สวัสดีเราแอบชอบเพื่อนของตัวมา6ปี เริ่มต้นตอนมหาลัยเรากับเพื่อนเริ่มสนิทกันตอนปี1เทอม2 ลืมบอกเพื่อนเราเป็นชายนะ ส่วนเราเป็นสาวสอง ไปสนิทกันตอนย้ายออกไปหานอกต่างคนต่างอยู่คนล่ะหอ เรากับเพื่อนไปมาหากันตลอดจนเราเริ่มรู้สึกใจสั่นเวลาอยู่ด้วย เพื่อนเราก็มีเพื่อนกลุ่มผู้ชายนะ พยายามไม่คิดเกินใจตัวเองแต่เพื่อนมักจะชอบทำให้มีความรู้สึกว่าเราเป็นคนสำคัญอย่างเช่น เวลามีงานบายเนียร์เราโดนรุ่นพี่บังคับดื่มเหล้าเพื่อนก็บอกว่าไม่ต้องดื่มนะเดียวดื่มแทน เวลาเราป่วยอยู่ห้องก็ทำข้าวต้มให้ทาน เวลาจะสอบก็จะชอบมาติวหนังสือให้ที่ห้องเรากับเพื่อนไม่เคยเกินเลยกันเลยนะ จนถึงปี4ที่ต้องแยกไปฝึกงานกันคนล่ะที่ซึ่งเราก็ไม่คุยกันเลยจนจบ เราทำงานอยู่กรุงเทพแล้วช่วงนั้นเพื่อนก็หางานนี้เลยชวนมาทำงานด้วยกันเพื่อนก็มาแล้วบอกขออยู่หอด้วยเราก็โอเค นอนเตียงเดียวกันแต่มีหมอนกั้นตรงกลางไว้ช่วงนั้นเรายิ่งห้ามใจตัวเองไม่ได้เลยกลัวเพื่อนจะรู้ว่าเราชอบเราเลยแอบถามว่าชอบคนแบบไหน "ไม่มีสเปคนะ อยู่ด้วยแล้วสบายใจหญิงก็ได้ ชายก็ได้" เพื่อนตอบแบบนัเราเลยได้แต่ทำหน้ายิ่มๆแล้วนอน จนช่วงโควิทเข้ามาต้องกลับบ้านเราเลยจะกลับด้วย จองตั๋วไปลงบ้านเพื่อน
สุดท้ายไปถึงบ้านเพื่อนเขาก็ห้ามเดินทางข้ามจังหวัด3เดือนไม่ว่าจะรถส่วนตัวหรือรถโดยสารทำให้เราต้องอยู่กับเพื่อนที่บ้านเพื่ิอน3เดือน ครอบครัวน่ารักมากดูแลเราดีทุกอย่างเราเกรงใจสุดๆนั้นยิ่งทำให้เรารู้สึกรักมากขึ้นไปอีก จนถึงเวลาต้องกลับบ้านเราใจหวิวมาก แต่ไม่ได้บอกไปว่าเราชอบเขามาก จนตอนนี้ทำงานจังหวัดที่เพื่อนกับเราไกลกันมาก 8 ชม. ห่างกันมากไม่ได้คุยกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อนแต่เราก็ยังเก็บความรักไว้ในใจจนตอนนี้อายุ26ล่ะก็ยังชอบมากจนวันนี้เขาได้ขึ้นสถานะกับแฟนใหม่และเขาดูคลั่งรักกันมาก อยู่ๆเราก็รู้สึกชาและน้ำตาก็ไหลออกมาหนักมา พยายามจะบอกตัวเองไม่ให้ร้องแต่ทำไม่ได้เลยในหัวแบบโทษตัวเองหลายๆอย่างว่าน่าจะบอกไปแต่อีกใจก็กลัวว่าเขาจะไม่คิดแบบเรา ทำให้เราเหมือนคนอกหักงงกับตัวเองมากกกเลยต้องรีบจัดการตัวเองพยายามมองหาพลังบวกว่าเขามีคนที่รักและก็รักเขาอ่อแฟนของเพื่อนเราเป็นผู้ชาย เพื่อนเค้าก่อนหน้านั้นมีแฟนเป็นผู้หญิงนะ ถึงความรักที่เก็บมานานแม้ว่าจะไม่ได้บอกเขาแต่จะคอยดูอยู่ห่างๆ จะเลิกชอบได้ตอนไหนช่างมันจะเป็น10ปีก็ไหว55 สาวสองอ่ะเก่งอยู่แล้วเรื่องรักข้างเดียว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะเราแค่อยากมาระบายมันออกมา ถึงตอนนี้ที่กำลังพิมพ์ไปร้องไห้ไปก็เถอะ...
แอบชอบเพื่อนตัวเองมา6ปี
สุดท้ายไปถึงบ้านเพื่อนเขาก็ห้ามเดินทางข้ามจังหวัด3เดือนไม่ว่าจะรถส่วนตัวหรือรถโดยสารทำให้เราต้องอยู่กับเพื่อนที่บ้านเพื่ิอน3เดือน ครอบครัวน่ารักมากดูแลเราดีทุกอย่างเราเกรงใจสุดๆนั้นยิ่งทำให้เรารู้สึกรักมากขึ้นไปอีก จนถึงเวลาต้องกลับบ้านเราใจหวิวมาก แต่ไม่ได้บอกไปว่าเราชอบเขามาก จนตอนนี้ทำงานจังหวัดที่เพื่อนกับเราไกลกันมาก 8 ชม. ห่างกันมากไม่ได้คุยกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อนแต่เราก็ยังเก็บความรักไว้ในใจจนตอนนี้อายุ26ล่ะก็ยังชอบมากจนวันนี้เขาได้ขึ้นสถานะกับแฟนใหม่และเขาดูคลั่งรักกันมาก อยู่ๆเราก็รู้สึกชาและน้ำตาก็ไหลออกมาหนักมา พยายามจะบอกตัวเองไม่ให้ร้องแต่ทำไม่ได้เลยในหัวแบบโทษตัวเองหลายๆอย่างว่าน่าจะบอกไปแต่อีกใจก็กลัวว่าเขาจะไม่คิดแบบเรา ทำให้เราเหมือนคนอกหักงงกับตัวเองมากกกเลยต้องรีบจัดการตัวเองพยายามมองหาพลังบวกว่าเขามีคนที่รักและก็รักเขาอ่อแฟนของเพื่อนเราเป็นผู้ชาย เพื่อนเค้าก่อนหน้านั้นมีแฟนเป็นผู้หญิงนะ ถึงความรักที่เก็บมานานแม้ว่าจะไม่ได้บอกเขาแต่จะคอยดูอยู่ห่างๆ จะเลิกชอบได้ตอนไหนช่างมันจะเป็น10ปีก็ไหว55 สาวสองอ่ะเก่งอยู่แล้วเรื่องรักข้างเดียว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะเราแค่อยากมาระบายมันออกมา ถึงตอนนี้ที่กำลังพิมพ์ไปร้องไห้ไปก็เถอะ...