สวัสดีค่ะ ขออนุญาตมาเล่าเรื่องราวและขอคำแนะนำจากในนี้นะคะ เพราะไม่กล้าคุยและปรึกษาใครเลยค่ะ เพราะภาพลักษณ์ภายนอกก็ค่อนข้างคนดี 555
คิดซะว่าอ่านนิยายนะคะ
ทุกวันนี้อายุ 40 เต็มย่าง 41 ไม่สวย มาตรฐานผู้หญิงโดยทั่วไป ไปวัดไปวาได้ค่ะ แต่ไม่เคยมีแฟน โสดมาตั้งแต่เกิดจนปัจจุบัน เคยคุยๆกับคนที่เข้ามาบ้างแต่ก็จบที่เพื่อนค่ะ ไม่เคยลึกซึ้งเกินจับมือ (จะเล่าทำไม)555
คือสมัยเรียนมัธยมเคยแอบชอบรุ่นน้องเรา 2 ปี ก็ได้แต่แอบชอบค่ะ เค้าไม่สนใจใคร เป็นหนุ่มฮอตในโรงเรียน อยู่ห้อง King เราก็เด็กห้อง King แต่เป็นรุ่นพี่ เราไม่สวย หน้าตาธรรมดา มีดีแค่เรียนเก่ง มีแข่งขันรับรางวัลหน้าเสาธงบ้าง ส่วนรุ่นน้องจะตี๋ๆขาวๆ สูง เป็นนักกีฬาบาสโรงเรียน เป้นหนึ่งในคนดังแหละ
เราก็ตามกรี๊ดมาตั้งแต่ เราอยู่ ม.3 น้องอยู่ ม.1 จนเราจบ ม.6 ก็ห่างหายไปจนมาเจออีกทีวัยทำงานแล้วในโซเชียลคือ Facebook
สมัยเรียน เค้ารู้ว่าเราชอบ แต่เค้าเฉยๆใส่ คนมาชอบมากรี๊ดเค้าเยอะ เราก็ไม่คาดหวัง ตามกรี๊ดในรูปแบบของแฟนคลับเลย เปิดเผย เค้าก็จะยิ้ม เอ็นดูเวลาเราเจอเค้าแล้วไปแอบกรี๊ดตรงมุมประตูห้องเรียน 555 เพื่อนเค้าก็จะแซว คือยืนเกาะขอบประตูแล้วโผล่หน้าออกมาอ่ะค่ะ สไตล์น้องน้ำกับพี่โชนเลย 55
เค้าไม่คุยกับใครเลยนอกจากเพื่อนในห้องเรียน ไม่อัธยาศัยกับคนที่เข้าหา มีครั้งนึงเราโดนเรียกเข้าห้องโสต เสียงตามสายบอกว่ามีเพื่อนมาพบ เราก็ไป พอเข้าไปในห้องไม่เจอเพื่อนค่ะ แต่เจอกลุ่มน้อง5-6 คนนั่งอยู่ในนั้น พอเราเปิดประตูเข้าไปก็ตกใจ น้องๆก็ขำกันทั้งกลุ่มรวมถึงคนที่เราชอบด้วย เค้าขำเบาๆนิ่งๆตามสไตล์เค้า อาจารย์ห้องโสตก็แซวๆ นี่หันหลังวิ่งออกนอกห้องเลย ตอนเราจบ ม.6 ก็ให้น้องเค้าเขียนเฟรนด์ชิปให้ มารู้ทีหลังว่า น้องเขียนให้เราคนเดียว ร้องไห้เลย รู้ตอนโตแล้วค่ะ และน้องเค้าไม่เคยมีแฟนเลย จนน้อง เรียน ป. โท ถึงได้เจอแฟนและเรียนจบออกมาแต่งงานกัน ตอนนี้น้องคนที่เราชอบลูก 2 คนแล้วค่ะ น่ารักมากๆด้วย ตอนโตก็มารู้ทีหลังอีกว่าตอนนั้นน้องเค้าชอบเรานะ (เพื่อนน้องมาเล่าตอนเจอกันตอนโต)แต่ชอบไม่ได้ เค้าค่อนข้างเป้นเด็กดี ตั้งใจเรียนอย่างเดียว ที่บ้านบอกให้จบ ป.ตรีก่อนถึงค่อยมีแฟน ซึ่งน้องก็ทำได้ตามนั้นจริงๆ
ถึงทุกวันนี้เราไม่เคยลืมเค้าเลย อยู่ในใจตลอด ส่องเฟสเค้าทุกวัน กดไลค์รูปครอบครัว รูปลูกเค้าค่ะ น่ารักมากๆ ปัจจุบันตัวน้องเป็น ผศ.ดร. สาขาวิศวะกรรมส่วนภรรยาก็ ผศ.ด้านไอที เค้าเหมาะสมกันมากๆ ก็ยินดีกับเค้าค่ะ
เราไม่เคยไปวุ่นวายหรือแสดงตัวอะไรกับเค้านะคะ ได้แค่ส่องเฟสจริงๆ ไม่เคยทักทาย ไม่เคยแชทหา เราก้รู้ว่าไม่ควรค่ะ แต่ในใจไม่เคยเลิกชอบเค้าได้เลย เซฟรูปเค้ากับครอบครัว ไว้ในเครื่องเต็มเลยค่ะ แบบนี้เราผิดบาปไหมคะ
เราเคยดุหมอมาหลายคน คือดูเรื่องทั่วๆไปนะ แต่โดนทักเรื่องคู่มา ว่าจะได้พ่อม่ายลูกติด เป็นคนที่คุ้นเคยและเคยเจอกันมาก่อน มียศศักดืและเป้นคนดีมากๆแวบนึงเราแอบคิดถึงเค้าเลย แต่ในใจก็บอกตัวเองว่า อย่าๆๆคิดแบบนั้น ไม่เคยไปล้ำเส้นเค้านะคะ ไม่ไปยุ่งกับเค้าเลย คิดเองคนเดียวในใจ ซึ่งมันอาจจะไม่ใช่เค้าก้ได้อ่ะเนาะ
แบบนี้เราผิดไหมคะ รู้สึกไม่ดีที่เป้นแบบนี้ค่ะ แต่ก็ตัดใจไม่ได้จริงๆ
นิยายยาวไปหน่อย ถือว่าปรึกษาเล่าสู่กันฟังนะคะ
รักคนมีเจ้าของ
คิดซะว่าอ่านนิยายนะคะ
ทุกวันนี้อายุ 40 เต็มย่าง 41 ไม่สวย มาตรฐานผู้หญิงโดยทั่วไป ไปวัดไปวาได้ค่ะ แต่ไม่เคยมีแฟน โสดมาตั้งแต่เกิดจนปัจจุบัน เคยคุยๆกับคนที่เข้ามาบ้างแต่ก็จบที่เพื่อนค่ะ ไม่เคยลึกซึ้งเกินจับมือ (จะเล่าทำไม)555
คือสมัยเรียนมัธยมเคยแอบชอบรุ่นน้องเรา 2 ปี ก็ได้แต่แอบชอบค่ะ เค้าไม่สนใจใคร เป็นหนุ่มฮอตในโรงเรียน อยู่ห้อง King เราก็เด็กห้อง King แต่เป็นรุ่นพี่ เราไม่สวย หน้าตาธรรมดา มีดีแค่เรียนเก่ง มีแข่งขันรับรางวัลหน้าเสาธงบ้าง ส่วนรุ่นน้องจะตี๋ๆขาวๆ สูง เป็นนักกีฬาบาสโรงเรียน เป้นหนึ่งในคนดังแหละ
เราก็ตามกรี๊ดมาตั้งแต่ เราอยู่ ม.3 น้องอยู่ ม.1 จนเราจบ ม.6 ก็ห่างหายไปจนมาเจออีกทีวัยทำงานแล้วในโซเชียลคือ Facebook
สมัยเรียน เค้ารู้ว่าเราชอบ แต่เค้าเฉยๆใส่ คนมาชอบมากรี๊ดเค้าเยอะ เราก็ไม่คาดหวัง ตามกรี๊ดในรูปแบบของแฟนคลับเลย เปิดเผย เค้าก็จะยิ้ม เอ็นดูเวลาเราเจอเค้าแล้วไปแอบกรี๊ดตรงมุมประตูห้องเรียน 555 เพื่อนเค้าก็จะแซว คือยืนเกาะขอบประตูแล้วโผล่หน้าออกมาอ่ะค่ะ สไตล์น้องน้ำกับพี่โชนเลย 55
เค้าไม่คุยกับใครเลยนอกจากเพื่อนในห้องเรียน ไม่อัธยาศัยกับคนที่เข้าหา มีครั้งนึงเราโดนเรียกเข้าห้องโสต เสียงตามสายบอกว่ามีเพื่อนมาพบ เราก็ไป พอเข้าไปในห้องไม่เจอเพื่อนค่ะ แต่เจอกลุ่มน้อง5-6 คนนั่งอยู่ในนั้น พอเราเปิดประตูเข้าไปก็ตกใจ น้องๆก็ขำกันทั้งกลุ่มรวมถึงคนที่เราชอบด้วย เค้าขำเบาๆนิ่งๆตามสไตล์เค้า อาจารย์ห้องโสตก็แซวๆ นี่หันหลังวิ่งออกนอกห้องเลย ตอนเราจบ ม.6 ก็ให้น้องเค้าเขียนเฟรนด์ชิปให้ มารู้ทีหลังว่า น้องเขียนให้เราคนเดียว ร้องไห้เลย รู้ตอนโตแล้วค่ะ และน้องเค้าไม่เคยมีแฟนเลย จนน้อง เรียน ป. โท ถึงได้เจอแฟนและเรียนจบออกมาแต่งงานกัน ตอนนี้น้องคนที่เราชอบลูก 2 คนแล้วค่ะ น่ารักมากๆด้วย ตอนโตก็มารู้ทีหลังอีกว่าตอนนั้นน้องเค้าชอบเรานะ (เพื่อนน้องมาเล่าตอนเจอกันตอนโต)แต่ชอบไม่ได้ เค้าค่อนข้างเป้นเด็กดี ตั้งใจเรียนอย่างเดียว ที่บ้านบอกให้จบ ป.ตรีก่อนถึงค่อยมีแฟน ซึ่งน้องก็ทำได้ตามนั้นจริงๆ
ถึงทุกวันนี้เราไม่เคยลืมเค้าเลย อยู่ในใจตลอด ส่องเฟสเค้าทุกวัน กดไลค์รูปครอบครัว รูปลูกเค้าค่ะ น่ารักมากๆ ปัจจุบันตัวน้องเป็น ผศ.ดร. สาขาวิศวะกรรมส่วนภรรยาก็ ผศ.ด้านไอที เค้าเหมาะสมกันมากๆ ก็ยินดีกับเค้าค่ะ
เราไม่เคยไปวุ่นวายหรือแสดงตัวอะไรกับเค้านะคะ ได้แค่ส่องเฟสจริงๆ ไม่เคยทักทาย ไม่เคยแชทหา เราก้รู้ว่าไม่ควรค่ะ แต่ในใจไม่เคยเลิกชอบเค้าได้เลย เซฟรูปเค้ากับครอบครัว ไว้ในเครื่องเต็มเลยค่ะ แบบนี้เราผิดบาปไหมคะ
เราเคยดุหมอมาหลายคน คือดูเรื่องทั่วๆไปนะ แต่โดนทักเรื่องคู่มา ว่าจะได้พ่อม่ายลูกติด เป็นคนที่คุ้นเคยและเคยเจอกันมาก่อน มียศศักดืและเป้นคนดีมากๆแวบนึงเราแอบคิดถึงเค้าเลย แต่ในใจก็บอกตัวเองว่า อย่าๆๆคิดแบบนั้น ไม่เคยไปล้ำเส้นเค้านะคะ ไม่ไปยุ่งกับเค้าเลย คิดเองคนเดียวในใจ ซึ่งมันอาจจะไม่ใช่เค้าก้ได้อ่ะเนาะ
แบบนี้เราผิดไหมคะ รู้สึกไม่ดีที่เป้นแบบนี้ค่ะ แต่ก็ตัดใจไม่ได้จริงๆ
นิยายยาวไปหน่อย ถือว่าปรึกษาเล่าสู่กันฟังนะคะ