ทำไมนะ...
เวลามีอะไรในใจ จะเก็บความรู้สึกไม่ค่อยอยู่ เวลาอยู่ต่อหน้าสามี (แต่งงานมา5ปี ลูก2) เราก็คิดเอาเองว่าคงเป็นเพราะสามีเป็นsafe zone ที่เราพูดอะไรในใจได้ทุกอย่าง โดยไม่จำเป็นต้องเก็บความรู้สึกด้านแย่ๆของเรา รับฟังโดยไม่ตัดสิน และแนะนำให้เราคิดในด้านดีๆ เพื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น
เราจึงชินกับการไม่ปิดบัง คือเลือกพูดเรื่องที่รู้สึกว่ากวนใจเสมอๆ แม้จะเป็นคนพูดน้อยก็ตาม
ในทางเดียวกัน เราก็เคยคาดหวัง ว่าสามีจะรู้สึกแบบเดียวกัน ว่าเราคือ safe zone ของกันและกัน ในวันที่มีเรื่องลำบากใจ เราคิดเสมอว่ายังไงสามีจะต้องมาบอกเราแน่นอน
แต่ถ้ามันไม่ใช่อย่างที่คิด...
ถ้าสามีเกิดรู้สึกว่ามีคน support ความคิดได้มากกว่า รับฟังได้มากกว่า จนเลือกจะไว้ใจคนๆนั้น แล้วไม่คุยกับเราในบางเรื่องล่ะ...
เราควรจะทำยังไงต่อ? จะโทษใครหรอ?
ถ้าโทษสามี... ในเมื่อเราไม่ใช่ safe zone ในความรู้สึก เราจะโทษเค้าก็คงไม่ได้
หรือถ้าโทษอีกคนนั้น... คงจะไม่ เค้าคงจะดีจริง และดีกว่าเรา ถึงเลือกไว้วางใจคนนั้น
ถ้าจะโทษใคร... คงเหลือแต่ตัวเราเอง ที่ไม่ใช่คนที่รับฟังมากพอ ไม่อบอุ่นพอที่จะรับฟังเรื่องบางอย่างอย่างเป็นกลางได้
1ปี ใช่มั้ยนะ ที่เรื่องนั้นมันเกิดขึ้น ปิดบังเราในการอุปถัมภ์คนๆนึงแบบแอบๆ ถึงแม้วันนี้เรื่องมันจบไปแล้ว แต่ความรู้สึกเราที่เพิ่งได้รู้เรื่องนั้นล่ะ จะเป็นยังไงต่อ จะทำให้สามีเกิดเชื่อใจได้มั้ย? แล้วที่ถูกปิดบัง เค้าจะไม่ทำอีกจริงหรือ?
และรวมถึงความรู้สึกสามีด้วย ต่อไปนี้ไม่ได้คนนั้นมาคุยแล้ว แต่จะกลับมาไว้ใจเราได้อยู่มั้ย หรือคงต้องหาอีกคน สำหรับคุยบางเรื่องในโอกาสต่อๆไป
ขอบ่นๆเรื่องที่อึดอัดค่ะ
เวลามีอะไรในใจ จะเก็บความรู้สึกไม่ค่อยอยู่ เวลาอยู่ต่อหน้าสามี (แต่งงานมา5ปี ลูก2) เราก็คิดเอาเองว่าคงเป็นเพราะสามีเป็นsafe zone ที่เราพูดอะไรในใจได้ทุกอย่าง โดยไม่จำเป็นต้องเก็บความรู้สึกด้านแย่ๆของเรา รับฟังโดยไม่ตัดสิน และแนะนำให้เราคิดในด้านดีๆ เพื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น
เราจึงชินกับการไม่ปิดบัง คือเลือกพูดเรื่องที่รู้สึกว่ากวนใจเสมอๆ แม้จะเป็นคนพูดน้อยก็ตาม
ในทางเดียวกัน เราก็เคยคาดหวัง ว่าสามีจะรู้สึกแบบเดียวกัน ว่าเราคือ safe zone ของกันและกัน ในวันที่มีเรื่องลำบากใจ เราคิดเสมอว่ายังไงสามีจะต้องมาบอกเราแน่นอน
แต่ถ้ามันไม่ใช่อย่างที่คิด...
ถ้าสามีเกิดรู้สึกว่ามีคน support ความคิดได้มากกว่า รับฟังได้มากกว่า จนเลือกจะไว้ใจคนๆนั้น แล้วไม่คุยกับเราในบางเรื่องล่ะ...
เราควรจะทำยังไงต่อ? จะโทษใครหรอ?
ถ้าโทษสามี... ในเมื่อเราไม่ใช่ safe zone ในความรู้สึก เราจะโทษเค้าก็คงไม่ได้
หรือถ้าโทษอีกคนนั้น... คงจะไม่ เค้าคงจะดีจริง และดีกว่าเรา ถึงเลือกไว้วางใจคนนั้น
ถ้าจะโทษใคร... คงเหลือแต่ตัวเราเอง ที่ไม่ใช่คนที่รับฟังมากพอ ไม่อบอุ่นพอที่จะรับฟังเรื่องบางอย่างอย่างเป็นกลางได้
1ปี ใช่มั้ยนะ ที่เรื่องนั้นมันเกิดขึ้น ปิดบังเราในการอุปถัมภ์คนๆนึงแบบแอบๆ ถึงแม้วันนี้เรื่องมันจบไปแล้ว แต่ความรู้สึกเราที่เพิ่งได้รู้เรื่องนั้นล่ะ จะเป็นยังไงต่อ จะทำให้สามีเกิดเชื่อใจได้มั้ย? แล้วที่ถูกปิดบัง เค้าจะไม่ทำอีกจริงหรือ?
และรวมถึงความรู้สึกสามีด้วย ต่อไปนี้ไม่ได้คนนั้นมาคุยแล้ว แต่จะกลับมาไว้ใจเราได้อยู่มั้ย หรือคงต้องหาอีกคน สำหรับคุยบางเรื่องในโอกาสต่อๆไป