คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
จะพยายามตอบให้เป็นประเด็นๆหวังว่าจะเป็นประโยชน์กับเจ้าของกระทู้
1สิ่งที่เจ้าของกระทู้กำลังเผชิญอยู่เป็นเรื่องปกติของคนเรา มันคืออุปสรรคของชีวิต คนจำนวนน้อยมากที่เกิดมาแล้วชีวิตไม่มีอุปสรรคมีแต่ความสะดวกสบาย แต่คนส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นแบบนั้นชีวิตเต็มไปด้วยอุปสรรคต้องแก้ไขและต้องฝ่าฟัน สิ่งนี้จะเป็นตัวกลั่นกรองตัวเราเองทำให้เราได้เรียนรู้ได้ทดสอบถ้าผ่านมันไปได้เราจะแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
2หลายอย่างในชีวิตที่เข้ามาแล้วเราตัดสินใจพลาดเป็นเรื่องปกติ คนเราไม่สามารถตัดสินใจได้ถูกทุกครั้ง และไม่ว่าเราจะตัดสินใจถูกหรือผิดเวลาผ่านไปมันก็จะมีสิ่งใหม่มาให้เราตัดสินใจอยู่ตลอดเวลา อ่านดูแล้วเจ้าของกระทู้มีข้อดีที่แม้นตัดสินใจผิดก็ไม่โทษสิ่งแวดล้อมโทษตัวเองและเรียนรู้เป็นบทเรียนนี่เป็นข้อดีมากทำให้มีโอกาสแก้ไขในอนาคตทำให้มันดีขึ้นอันนี้เป็นข้อดีของคุณจงรักษาไว้ เมื่อเผชิญกับการตัดสินใจในอนาคตจงเอาบทเรียนในอดีตมาเป็นตัวช่วยจะทำให้ตัดสินใจได้ดีขึ้น
3นอกจากการทำงานพิเศษแล้วลองพิจารณาช่องทางกู้กยศด้วย บางคนเกิดมาในครอบครัวที่ยากจนไม่สามารถส่งเสียเราได้เราไม่ผิดครอบครัวก็ไม่ผิดเพราะไม่มีใครเลือกเกิดได้ แต่เราจะต้องฝ่าฟันเพื่อไปถึงอีกฝั่งหนึ่งที่มีความเจริญอยู่ที่นั่นทำอย่างไรก็ได้ต้องไปให้ถึงด้วยวิธีสุจริต การกู้กยศ เป็นเรื่องปกติที่ทำกันได้ลองพิจารณาดูและหารายละเอียดดูนะครับ
4ควรเลือกเรียนสถาบันของรัฐบาลเพราะค่าเทอมจะถูกกว่า และนอกจากนั้นสถาบันของรัฐส่วนใหญ่จะมีทุนสำหรับคนที่ขาดแคลนให้ เรื่องราวของเจ้าของกระทู้ถ้าได้เข้าไปเรียนแล้วทำเรื่องน่าจะผ่านการขอทุนแน่นอน สถาบันของเอกชนหลายๆที่ก็มีทุนให้ แต่เท่าที่ผมดูสถาบันของเอกชนรุ่นที่ให้จะเป็นการสอบชิงทุน มีทั้งแบบทุน 100% เต็มจำนวนซึ่งมีให้น้อยมากต้องเก่งจริงๆ หรือทุนแบบลดค่าเรียน 50% หรือลด 25% อย่างน้อยผมว่าถ้าสอบได้ทุนลดค่าเรียนมันก็ลดค่าใช้จ่ายลงไปนะรอพิจารณาดู
5ถูกแล้วที่ตั้งเป้าหมายว่าหางานและเงิน ด้วยความที่เจ้าของกระทู้ค่อนข้างอยู่ในครอบครัวที่ขาดแคลนเงินมากเลยอาจจะค่อนข้างเห็นความสำคัญของเงิน แต่อยากจะบอกว่าเงินไม่ได้สำคัญขนาดนั้นทุกคนต้องตั้งเป้าหมายที่ทำงานหาเงินอยู่แล้ว แต่อย่าตั้งเป้าหมายที่มันมากเกินไป ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับคนที่ตั้งเป้าหมายอยากมีเงินเยอะๆพอหาได้แล้วก็ใช้ฟุ่มเฟือยซื้อของไม่จำเป็น บางคนเคยจนแทบไม่มีจะกินก็อยู่ได้ แต่พอฟลุ๊คถูกหวยปรับใช้เงินไปกับของฟุ่มเฟือยจำนวนมากแล้วเงินทั้งหมดก็หมดลงอย่างรวดเร็ว
กระเป๋าแบรนด์เนมไม่ใช่สิ่งจำเป็น รถยนต์ก็ไม่ใช่สิ่งจำเป็น การกินใช้อย่างฟุ่มเฟือยราคาแพงยิ่งไม่ใช่สิ่งจำเป็น คนที่หาเงินได้หลายสิบหรือหลายร้อยล้านบาทแต่ใช้ชีวิตดูแพง มีรถยนต์หลายคันหมดเงินไปหลายสิบล้าน กินหรูแพงหมดไปอีกหลายสิบล้าน ความเป็นอยู่ก็หรูหราทั้งคอนโดหรือที่อยู่อาศัยหรูหราเกินความเป็นจริง ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับแบบนี้ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องตั้งหน้าตั้งตาหาเงินเพื่อใช้จ่ายมหาศาลขนาดนี้ ถ้าพออยู่พอกินพอเพียงชีวิตหนึ่งตั้งแต่หนุ่มสาวจนแก่มันใช้เงินไม่มากเลย การตั้งใจหาเงินมากๆจนเกินไปบางทีพาเราเดินทางผิดจนนำผลร้ายมาทีหลัง
6อาชีพพยาบาลเป็นอาชีพหนึ่งที่มั่นคงมีรายได้ที่ดีแน่นอน ด้วยความที่ประเทศไทยค่อนข้างมีชื่อเสียงด้านโรงพยาบาล มีโรงพยาบาลเอกชนจำนวนมากและชาวต่างชาติจำนวนมากก็ชอบมารักษาในประเทศไทย ทำให้โอกาสของอาชีพพยาบาลถือว่าค่อนข้างดี ได้ยินว่าพยาบาลในโรงพยาบาลเอกชนเท่าไหร่ก็มีจำนวนไม่พอทำให้พยาบาลในโรงพยาบาลเอกชนสามารถมีรายได้ที่ดีระดับหนึ่งแต่ก็แลกมาด้วยงานที่หนักต้องอยู่เวร
7มีที่เรียนนึง ที่อยากแนะนำเจ้าของกระทู้ เผื่อเป็นตัวเลือกไว้พิจารณาคือสถาบันเทคโนโลยีไทยญี่ปุ่น รู้สึกว่าจะมีประมาณ 2 คณะคือคณะบริหารธุรกิจและคณะวิศวะ ถ้าเป็นคณะวิศวะจะเรียนกับเกี่ยวกับวิศวกรรมศาสตร์ ถ้าเป็นคณะบริหารธุรกิจจะเรียนเรื่องทั่วไปเกี่ยวกับธุรกิจที่นี่ได้เรียนภาษาญี่ปุ่นทุกคณะผมว่าเจ้าของกระทู้อาจจะเหมาะกับคณะบริหารธุรกิจ ที่นี่มีสอบชิงทุน 100% 50% และ 25% ปีนึงมีสอบ 2 ครั้งครั้งแรกช่วงปลายปี ครั้งที่ 2 ช่วงต้นปี ถ้าเรียนที่นี่จะได้เรียนภาษาญี่ปุ่นไปด้วยเห็นว่าคนที่จบอย่างน้อยจะได้ประมาณ N3 ซึ่งเป็นการวัดมาตรฐานทางภาษาญี่ปุ่นของเรา แค่ระดับนี้เราก็สามารถทำงานกับบริษัทญี่ปุ่นได้แล้ว เคยได้ยินว่าถ้ามีความสามารถทางภาษาญี่ปุ่นระดับ N1อย่างน้อยๆจะมีเงินเดือน 7-80,000 บาททีเดียว อยากให้ลองพิจารณาดู ถ้าเรียนจบจากที่นี่แล้วสามารถเรียนด้วยตัวเองต่อไปจนถึง n1 ได้อย่างแน่นอนกระทู้พันทิปก็มีแนะนำหลายกระทู้
หวังว่าจะมีประโยชน์กับเจ้าของกระทู้ไม่มากก็น้อย
1สิ่งที่เจ้าของกระทู้กำลังเผชิญอยู่เป็นเรื่องปกติของคนเรา มันคืออุปสรรคของชีวิต คนจำนวนน้อยมากที่เกิดมาแล้วชีวิตไม่มีอุปสรรคมีแต่ความสะดวกสบาย แต่คนส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นแบบนั้นชีวิตเต็มไปด้วยอุปสรรคต้องแก้ไขและต้องฝ่าฟัน สิ่งนี้จะเป็นตัวกลั่นกรองตัวเราเองทำให้เราได้เรียนรู้ได้ทดสอบถ้าผ่านมันไปได้เราจะแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
2หลายอย่างในชีวิตที่เข้ามาแล้วเราตัดสินใจพลาดเป็นเรื่องปกติ คนเราไม่สามารถตัดสินใจได้ถูกทุกครั้ง และไม่ว่าเราจะตัดสินใจถูกหรือผิดเวลาผ่านไปมันก็จะมีสิ่งใหม่มาให้เราตัดสินใจอยู่ตลอดเวลา อ่านดูแล้วเจ้าของกระทู้มีข้อดีที่แม้นตัดสินใจผิดก็ไม่โทษสิ่งแวดล้อมโทษตัวเองและเรียนรู้เป็นบทเรียนนี่เป็นข้อดีมากทำให้มีโอกาสแก้ไขในอนาคตทำให้มันดีขึ้นอันนี้เป็นข้อดีของคุณจงรักษาไว้ เมื่อเผชิญกับการตัดสินใจในอนาคตจงเอาบทเรียนในอดีตมาเป็นตัวช่วยจะทำให้ตัดสินใจได้ดีขึ้น
3นอกจากการทำงานพิเศษแล้วลองพิจารณาช่องทางกู้กยศด้วย บางคนเกิดมาในครอบครัวที่ยากจนไม่สามารถส่งเสียเราได้เราไม่ผิดครอบครัวก็ไม่ผิดเพราะไม่มีใครเลือกเกิดได้ แต่เราจะต้องฝ่าฟันเพื่อไปถึงอีกฝั่งหนึ่งที่มีความเจริญอยู่ที่นั่นทำอย่างไรก็ได้ต้องไปให้ถึงด้วยวิธีสุจริต การกู้กยศ เป็นเรื่องปกติที่ทำกันได้ลองพิจารณาดูและหารายละเอียดดูนะครับ
4ควรเลือกเรียนสถาบันของรัฐบาลเพราะค่าเทอมจะถูกกว่า และนอกจากนั้นสถาบันของรัฐส่วนใหญ่จะมีทุนสำหรับคนที่ขาดแคลนให้ เรื่องราวของเจ้าของกระทู้ถ้าได้เข้าไปเรียนแล้วทำเรื่องน่าจะผ่านการขอทุนแน่นอน สถาบันของเอกชนหลายๆที่ก็มีทุนให้ แต่เท่าที่ผมดูสถาบันของเอกชนรุ่นที่ให้จะเป็นการสอบชิงทุน มีทั้งแบบทุน 100% เต็มจำนวนซึ่งมีให้น้อยมากต้องเก่งจริงๆ หรือทุนแบบลดค่าเรียน 50% หรือลด 25% อย่างน้อยผมว่าถ้าสอบได้ทุนลดค่าเรียนมันก็ลดค่าใช้จ่ายลงไปนะรอพิจารณาดู
5ถูกแล้วที่ตั้งเป้าหมายว่าหางานและเงิน ด้วยความที่เจ้าของกระทู้ค่อนข้างอยู่ในครอบครัวที่ขาดแคลนเงินมากเลยอาจจะค่อนข้างเห็นความสำคัญของเงิน แต่อยากจะบอกว่าเงินไม่ได้สำคัญขนาดนั้นทุกคนต้องตั้งเป้าหมายที่ทำงานหาเงินอยู่แล้ว แต่อย่าตั้งเป้าหมายที่มันมากเกินไป ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับคนที่ตั้งเป้าหมายอยากมีเงินเยอะๆพอหาได้แล้วก็ใช้ฟุ่มเฟือยซื้อของไม่จำเป็น บางคนเคยจนแทบไม่มีจะกินก็อยู่ได้ แต่พอฟลุ๊คถูกหวยปรับใช้เงินไปกับของฟุ่มเฟือยจำนวนมากแล้วเงินทั้งหมดก็หมดลงอย่างรวดเร็ว
กระเป๋าแบรนด์เนมไม่ใช่สิ่งจำเป็น รถยนต์ก็ไม่ใช่สิ่งจำเป็น การกินใช้อย่างฟุ่มเฟือยราคาแพงยิ่งไม่ใช่สิ่งจำเป็น คนที่หาเงินได้หลายสิบหรือหลายร้อยล้านบาทแต่ใช้ชีวิตดูแพง มีรถยนต์หลายคันหมดเงินไปหลายสิบล้าน กินหรูแพงหมดไปอีกหลายสิบล้าน ความเป็นอยู่ก็หรูหราทั้งคอนโดหรือที่อยู่อาศัยหรูหราเกินความเป็นจริง ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับแบบนี้ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องตั้งหน้าตั้งตาหาเงินเพื่อใช้จ่ายมหาศาลขนาดนี้ ถ้าพออยู่พอกินพอเพียงชีวิตหนึ่งตั้งแต่หนุ่มสาวจนแก่มันใช้เงินไม่มากเลย การตั้งใจหาเงินมากๆจนเกินไปบางทีพาเราเดินทางผิดจนนำผลร้ายมาทีหลัง
6อาชีพพยาบาลเป็นอาชีพหนึ่งที่มั่นคงมีรายได้ที่ดีแน่นอน ด้วยความที่ประเทศไทยค่อนข้างมีชื่อเสียงด้านโรงพยาบาล มีโรงพยาบาลเอกชนจำนวนมากและชาวต่างชาติจำนวนมากก็ชอบมารักษาในประเทศไทย ทำให้โอกาสของอาชีพพยาบาลถือว่าค่อนข้างดี ได้ยินว่าพยาบาลในโรงพยาบาลเอกชนเท่าไหร่ก็มีจำนวนไม่พอทำให้พยาบาลในโรงพยาบาลเอกชนสามารถมีรายได้ที่ดีระดับหนึ่งแต่ก็แลกมาด้วยงานที่หนักต้องอยู่เวร
7มีที่เรียนนึง ที่อยากแนะนำเจ้าของกระทู้ เผื่อเป็นตัวเลือกไว้พิจารณาคือสถาบันเทคโนโลยีไทยญี่ปุ่น รู้สึกว่าจะมีประมาณ 2 คณะคือคณะบริหารธุรกิจและคณะวิศวะ ถ้าเป็นคณะวิศวะจะเรียนกับเกี่ยวกับวิศวกรรมศาสตร์ ถ้าเป็นคณะบริหารธุรกิจจะเรียนเรื่องทั่วไปเกี่ยวกับธุรกิจที่นี่ได้เรียนภาษาญี่ปุ่นทุกคณะผมว่าเจ้าของกระทู้อาจจะเหมาะกับคณะบริหารธุรกิจ ที่นี่มีสอบชิงทุน 100% 50% และ 25% ปีนึงมีสอบ 2 ครั้งครั้งแรกช่วงปลายปี ครั้งที่ 2 ช่วงต้นปี ถ้าเรียนที่นี่จะได้เรียนภาษาญี่ปุ่นไปด้วยเห็นว่าคนที่จบอย่างน้อยจะได้ประมาณ N3 ซึ่งเป็นการวัดมาตรฐานทางภาษาญี่ปุ่นของเรา แค่ระดับนี้เราก็สามารถทำงานกับบริษัทญี่ปุ่นได้แล้ว เคยได้ยินว่าถ้ามีความสามารถทางภาษาญี่ปุ่นระดับ N1อย่างน้อยๆจะมีเงินเดือน 7-80,000 บาททีเดียว อยากให้ลองพิจารณาดู ถ้าเรียนจบจากที่นี่แล้วสามารถเรียนด้วยตัวเองต่อไปจนถึง n1 ได้อย่างแน่นอนกระทู้พันทิปก็มีแนะนำหลายกระทู้
หวังว่าจะมีประโยชน์กับเจ้าของกระทู้ไม่มากก็น้อย
แสดงความคิดเห็น
ขอละบายหน่อย
วันนี้มีคนมาเเนะเเนวมหาลัยม.กรุงเทพธนบุรีเเล้วเราอยากเรียนมากเพราะสาขาพยาบาลสายศิลป์เรียนได้ ซึ่าเราไม่กลัวว่าจะเรียนยากหรือลำบากอะไร เพราะเราเชื่ออย่างนึงว่าถ้าเราพยายามไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้เเต่มันอยู่ที่เวลา เเต่เราลองปรึกษาเเม่เเล้วเเม่ไม่มีกำลังส่งเรา เราก็เข้าใจได้เพราะครอบครัวเราจน ซึ่งหักลบสิ่งต่างเเล้ว จะตกเทอมละ 35000 บาท ฤดูร้อน 25000 บาท
เเละเราก็รู้เเบบไม่ต้องถามครอบครัวเลยว่าคำตอบจะเป็นยังไงเเต่ก็อยากลองถามดู ซึ่งคำตอบก็คือ ไม่ ตอนเเรกว่าจะทำใจได้เเต่พอว่าฟังเราก็รู้สึกเสียใจอยู่ดีเเล้วรู้สึกเคร้งจนเเบบคิดว่าเราไม่สามารถเรียนมหาลัยได้เเล้ว เพราะรอบอื่นเราไม่มีความมั่นใจว่าจะสามารถสู้คนอื่นได้ไหมเเละถ้าสู้ได้จะมีเงินเรียนไหมมันทำให้เหมือนมีกรอบใสๆกันเราอยู่ (เราพยายามทำตัวให้มีความสุขไม่รู้สึกอะไร เเต่จริงๆเเล้วอยากร้องให้มากๆมันเหนื่อยมากเลยในช่วงขึ้นม. 6 มานี้ ไม่ได้เหนื่อยเรื่องเรียนเเต่เหนื่อยเรื่องเงิน ไม่รู้จะหาเงินจากใหนมาเรียนต่อคณะที่ชอบ เราลองเเต่งนิยายดูมันก็ได้พอค่าขนมเเต่เรารู้สึกว่าควรเเต่งด้วยใจตอนนั้นเราไม่ได้มีใจในการเเต่งนิยายทำตอนเเรกเพราะเราสนใจรายได้ที่ได้จากคนอ่าน ทำให้เรารีบเเต่งให้จบ เเละมาเเต่งเรื่องใหม่ด้วยความรู้สึกอยากให้คนอ่านสนุกไปกับมันเเทน เหมือนว่านิยายคือโลกใบที่สองของเรา
ส่งที่เราเลือกอยากจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด เเต่มันคือสิ่งที่เราสามารถเลือกได้ในสถานที่เราเป็นอยู่
เราอาจจะไปหางานทำมีเงินพอสามารถเรียนพยาบาลที่มหาลัยนี้ได้ค่อยมาเรียน หรือไม่ก็เลือเรียนสักคณะที่มีงานทำเเน่นนอนเพราะจริงๆเเล้วที่เราเลือกคณะพยาบาล
-สิ่งเเรกคืออนาคต
-สิ่งที่สองคือเงิน