คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราเริ่มดึงผมตัวเองตอนปิดเทอมจะขึ้นป.6เทอม2ค่ะตอนแรกเราก็ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่โต อะไร แต่หลังๆมาเราเริ่มดึงบ่อยขึ้นเราจึงค้นหาในกูลเกิ้ลแล้วพบว่าเราเป็นโรคดึงผมสาเหตุที่ดึงเพราะว่าเกิดจากความเคลียด อันนี้เราเชื่อเลยว่าเกิดจากความเคลียดจริง ซึ่งเราก็เป็นคนชอบคิดมากด้วยแต่ละเรื่องคือในแง่ลบตลอด..แล้วพอมาช่วงวัยรุ่นก็เคลียดหนักขึ้นไปอีกเคลียดเรื่องนี้เรื่องนู้นเต็มไปหมด..จนวันนึงครูอณุญาตให้โรงเรียนไว้ผมยาวได้
แล้วเราก็ไว้.. (ตอนนั้นดึงก็จริงแต่ผมยังหนาอยู่ไง) ไว้มาซักพักเริ่มสังเกตุกลางหัวเริ่มบางเริ่มมัดผมทรงแปลกไปโรงเรียน ก็คือมัดครึ่งหัวบนแล้วก็เอามามัดรวบกับผมข้างล่างต่อ.. (มัดรวบทีเดียวไม่ได้เพราะตอนนั้นผมประมาณบ่า..แล้วถ้ามัดกลางหัวอะ ทุกคนลองนึกภาพดูนะ;-;) มัดเเบบนั้นมาจนถึงม.1(ยังดึงอยู่นะ..) เวลาไปไหนคนทักตลอดว่า น้องหัวล้านจัง,ผมบางจังไปทำไรมา,ทำไมผมเป็นตอๆ,หัวล้านแบบนี้ตัดสกินเฮ้ดไปเถอะ...
..เวลามีคนถามแบบนี้ เราไม่กล้าบอกความจริงกับพวกเขาเลยว่าเราดึงผมตัวเองจนหัวล้าน..เราได้แต่บอกว่า.."ไม่รู้สิ"แล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้น แล้วคนในครอบครัวเราก็รู้ด้วยว่าเราเป็นแบบนี้ แต่ไม่ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเลยได้แต่คำด่า คำซ้ำเติมและคำประชดกลับมา "มึ*ดึงทำไม หัวล้านแค่นี้ยังไม่พอใช่ไหม เออดึงให้หัวล้านไปอีกเลย".....ทั้ง เฟล ท้อ ไม่มีใครเข้าใจเราเลยเราอยากให้ใครซักคนที่เข้าใจเราบ้าง☹️ อยากร้องไห้แต่ไม่กล้าร้องเพราะกลัวเขาจะบอกว่าเรื่องแค่นี้เองร้องทำไม..ได้แต่เอามาระบายในกระทู้นี้
พอปิดเทอมก่อนจะขึ้นม.2เราตัดสินใจตัดผมสั้นถึงแม้มันจะบางก็ตาม เพราะเราคิดว่าถ้าเราตัดสั้นเราอาจจะเลิกดึงผมก็ได้..พอเปิดเทอมทุกคนในโรงเรียนตกใจมากที่เราตัดผมสั้นเพราะช่วงไว้ผมยาว"เราไม่เคยปล่อยผมให้ใครเห็นเลย"
และแน่นอนเราคิดผิดว่าถ้าตัดสั้นแล้วเาจะเลิกดึงผมตัวเอง แต่ไม่เลยจ้าาา..เรายังติดนิสัยดึงผมตัวเองเล่นอยู่
ตลอดเวลา3ปีที่ผ่านมา เราทุกข์กับเรื่องนี้มาก เราพยายามที่จะไม่ดึงผมตัวเอง พยายามที่จะรักตัวเองตลอด แต่เราก็ทำได้บ้างทำไม่ได้บ้าง
จนตอนนี้.. เราขอกำลังใจจากพี่ๆพันทิปทุกคน และคำแนะนำให้หนูหยุดดึงผมตัวเองหน่อยได้ไหมคะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
##บางคนอาจคิดว่าเรื่องแค่นี้เองบ่นเป็นทุกข์อย่างนู้นอย่างนี้ ปัญญาอ่อน
แต่สำหรับเรามันไม่ปัญญาอ่อนเลยนะคะเราทุกข์จริงๆ ไม่กล้าเข้าสังคมเพราะเรื่องนี้เลยล่ะ ใครไม่เป็นไม่เข้าใจจริงๆค่ะ##
ดึงผมตัวเองมานานมากหยุดดึงไม่ได้เลย
แล้วเราก็ไว้.. (ตอนนั้นดึงก็จริงแต่ผมยังหนาอยู่ไง) ไว้มาซักพักเริ่มสังเกตุกลางหัวเริ่มบางเริ่มมัดผมทรงแปลกไปโรงเรียน ก็คือมัดครึ่งหัวบนแล้วก็เอามามัดรวบกับผมข้างล่างต่อ.. (มัดรวบทีเดียวไม่ได้เพราะตอนนั้นผมประมาณบ่า..แล้วถ้ามัดกลางหัวอะ ทุกคนลองนึกภาพดูนะ;-;) มัดเเบบนั้นมาจนถึงม.1(ยังดึงอยู่นะ..) เวลาไปไหนคนทักตลอดว่า น้องหัวล้านจัง,ผมบางจังไปทำไรมา,ทำไมผมเป็นตอๆ,หัวล้านแบบนี้ตัดสกินเฮ้ดไปเถอะ...
..เวลามีคนถามแบบนี้ เราไม่กล้าบอกความจริงกับพวกเขาเลยว่าเราดึงผมตัวเองจนหัวล้าน..เราได้แต่บอกว่า.."ไม่รู้สิ"แล้วก็เดินออกไปจากตรงนั้น แล้วคนในครอบครัวเราก็รู้ด้วยว่าเราเป็นแบบนี้ แต่ไม่ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเลยได้แต่คำด่า คำซ้ำเติมและคำประชดกลับมา "มึ*ดึงทำไม หัวล้านแค่นี้ยังไม่พอใช่ไหม เออดึงให้หัวล้านไปอีกเลย".....ทั้ง เฟล ท้อ ไม่มีใครเข้าใจเราเลยเราอยากให้ใครซักคนที่เข้าใจเราบ้าง☹️ อยากร้องไห้แต่ไม่กล้าร้องเพราะกลัวเขาจะบอกว่าเรื่องแค่นี้เองร้องทำไม..ได้แต่เอามาระบายในกระทู้นี้
พอปิดเทอมก่อนจะขึ้นม.2เราตัดสินใจตัดผมสั้นถึงแม้มันจะบางก็ตาม เพราะเราคิดว่าถ้าเราตัดสั้นเราอาจจะเลิกดึงผมก็ได้..พอเปิดเทอมทุกคนในโรงเรียนตกใจมากที่เราตัดผมสั้นเพราะช่วงไว้ผมยาว"เราไม่เคยปล่อยผมให้ใครเห็นเลย"
และแน่นอนเราคิดผิดว่าถ้าตัดสั้นแล้วเาจะเลิกดึงผมตัวเอง แต่ไม่เลยจ้าาา..เรายังติดนิสัยดึงผมตัวเองเล่นอยู่
ตลอดเวลา3ปีที่ผ่านมา เราทุกข์กับเรื่องนี้มาก เราพยายามที่จะไม่ดึงผมตัวเอง พยายามที่จะรักตัวเองตลอด แต่เราก็ทำได้บ้างทำไม่ได้บ้าง
จนตอนนี้.. เราขอกำลังใจจากพี่ๆพันทิปทุกคน และคำแนะนำให้หนูหยุดดึงผมตัวเองหน่อยได้ไหมคะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่าน
##บางคนอาจคิดว่าเรื่องแค่นี้เองบ่นเป็นทุกข์อย่างนู้นอย่างนี้ ปัญญาอ่อน
แต่สำหรับเรามันไม่ปัญญาอ่อนเลยนะคะเราทุกข์จริงๆ ไม่กล้าเข้าสังคมเพราะเรื่องนี้เลยล่ะ ใครไม่เป็นไม่เข้าใจจริงๆค่ะ##