คือเรื่องมีอยู่ว่า
เราเรียนจบแล้ว แล้วเราหางานได้พอดี แล้วเพื่อนก็อยากได้งานทำด้วยเพราะติดหนี้ กยศ
เราเลยบอกว่า
"ตอนนี้มีแต่แม่บ้านที่เขารับ จะทำไปก่อนมั้ย "
เพื่อนเราตอบไม่เอา เราเลยบอกว่า
"งั้นเดี๋ยวถ้าตำแหน่งไหนว่าง หรือมีงานแถวๆเราจะบอกนะ"
เพื่อนก็โอเค แต่เพื่อนเราก็หางานทำนะไม่ใช่ไม่หา
แล้วผ่านมา3เดือนบริษัทเรารับคนเข้าทำงานสัญญาระยะสั้น ต้องทำสัญญาใหม่ทุกๆ3เดือนเราเลยบอกให้เพื่อนมาสมัคร สรุปก็คือบริษัทเรารับ ซึ่งทุกคนอาจคิดว่าแล้วต้องรู้สึกยังไง คืออะไร
มันอยู่ตรงที่ว่า เพื่อนเราอยู่ต่างจังหวัด ต้องมาทำงานที่ระยอง เพื่อนเรามีเวลาเตรียมตัว 2 สัปดาห์หน่อย เพื่อนบอกว่า
"ขอมาพักกับเราได้มั้ย เพราะถ้าเช่าห้องใหม่ต้องเสียค่าอะไรเยอะแยะ เเล้วก็มันทำงานแค่3เดือน กลัวไม่คุ้ม"
ซึ้งเราก็โอเคได้ เพราะเห็นเป็นเพื่อนแล้วเราก็บอกไปว่า
"เรากลับบ้านวันศุกร์เย็น อยู่ช่วยแม่ขายของเสาร์อาทิตย์นะ กลับอาทิตย์เย็นๆ ถ้าจะมาก็บอก"
แล้วเพื่อนเราก็โอเค แล้วก็เงียบไปเลย
ต่อมาอีก 4วันก่อนจะเข้าทำงาน ซึ่งมันเป็นวันที่เราต้องหยุดศุกร์-อาทิตย์กลับบ้านใช่ป่ะ
เราเลยบอกให้เพื่อนเราลงมา พฤหัสดีตอนเย็นแล้วมันน่าจะถึงศุกร์เช้าจะไปรับมาอยู่หอก่อนที่เราจะกลับบ้านไปหาแม่
ซึ่งเพื่อนเราบอกยังเตรียมของไม่เสร็จ เลื่อนได้มั้ย เราก็แบบ? อ้าว2สัปดาห์ทำอะไร?
แล้วเพื่อนเราก็ขอเลื่อนไปวันเสาร์ วันอาทิตย์ ซึ่งเราก็บอกไปว่า ไม่ว่างไปรับนะเพราะอยู่ชลบุรี แล้วเพื่อนเราเหมือนไม่พอใจหน่อยๆ
เพื่อนยอมมาวันพฤหัสเย็นวันนั้น แต่...
รอบรถเต็ม ไม่มีรถมาระยอง เราเลยบอกว่า
"งั้นนั่งมากรุงเทพแล้วต่อรถมาระยองนะ"
เพื่อนเรางอแงเลยจ้า
"เค้าไม่อยากนั่งรถหลายต่อ เมารถด้วย ค่าใช้จ่ายเยอะเกิน"
เราเลยแก้ปัญหาโดย บอกให้นั่งรถมากรุงเทพ แล้วเดี๋ยวเรากับแฟนเราไปรับมาระยอง (บ้างทีก็เกรงใจแฟนเพราะทำงานดึกทุกวัน)
แล้วเพื่อนเราก็ถามอีกว่า จะมารับแน่ใช่ไหม ไม่ใช่ให้นั่งลงกรุงเทพแล้วต่อรถไปเองนะ
ซึ่งเราก็บอกไปว่า ไปรับๆ แล้วเพื่อนเราก็โอเคซื้อตั๋ว
เราต้องรู้สึกยังไงกับอะไรแบบนี้ เพราะแม่บอกเราว่า
"
เราหางานให้เค้าแล้ว ให้พักด้วย ยังต้องไปรับส่งอีกหรอ มันเป็นภาระของตัวเขาเองไม่ใช่ของเรา "
พี่ก็บอกเรา
"อะไรๆ ก็จะไม่เสียไม่คุ้ม กะจะมาหางานอย่างเดียวเลยหรอ เขาไม่เกรงใจเราบ้างหรอ หาให้ทุกอย่าง"
แฟนเราบอก
"เพื่อนกันไม่เป็นไร ช่วยๆกัน"
ต้องรู้สึกยังไง?
เราเรียนจบแล้ว แล้วเราหางานได้พอดี แล้วเพื่อนก็อยากได้งานทำด้วยเพราะติดหนี้ กยศ
เราเลยบอกว่า
"ตอนนี้มีแต่แม่บ้านที่เขารับ จะทำไปก่อนมั้ย "
เพื่อนเราตอบไม่เอา เราเลยบอกว่า
"งั้นเดี๋ยวถ้าตำแหน่งไหนว่าง หรือมีงานแถวๆเราจะบอกนะ"
เพื่อนก็โอเค แต่เพื่อนเราก็หางานทำนะไม่ใช่ไม่หา
แล้วผ่านมา3เดือนบริษัทเรารับคนเข้าทำงานสัญญาระยะสั้น ต้องทำสัญญาใหม่ทุกๆ3เดือนเราเลยบอกให้เพื่อนมาสมัคร สรุปก็คือบริษัทเรารับ ซึ่งทุกคนอาจคิดว่าแล้วต้องรู้สึกยังไง คืออะไร
มันอยู่ตรงที่ว่า เพื่อนเราอยู่ต่างจังหวัด ต้องมาทำงานที่ระยอง เพื่อนเรามีเวลาเตรียมตัว 2 สัปดาห์หน่อย เพื่อนบอกว่า
"ขอมาพักกับเราได้มั้ย เพราะถ้าเช่าห้องใหม่ต้องเสียค่าอะไรเยอะแยะ เเล้วก็มันทำงานแค่3เดือน กลัวไม่คุ้ม"
ซึ้งเราก็โอเคได้ เพราะเห็นเป็นเพื่อนแล้วเราก็บอกไปว่า
"เรากลับบ้านวันศุกร์เย็น อยู่ช่วยแม่ขายของเสาร์อาทิตย์นะ กลับอาทิตย์เย็นๆ ถ้าจะมาก็บอก"
แล้วเพื่อนเราก็โอเค แล้วก็เงียบไปเลย
ต่อมาอีก 4วันก่อนจะเข้าทำงาน ซึ่งมันเป็นวันที่เราต้องหยุดศุกร์-อาทิตย์กลับบ้านใช่ป่ะ
เราเลยบอกให้เพื่อนเราลงมา พฤหัสดีตอนเย็นแล้วมันน่าจะถึงศุกร์เช้าจะไปรับมาอยู่หอก่อนที่เราจะกลับบ้านไปหาแม่
ซึ่งเพื่อนเราบอกยังเตรียมของไม่เสร็จ เลื่อนได้มั้ย เราก็แบบ? อ้าว2สัปดาห์ทำอะไร?
แล้วเพื่อนเราก็ขอเลื่อนไปวันเสาร์ วันอาทิตย์ ซึ่งเราก็บอกไปว่า ไม่ว่างไปรับนะเพราะอยู่ชลบุรี แล้วเพื่อนเราเหมือนไม่พอใจหน่อยๆ
เพื่อนยอมมาวันพฤหัสเย็นวันนั้น แต่...
รอบรถเต็ม ไม่มีรถมาระยอง เราเลยบอกว่า
"งั้นนั่งมากรุงเทพแล้วต่อรถมาระยองนะ"
เพื่อนเรางอแงเลยจ้า
"เค้าไม่อยากนั่งรถหลายต่อ เมารถด้วย ค่าใช้จ่ายเยอะเกิน"
เราเลยแก้ปัญหาโดย บอกให้นั่งรถมากรุงเทพ แล้วเดี๋ยวเรากับแฟนเราไปรับมาระยอง (บ้างทีก็เกรงใจแฟนเพราะทำงานดึกทุกวัน)
แล้วเพื่อนเราก็ถามอีกว่า จะมารับแน่ใช่ไหม ไม่ใช่ให้นั่งลงกรุงเทพแล้วต่อรถไปเองนะ
ซึ่งเราก็บอกไปว่า ไปรับๆ แล้วเพื่อนเราก็โอเคซื้อตั๋ว
เราต้องรู้สึกยังไงกับอะไรแบบนี้ เพราะแม่บอกเราว่า
"
เราหางานให้เค้าแล้ว ให้พักด้วย ยังต้องไปรับส่งอีกหรอ มันเป็นภาระของตัวเขาเองไม่ใช่ของเรา "
พี่ก็บอกเรา
"อะไรๆ ก็จะไม่เสียไม่คุ้ม กะจะมาหางานอย่างเดียวเลยหรอ เขาไม่เกรงใจเราบ้างหรอ หาให้ทุกอย่าง"
แฟนเราบอก
"เพื่อนกันไม่เป็นไร ช่วยๆกัน"