คนแบบเรายังสามารถมีเเฟนได้ไหม

ขออนุญาติเกริ่นก่อนนะคะ
เราพึ่งเลิกกับเเฟน แฟนเราเด็กกว่า 3 ปี เขาเรียนอยู่ เราทำงาน สาเหตุที่จบความสัมพันธ์เพราะเราอยากได้ความมั่นใจ จากเเฟนว่าเเบบจะอยู่กับเรานานไหม  พร้อมเหนื่อยกับเราไหม อะไรประมาณนี้ เพราะเราเริ่มเข้าสู่วัยทำงานเเล้ว อยากได้ความมั้นใจเรื่องความรักจะได้เอาเวลาที่เหลือไปโฟกัสหน้าที่ให้เต็มที่ ผลที่ได้คือ เราไปกดดันเขาเกิน เขาบอกอายุเขายังไม่อยากคิดเรื่องนี้ เเล้วบอกกับเราว่า ตอนนี้ก็คบไปก่อน เดี๋ยวถ้าหมดรักวันไหนจะบอก หลังจากที่ได้ยินคำนั้น แต่ก่อนที่เรารู้สึกอยู่กับเเฟนเเล้วสบายใจคือ หายไปเลย เพราะสุดท้ายก็คือคบเพื่อรอเลิก แต่เเฟนสำหรับเราคือเป็นทุกอย่างให้เราจริงๆ ฟังเราบ่นได้ ให้อ้อนเวลาเหนื่อย เเต่พอตอนนี้ไม่มีเขาเเล้ว เราแบบทนไม่ไหวเลยไม่มีคนให้บ่นด้วย เวลาเหนื่อยไม่มีคนให้อ้อน เเละเสียใจตรงที่ว่าเราพยายามรักษาเขามาก ผิดก็ให้อภัย เค้าบอกจะปรับตรงนี้ก็ไม่ปรับ ทำผิดเรื่องเดิมซ้ำๆ จนเราแบบอะชินให้ก็ได้  เวลาทะเลาะก็มีเเต่เราพิมพ์อธิบายเพราะอยากรักษาความสัมพันธ์นี้ไว้ เขาเลือกที่จะเงียบเพราะขี้เกียจพิมพ์ โทรก็ไม่ได้ไม่สะดวก การเลิกกันกับเเฟนครั้งนี้ทำให้เราเเบบ เริ่มหมดความมั่นใจว่าจะมีเเฟนได้ไหมขนาดพยายามรักษายังโดนทิ้งเลย