น สรุปเงินเราใช้เงินเราจริงๆรึเปล่า มันกลายเป็นเงินหมุนในครอบครัวไปแล้วใช่มั้ย จนตอนนี้เงิน 2,000 ที่เรามีมีไม่ถึง600แล้ว 

     เราเองก็พยายามหาเงินด้วยเช่นวาดรูปขาย แต่เราก็รู้สึกไม่พอ ยิ่งเราหาได้มากเท่าไหร่มันก็ไม่พอแถมเราแทบไม่ได้ใช้เงินเลยหมดไปกับครอบครัวหมด

     ตอนนี้เราเหนื่อย รู้สึกถึงขั้นอยากตายไม่อยากมีชีวิต ทำไมการใช้ชีวิตมันยากขนาดนี้