เป็นไปได้ไหมที่การตายของคนเราก็เหมือนการนอนหลับ ที่เราคิดจะฝืนเท่าไรสุดท้ายเราก๊ต้องหลับอยู่ดี?
นรกและสวรรค์เหมือนกับการที่เราฝัน ถ้าเราก่อนนอนเราคิดดีสบายใจเราก็ฝันดี=สวรรค์ ถ้าเราคิดร้ายเครียดก่อนนอนเราก็ฝันร้าย=นรก
ชาติก่อน--->ชาตินี้-->ชาติหน้า มันมีความต่อเนื่องกันเหมือน เมื่อวาน-->วันนี้-->พรุ่งนี้
สุดท้ายเราก๊ต้องตื่นมาในวันไหม่ ซึ่งก๊คือการเกิดไหม่นั้นเอง
การที่เราจำชาติก่อนไม่ได้อาจจะมีเรื่องระยะเวลาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เพราะความจำของตนเรามีขีดจำกัด
บางวันเราฝันไปเมื่อคืนแท้ๆ ตื่นเช้ามาเรายังจำไม่ได้เลยว่าเราฝันอะไรไป หรือเมื่อวานเราทำอะไรไปบ้าง?

คุณคิดว่า แนวคิดนี้พอจะเป็นไปได้ไหม????