พ่อเสียชีวิตจากการผูกคอที่บ้าน ด้วยน้อยใจเครียดโรคที่ตัวเองเป็น รู้สึกเบื่อหน่ายชีวิต พ่อพูดมาตลอด แต่ไม่มีใครคิดว่าพ่อจะทำจริง เราเป็นลูกรู้สึกจุกและเจ็บใจมาก จะเดินต่อไปยังไงดีคะ ปกติเราเคยรักษาโรคซึมเศร้า พึ่งหยุดยาเมื่อต้นปี เรากลัวใจตัวเอง
พ่อเคยบ่นกับแม่ว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า เขาเบื่อ เมื่อไหร่จะตายสักที ไอ้ง่อยเปี่ยเสียขา ไอ้เป๋เอ้ย (พ่อเส้นเลือดในสมองแตกทำให้การเดินเหินไม่คล่องเหมือนแต่ก่อน หยิบจับอะไรไม่ถนัดค่ะ แต่ยังช่วยเหลือตัวเองได้ทุกอย่าง ยังช่วยแม่ทำงานบ้านได้ดีขี่มอไซเล่นตอนเบื่อๆไปไหนๆได้)
 จนวันที่พ่อทำพ่อแอบไปดื่มเหล้าทั้งที่เลิกมาได้นานแล้ว อาระวาด แล้วบอกจะฆ่าตัวตาย แต่แม่กับเราคิดว่าก็พูดเหมือนทุกๆครั้งคงไม่ทำเลยไม่ได้สนใจไรมาก แต่พ่อกลับทำจริงๆ ตอนนี้เรารู้สึกแย่มาก หดหู่ ไม่รู้จะออกจากจุดนี้ได้ย้งไง เจ็บและแค้นตัวเองมากที่รู้ดีที่สุดว่าโรคนี้มันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน แต่ทำไมช่วยพ่อไม่ได้ ทำไมไม่คิดจะช่วยให้พ่อดีขึ้น เราจะไปต่อยังไงดีคะ