ตะวันสิลับลาฟ้า

ผมลองสังเกตดูนะครับ *** หมายถึง นกส่วนใหญ่ที่ออกหากินกลางวัน *** เมื่อไหร่ที่พระอาทิตย์ขึ้น ฟ้าเริ่มสว่าง ก็จะได้ยินเสียงนกจิ๊บจิ๊บแล้ว หลากหลายเสียง หลากหลายสายพันธุ์ด้วย ตอนกลางวันก็จะได้ยินเสียงน

ฉันจะฝันถึงเธอ  ตะวันลับลาส่งฟ้า มืดมน  ใจย่อมเงียบเหงาทน       เปลี่ยวคว้าง ยามเธอเมื่อลาจน        

ดาวร่วงหล่นพ้นฟ้าในค่ำหนึ่ง ความคิดถึงแผ่วเบาเฝ้าผลาญฝัน เสียงลมเหงาเคล้าใจให้ไหวสั่น เมื่อภาพนั้นย้อนกลับในนิทรา เธอจากไปไกลลับดั่งสายหมอก แต่ใจบอกทุกคืนไม่หายหา ยังฝากรักไว้ใต้แสงจันทรา ให้ดวงฟ้ารู

นกขมิ้น   นกขมิ้นบินร่อน พเนจรเดียวดาย ก็คงคล้ายกับเราที่เหงาใจ ขอให้มีความสุขในบทร้อยกรองและบทเพลงครับ (นาน ๆ ครั้งจะรังสรรค์บทกวี ที่ไม่ได้พูดถึงความรักครับ) บทวิพากษ์&nbs

อาบอวลไออาทิตย์อัสดง วินาทีคงเคลื่อนเลื่อนขยับ กล่นหม่นเมฆมัวหมองรอคำนับ คลี่ขับปรับวันขานจารเวลา ฟ้าขมอมส้มทองครรลองไล้ คล้ายข่มข้ามอาลัยในผืนหล้า นางนวลกางปีกร่อนผ่อนกายา คลายเหนื่อยล้าประโลมโน้มกล

สายลมแผ่วปลอบใจยามเหนื่อย ใบไม้เอื่อยยังไหวไม่หยุดเคลื่อน แม้นชีวิตต้องเจอทางเปื้อน แต่ทุกเรือนย่อมผ่านพายุไหว ตะวันลับยังกลับส่องฟ้า แม้ชีวาเคยเงียบเหงาใจ ทุกขุนเขายังเฝ้ายืนใหญ่ บอกว่าใครก็แข็งแรงไ

    ดุจนกที่แรมรอนหาคอนจับ ตะวันลับ ขอบฟ้าจะนอนไหน เที่ยวสัญจรร่อนบิน จากถิ่นไพร สู่เมืองใหญ่ ดายเดียวเปลี่ยวชีวี เกาะเกี่ยวบนกิ่งไม้หมายพิงพัก&n