ประมาณว่า เวลาทำงานก็ไม่ได้อะไรกับใครมากนัก กลับมาบ้านก็อยู่คนเดียว เวลาพักผ่อนก็กิน เที่ยว คนเดียว
ไม่มีเพื่อนสนิทเลย หรือว่าอาจจะมีครอบครัวหรือเพื่อนแต่ก็ไม่ได้ติดต่อกันมากนัก นานๆจะคุยกันที
ส่วนตัวทำงานอิสระอยู่ที่บ้าน งานที่ทำไม่จำเป็นต้องเจอใคร คุยติดต่องานผ่านอีเมล์หรือโซเชียลทั้งหมด ทุกวันนี้ตัวคนเดียวแทบจะ 100%
ไม่มีเพื่อนสนิท (สมัยมัธยมเพื่อนเยอะมากตามปกติของวัยรุ่น แต่ห่างๆกันหมดแล้ว ไม่ได้เหนียวแน่นกันมากนัก ส่วนตอนมหาวิทยาลัย ด้วยความที่เรียนมหาวิทยาลัยเปิด เลยทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย และไปสอบอย่างเดียว ไม่เคยทำความรู้จักใครเลย)
ทุกวันนี้ก็มีแค่ตัวเองกับครอบครัวนี่แหล่ะ ชีวิตประจำวันนอกจากทำงาน(ที่บ้าน) ก็แวะซื้อของกินไปฝากครอบครัว ที่อยู่อีกบ้านนึงไม่ได้ไกลกันนัก
นั่งคุยกันซักพักก็ขับรถกลับมาออกกำลังกาย ค่ำๆก็นอนดูทีวี เล่นเน็ตไปเรื่อยเปื่อยนอนไม่เกินห้าทุ่ม ชีวิตวนเวียนอยู่แบบนี้ตลอด
ที่ตั้งกระทู้คือไม่ได้จะถามว่าหาเพื่อนหรือแฟนยังไงนะครับ 555 เพราะสมัยนี้ในยุคโซเชี่ยลหาไม่ยากเลย
ไม่ว่าจะในเพจกิจกรรมต่างๆ ของคนที่มีความสนใจแบบเดียวกัน หรือแม้แต่ในแอพต่างๆ
อีกอย่างคืออายุ 30 กว่าๆใกล้ 40 แล้ว ความรู้สึกแบบเพื่อนคือสิ่งสำคัญในชีวิตเหมือนที่เคยมีตอนวัยรุ่น ตอนนี้ไม่มีเหลือแล้ว
คือไม่ได้รังเกียจในการที่จะมีเพื่อนใหม่ แต่ถ้าจะมีก็อยากจะหา "มิตรภาพ" หรือ "กัลยาณมิตร" มากกว่า ซึ่งความสัมพันธ์แบบนี้ไม่จำเป็นต้องอยู่ในรูปแบบของคำว่าเพื่อนก็ได้ คือส่วนตัวไม่ชอบให้ใครมารู้หรือวุ่นวายเรื่องส่วนตัวหรือชีวิตของตัวเองมากนัก
ส่วนความเหงานี่มีบ้างตามประสามนุษย์ทั่วไป แต่ไม่ได้เหงาในการไม่มีเพื่อน แต่บ้างครั้งก็จะมีอารมณ์แบบถ้าเรามีแฟนจะดีมั้ยนะ 555
แต่สุดท้ายความอยากอยู่คนเดียวมันมีมากกว่า เพราะมีนิสัยโลกส่วนตัวสูง รักสันโดษมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
กลัวว่าถ้ามีแล้วความสุขส่วนตัวของการได้อยู่คนเดียวจะหายไป ก็ได้อย่างเสียอย่าง
ความสุขทุกวันนี้ก็คือค่ำๆนอนดูหนัง,ซีรีย์,อนิเมะ หรือเล่นเน็ตไปเรื่อยเปื่อยนี่แหล่ะครับ ถ้าว่างยาวๆก็ขับรถไปแคมป์ปิ้งคนเดียว
เปลี่ยนที่ใหม่ๆไปจังหวัดที่ไม่เคยได้ไป สนุกดี รวมถึงไปท่องเที่ยวต่างประเทศด้วย (ถ้ามีจังหวะและเงินพร้อม 555 )
เพื่อนๆท่านไหนที่ใช้ชีวิตแบบที่ "ตัวคนเดียว" จริงๆบ้างครับ รบกวนช่วยแชร์ประสบการณ์ให้หน่อย
อยากรู้ว่ามีคนใช้ชีวิตคล้ายกับผมเยอะมั้ย 555 ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ
เพื่อนๆท่านไหนที่ใช้ชีวิตแบบที่ "ตัวคนเดียว" จริงๆบ้างครับ
ไม่มีเพื่อนสนิทเลย หรือว่าอาจจะมีครอบครัวหรือเพื่อนแต่ก็ไม่ได้ติดต่อกันมากนัก นานๆจะคุยกันที
ส่วนตัวทำงานอิสระอยู่ที่บ้าน งานที่ทำไม่จำเป็นต้องเจอใคร คุยติดต่องานผ่านอีเมล์หรือโซเชียลทั้งหมด ทุกวันนี้ตัวคนเดียวแทบจะ 100%
ไม่มีเพื่อนสนิท (สมัยมัธยมเพื่อนเยอะมากตามปกติของวัยรุ่น แต่ห่างๆกันหมดแล้ว ไม่ได้เหนียวแน่นกันมากนัก ส่วนตอนมหาวิทยาลัย ด้วยความที่เรียนมหาวิทยาลัยเปิด เลยทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย และไปสอบอย่างเดียว ไม่เคยทำความรู้จักใครเลย)
ทุกวันนี้ก็มีแค่ตัวเองกับครอบครัวนี่แหล่ะ ชีวิตประจำวันนอกจากทำงาน(ที่บ้าน) ก็แวะซื้อของกินไปฝากครอบครัว ที่อยู่อีกบ้านนึงไม่ได้ไกลกันนัก
นั่งคุยกันซักพักก็ขับรถกลับมาออกกำลังกาย ค่ำๆก็นอนดูทีวี เล่นเน็ตไปเรื่อยเปื่อยนอนไม่เกินห้าทุ่ม ชีวิตวนเวียนอยู่แบบนี้ตลอด
ที่ตั้งกระทู้คือไม่ได้จะถามว่าหาเพื่อนหรือแฟนยังไงนะครับ 555 เพราะสมัยนี้ในยุคโซเชี่ยลหาไม่ยากเลย
ไม่ว่าจะในเพจกิจกรรมต่างๆ ของคนที่มีความสนใจแบบเดียวกัน หรือแม้แต่ในแอพต่างๆ
อีกอย่างคืออายุ 30 กว่าๆใกล้ 40 แล้ว ความรู้สึกแบบเพื่อนคือสิ่งสำคัญในชีวิตเหมือนที่เคยมีตอนวัยรุ่น ตอนนี้ไม่มีเหลือแล้ว
คือไม่ได้รังเกียจในการที่จะมีเพื่อนใหม่ แต่ถ้าจะมีก็อยากจะหา "มิตรภาพ" หรือ "กัลยาณมิตร" มากกว่า ซึ่งความสัมพันธ์แบบนี้ไม่จำเป็นต้องอยู่ในรูปแบบของคำว่าเพื่อนก็ได้ คือส่วนตัวไม่ชอบให้ใครมารู้หรือวุ่นวายเรื่องส่วนตัวหรือชีวิตของตัวเองมากนัก
ส่วนความเหงานี่มีบ้างตามประสามนุษย์ทั่วไป แต่ไม่ได้เหงาในการไม่มีเพื่อน แต่บ้างครั้งก็จะมีอารมณ์แบบถ้าเรามีแฟนจะดีมั้ยนะ 555
แต่สุดท้ายความอยากอยู่คนเดียวมันมีมากกว่า เพราะมีนิสัยโลกส่วนตัวสูง รักสันโดษมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
กลัวว่าถ้ามีแล้วความสุขส่วนตัวของการได้อยู่คนเดียวจะหายไป ก็ได้อย่างเสียอย่าง
ความสุขทุกวันนี้ก็คือค่ำๆนอนดูหนัง,ซีรีย์,อนิเมะ หรือเล่นเน็ตไปเรื่อยเปื่อยนี่แหล่ะครับ ถ้าว่างยาวๆก็ขับรถไปแคมป์ปิ้งคนเดียว
เปลี่ยนที่ใหม่ๆไปจังหวัดที่ไม่เคยได้ไป สนุกดี รวมถึงไปท่องเที่ยวต่างประเทศด้วย (ถ้ามีจังหวะและเงินพร้อม 555 )
เพื่อนๆท่านไหนที่ใช้ชีวิตแบบที่ "ตัวคนเดียว" จริงๆบ้างครับ รบกวนช่วยแชร์ประสบการณ์ให้หน่อย
อยากรู้ว่ามีคนใช้ชีวิตคล้ายกับผมเยอะมั้ย 555 ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ