คือเเม้งผมอยากเลิกพวกยาบ้ายาไอซ์เต็มทีละเเต่เลิกไม่ได้ทุกทั้งที่พ่อเเม่ทะเลาะกัน พ่อผมเเกเป็นคนไม่ค่อยพูดเเล้วเเจ้งเกไม่พูดห่าไรเลยส่วนเเม่เหมือนจะเข้าใจผมทุกอย่างเเต่ก้ไม่เข้าใจใม่ค่อยสนใจผมเหมินเกิดผมให้มาอยู่คนเดียวอ้ะเเม้งเวลาจะคุยจะปรึกษาอยากระบายอะไรสักอย่างออกมาเเม้งก็ทำไม่ได้โครตอึดอัดมันอัดอั้นเเต่ว่ายาบ้ายาไอซ์พวกนี้มันเหมือนที่พักพิงของผมเลยมันเข้าใจผมมันทำไห้ผมสะบายใจไม่เคลียดเเต่มันเเลกกับการที่ผมไม่ได้มองญาตพี่น้องมองผมอย่างกับเศษขยะเพื่อนๆบอกผมทีทำใงให้ผมเลิกยาพวกนี้ได้คับ(เเต่ยาพวกนี้มันเป็นที่พักพิงที่ดีที่สุดของผมเเล้วไม่ว่าเครียด เหนื่อย เหงาก็ตามมันทำไห้ผมพูดคนเดียวระบายความในใจได้มันเอาง่ายๆคือมันทำไห้ผมมีความสุขมากจนไม่อยากออกจากวังวนนั้นเลยเเต่ผมก็อยากเลิกเพราะเเม้งช่วงนี้ชอตตังเเล้วสุขภาพไม่ค่อยดีอยากเลิกเเต่เเม้งก้เลิกไม่ได้)