แรกๆก็รู้สึกแปลกๆ ตะกุกตะกัก ลำบาก อยากมีคนช่วยนั่นช่วยนี่
ไปบ่อยๆก็ชินฮะ  มีชีวิต ก็ใช้ซะ..มัวแต่รอนั่นรอนี่ เดี๋ยวเวลาก็หมด ไม่ต้องทำอะไรกันพอดี

เที่ยวคนเดียวก็มีช้อดีหลายอย่าง
คืออยากกินอะไรก็กิน อยากแวะที่ไหนก็แวะ อยากอยู่ที่ไหนนานๆก็อยู่ อยากนอนก็นอน อยากทำอะไรก็ทำ
มันเสพย์ความสุข ทำตามใจตัวเองได้เต็มที่

เคยเหมือนกัน ออกทริปไปกับเพื่อน ไปตั้งแคมป์นอนน้ำตก พอคนเยอะ มากคนก็มากความ  คนนั้นพูดแบบนั้น คนนี้พูดแบบนี้
พอแยกกับเพื่อน แล้วรู้สึกเหมือนมันไม่อิ่ม   ก็เลยขับรถไปหานอนทะเลต่อคนเดียวอีกคืน  พออีกวันก็ดันนึกอยากเข้าป่าอีก ก็ขับรถเข้าป่า
และก็ไปเห็นป่า เสพย์บรรยากาศป่าเขาลำเนาไพร ที่ดีมากๆ  พอรู้สึกอิ่มแล้วก็ค่อยขับรถกลับ

ฟิลมันแบบ...เฮ้ย ดีอ่ะ บ้าๆลุยๆดี นี่ถ้ามีคนอื่นมาด้วย คงไม่มีทางได้มาแบบนี้เด็ดขาด
และทำไมต้องเอาความสุขขอตัวเอง ไปเที่ยวฝากไว้กับคนอื่นด้วย


ชอบแบบไหน อยากทำอะไร ก็ทำสิ....มันความสุขของเรานี่นา