เค้าบอก อยากอยู่คนเดียว อยู่คนเดียวจนชิน(ไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ) รู้สึกเฉยๆ  ไม่ได้รู้สึกเต็มร้อยกับเราเหมือนแต่ก่อน จากที่เคยให้เราเป็นที่1 ก็ไมีมีแล้ว เราพยายามถามทำยังไงเค้าบอก...ไม่รู้ 

.......ถามเค้าว่ารักมั้ยก็รัก เบื่อมั้ยก็ไม่ได้เบื่อ(ทำไมมันย้อนแย้งไปหมด) 
.......เค้าบอกความรู้สึกกับความรักมันสวนทางกัน
.......อีกบลาๆๆๆๆ

เค้าคือแฟนคนแรกของเรา เราต้องตัดใจยังไงคะ รอให้เค้าบอกเลิกก็ไม่บอก เราก็ไม่กล้าพูด ไม่อยากมาเสียใจทีหลัง เพราะรักเค้ามากๆ ที่เค้าเป็นแบบนี้ มันสะสมมาจากเรื่องเล็กๆ มาเรื่อยๆ จนเค้าเงียบไปเลย คุยกันแล้วว่ามีอะไรให้บอกตรงๆ แต่เค้าไม่พูด เค้ารู้สึกว่างเปล่าในชีวิต

สรุปง่ายๆคือ ไม่ว่าจะปรับความเข้าใจกันยังไง ก็ไม่เข้าใจกันด้วยคำว่า "ความรู้สึกกับความรักของเค้ามันสวนทางกัน"  รู้ว่าควรพอได้แล้ว แต่มันออกมาไม่ได้  ถ้าห่างกันไปมีโอกาสที่จะกลับมารักกันเหมือนเดิมมั้ยคะ แล้วตอนนี้เราจะดึงเค้าออกมาจากความว่างเปล่านั้นได้ยังไงคะ(ยังอยากให้เค้ากลับมายิ้มอีกครั้ง)  มีใครเคยเป็นบ้าง เราควรออกมาจากตรงนั้นยังไงดีคะ

ปล. อาจจะพิมพ์ไม่เข้าใจมากนะคะ รายละเอียดมันเยอะ ดึงมานิๆหน่อยๆ
ขอบคุณล่วงหน้านะคะทุกคน 🙏🙏