move on คำง่ายๆแต่ทำโคตรยาก

หลังจากที่ผมโดนบอกเลิกมาเดือนกว่า (ความสัมพันธ์ที่มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน และไม่ใช่อะไรเลย)
ผมก้อเอาเวลามาทุ่มเทให้กับตัวเอง ทำให้ตัวเองดูดีขึ้น ออกกำลังกายทุกวัน
จนตอนนี้น้ำหนักลดมา 5-6 กก. แล้ว คิดว่าสักวันผมจะเจอคนที่ผมรักเค้าและเค้ารักผมเหมือนกันจริงๆสักที
แต่ช่วงนี้ไม่รู้ทำไม พออยู่กับตัวเอง สมองมันดันนึกถึงแต่เค้าตลอด ทุกวันก้อยังนึกถึงแต่เค้า
รู้สึกสงสารตัวเองมากที่เป็นแบบนี้ พยายามทำให้ตัวเองมีความสุข แต่ความจริงมันก้อคือความจริง
คือ *ยังนึกถึงแต่เค้า ทั้งๆที่เค้าทิ้งผมไป* บางทีก้อคิดนะ ทำไมเราต้องมาเป็นแบบนี้ด้วย
ตอนนี้เค้าใช้ชีวิตของเค้าไปไหนต่อไหนแล้ว เค้าอาจมีความสุขกับคนใหม่ไปแล้ว แต่ผมดันมาจมอยู่กับอดีต
รู้ทั้งรู้ ว่าชีวิตนี้เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่สิ่งที่มันร้ายกว่านั้นคือ เค้าสร้างบาดแผลในใจไว้ให้ผม
มันทำให้ผมไม่กล้าที่จะเปิดใจให้ใครอีก ไม่กล้าที่จะคุย ไม่กล้าที่จะให้ใจใคร เพราะกลัวว่ามันจะเป็นเหมือนเดิม
ตอนนี้ พูดตรงๆนะครับ ว่า ถ้าใครไม่ได้อยู่ในจุดๆนี้ ไม่เข้าใจหรอก😭 เวลาเท่านั้น ที่จะเยียวยาทุกอย่าง
แต่มันต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน แค่นั้นเอง #ให้ใจมากก้อเจ็บมากเช่นกัน #ต้องหยุดทั้งที่ใจยังรัก