พ่อตาไม่เข้าใจ วันๆจะให้ทำแต่งาน

วันนี้ผมมีเรื่องอยากจะระบายมาก อยากให้ช้วยแก้ปัญหาหน่อย ผมไม่ไหวแล้ว 
เริ่มเรื่องเลย (ผมอธิบายเรื่องราวก่อน) ผมพึ่งย้ายมาจากปราจีนเพราะว่าไม่มีงานทำ (จริงๆได้งานๆนึงแล้วครับแต่ทำไม่ไหวเลยออก) เลยตัดสิ่นใจมาอยู่กับพ่อตาที่โคราช มาอยู่แกๆก็ดีครับ ช้วยงานที่ส่วน(ยังหางานไม่ได้เลยต้องช้วยงานส่วนก่อน) ผมก็ช้วยทุกวันครับมีหยุดบาง บางอาทิตย์ทำทั้งอาทิตย์ บางอาทิตย์หยุด 1-2วัน เพราะอยากพัก ก็ทำแบบนี้ได้ 1-2เดือน ทำแรกๆพ่อตาให้ทำงานเรื่อยๆไม่ต้องรีบ แต่ผมก็ทำแบบพอดีๆไม่เร็วไม่ช้า เพราะอากาศร้อนมากทุกวัน เริ่มทำแบบนี้ไป1เดือน พ่อตาเริ่มไม่พอใจ ที่ผมทำช้า แต่ผมก็ไม่ช้าขนาดนั้นนะ แกทำช้ากว่าผมอีก (พูดตามความจริงเลย) พอเข้าเดือนที่2 ผมก็ทำเร็วตลอด ต้องไปช้วยอาอีกคน ทำงานที่ส่วน ยกบูนยกอะไรหนัก ผสมปูน ช่วงนี้ไม่ได้ช้วยพ่อตาแล้ว แก้จะแยกไปทำเรื่อง ต้นไม้กับปลา (แต่ผมก็พอมีไปช้วยอยู่บาง แฟนผมก็ช้วย แฟนผมท้องอยู่นะครับช้วยอะไรไม่ได้มาก)ย่อๆ2เดือนที่ผ่านมา เข้าเรื่อง // แก่จะบ่นว่าตื่นสายทุกวัน แต่ผมตื่น 06:00-06:20 เวลาประมาณนี้ที่ผมตื่น นี่ผมตื่นสายแล้วใช้มั้ย บางทีแกก็ไม่ได้ตื่นเร็วขนาดนั้น บางวันตี5นานๆที บางวันก็เกือบ6โมง คือตื่นก่อนผมแปปเดียว เช้ามาเริ่มจะหั่นเยือกกล้วยให้อาหารไก่ แกก็บ่นว่าทำช้า ทั้งๆที่แกก็ทำช้า จริงผมทำเร็วกว่าแกอีก เสร็จก็ไปส่วน ก็แยกกันทำงาน มีบ่นบางว่าทำช้า เดินช้าบาง (หน้าที่ที่ผมทำ ช้วยแกทำแปลงพริกนิดหน่อย ช้วยอาอีกคนทำบ้านอันนี้ต้องทำทั้งวันหลายวัน ตัดหญ้าที่ส่วน ผมตัดคนเดียวปาไปครึ่งส่วนแล้ว แกก็บ่นว่าช้า) จบเรื่องที่บ้านทนมา2เดือน เรื่องเล่าอาจจะเล็กน้อยครับ แต่มาอยู่ต่อหน้าแบบผมมันปวดหัวมาก เหนื่อย 
มาต่อตอนผมได้งานโรงงานในโคราชขอไม่บอกนะครับโรงงานอะไร อันนี้เหนื่อยล้ามาก วันแรกที่ผมไปทำงาน ผมต้องไปรอตอน ตี05:58 ต้องไปก่อนรถมา5-10นาที วันนี้เลยแกตื่นตี5มารอดูผมเลยจะไปทำงานมั้ยวันแรก ผมตั้งนาฬิกาปลุกตอน 05:15กับ05-20กันไม่ตื่น แต่ผมตื่นนะ วันแรกที่แกตื่นมารอตี5แกก็เอาเลย ตี5:10นาที ตื่นมาว่าผม ทำไมไม่ตื่นเตรียมไปทำงาน บอกผมไม่มีความรับผิดชอบ  จริงผมเตรียมอะไรของผมเรียบร้อยแล้ว (ผมตื่นมาจะล้างหน้ากินกาแฟแล้วมาแต่งตัวเลยผมไม่อาบนํ้าก่อน
ไปเพราะมันหนาว ผมอาบนํ้าก่อนนอนแล้ว ผมใช้เวลาแปผเดียว10นาทีได้) วันแรกผมไปก่อนรถ15นาที คือมันก็ยังทัน เพราะผมทำอะไรแปปเดียว แฟนส่งมารอรถ วันแรกก็มีปัญหาแล้ว เย็นกลับมาผมต้องมาช้วยแกทำหารให้ ทำเยือกกล้วย ปกติแกไม่ทำตอนเย็นพอผมทำงาน แกมาทำตอนเย็นด้วย ผมทำงานทุกวันไม่หยุดเลยเดือนแรก ทำแบบเกือบทุกวัน วันหยุดโรงงานผมไม่ได้พักนะครับต้องมาช้วยงานสวน 1เดือนไม่ได้พักเลย ได้หยุดจริงตอนเข้ากะกลางคืน เพราะเข้ากะกลางคืนวันมันจะมาตรงกับวันหยุดพอดี กลับมาอย่างกะกลางคืนถึงบ้านเช้า มาช้วยทำอาหารไก่ กินช้าวแล้วก็นอนนี้แหละคือผมไม่พักแล้ว เพราะเข้ากะกลางคืนแล้วต้องนอนกลางวัน  ก็เหมือนผมแทบไม่มีวันหยุดเลยนั้นแหละ ทำงานเกือบทุกวัน แล้วแกบ่นกับแฟนผมเกือบทุกวัน ว่าไม่เอาอะไรเลยไม่ค่อยช้วยงานที่บ้าน ผมนี้งงเลยไม่ช้วยอะไรที่บ้านเลย คือแกจะบ่นกับแฟนผมตลอด เรื่องเล่นโทรศัพท์ คือแกกับอาอีกคนไม่ชอบคนเล่นโทร แต่ผมไม่ค่อยสน เพราะมันคือเวลาว่างและเวลาส่วนตัวของผม บ่นประจำเรื่องโทรศัพท์ ทั้งๆที่แก้เอาแต่ดูทีวีอาอีกกินเบียร์ทุกวัน ทั้งที่แกไม่มีรายได้เลย จะมีพี่สาวแกให้เงินตลอด ตั้งแต่ผมไปทำงาน แกเริ่มไม่ทำงานที่ส่วนแล้ว อาอีกคนนะครับ แกแค่จะไป เล่มหญ้าข้างต้นไม้ แล้วนั้งตกปลาชิวๆ มีทำอย่างอื่นมั้ง แต่ไม่ทำอะไรที่มันเหนื่อยมากนั้นแหละ แต่มีตังกินเบียร์ทุกวันวันละ2กระป๋องใหญ่ บางวันไปกินบ้านเพื่อนแก แกซื้อเยอะกว่านี้ อาคนนี้พอผมอยู่แกจะทำไปมีงานตลอด จะทำเป็นไปส่วนตลอด แกไม่ไปส่วน 3-4วันติดก็มี แต่ผมไม่รู้ เพราะแฟนบอก 
มาเรื่องที่พ่อตากับอาอีกคนบ่นผมต่อ แกจะบ่นเรื่องโทรศัพท์ กับ เห็นผมนั่งเฉยๆไม่ได้แกจะไม่พอใจ ทั้งๆที่แกกลับบ้านมาก็เปิดทีวีนั้งกินเบียร์ชิวๆทุกวัน แต่เห็นผมนั่งเฉยๆไม่ได้ จะเป็นจะตาย คือผมทำทั้งงานที่โรงงานทั้งงานส่วน แกไม่เห็นใจเลย 1 เดือนแรก ผมปล่อยแกบ่นเลย ผมยังท่นอยู่ เริ่มเข้าเดือนที่2 คือผมยังทำงานไม่ถึง 2เดือนนะครับ พึ่ง1เดือนกับ2อาทิตย์ อาทิตย์แรกผมเริ่มล้า เพราะทำงานไม่ได้พัก ผมไปทำงาน จันทร์ อังคาร วันพุธหยุด พ่อตามาบ่นว่า ทำไมไม่ไปทำงาน หยุดทำไม ลูกก็อยู่ในท้องจะออกแล้ว คือแกบ่นเป็นเรื่องเป็นราวเลย อาทิตย์แรกผมยังไม่พูดอะไร พฤหัส ศุกร์ เสาร์ ไปทำงาน วันอาทิตย์ ผมได้ผยุดจริงๆจังๆ ผมตัดสินใจไม่ไปส่วน แต่แกก็มาบ่นกับแฟนผมว่าอยู่บ้านไม่ทำอะไรเลย ผมก็เห้ออท้อ งานอาทิตย์ล่าสุดผมต้องเข้ากะกลางคืน ผมยังปรับตัวการนอนไม่ได้ ไปทำงานง่วงทุกวัน หาวทั้งคืน แต่ต้องไป หยุดก็โดนบ่นหยุดไปก็ต้องทำงานที่บ้าน ผมทำ จันทร์-ศุกร์ วันเสาร์ได้นอนทั้งวันเพราะพึ่งเข้ากะกลางคืนมา วันอาทิตย์ คือเมื่อวานก่อนผมเขียน pantipนี้ ผมกะจะพักแต่พ่อตาไม่ให้พัก ตอนเช้าทำอาหารไก่เรียบร้อยแล้ว ไปนั่ง เห็นผมนั่งไม่ได้เรียกใช้ คือวันนี้ผมกะจะไม่ไปสวนจะพัก แต่สุดท้าย แกให้ไปช้วย ตัดต้นไผ่ที่ส่วน 30กว่าต้นได้ ผมระบบมือมาก ล้ามาก คืนวันเสาร์กว่าจะนอนหลับก็เกือบตี2เพราะปรับเวลานอนไม่ได้พึ่งเข้ากะกลางคืนมา แค่กะจะตื่นเช้ามาช้วยทำอาหารไก่แล้วจะพักที่บ้าน นอนสัก2-3ชม. วันนั้นผมทำงานสวนทั้งวันกลับบ้านมา17:00 อาบนํ้าอะไรเสร็จขึ้นนอนเลย ล้ามาก สุดท้ายตื่นเช้ามาผมไปทำงานไม่ไหว ปลอดหลังปวดตัวแถมเจ็บมือ ผมเลยลางาน วันนี้เป็นเรื่องเลย มาบ่นผมทำไมไม่ไปทำงาน งานก็ไม่หนักอะไร คือแกบ่นสารพัดเลย วันนี้ผมเถียงว่า ก็เมื่อวานไปตัดต้นไผ่ขนาดนั้น มันเหนื่อย แกก็เถียงจะเอาชนะให้ได้ ผมเถียงไปช้วยทำงานทุกวันไม่หยุดแบบนี้มันก็ล้าสะสมสิ แต่แกก็เถียง ไม่ได้อยากให้มาช้วย เอางานของเองไป แต่มาบ่นกับแฟนผมว่า ไม่ช้วยงานที่บ้านเลย งานตั้งเยอะตั้งแยะ ไม่หาทำ แกบ่นแบบนี้ผมเลยไปช้วยทำงานที่บ้านและส่วนทุกวัน แกก็บอก ใจไม่เต็ม100นี่หว่า งานแค่ แต่แกไม่คิดเรื่องงานที่ผมช้วยที่บ้านเลย แกจะเอาแต่ให้ผมทำงาน ทำงาน ทำงาน แล้วก็ทำงาน แต่แกไม่คิดเลยว่าผมจะเหนื่อยมั้ย โทรไปฟ้องแม่แฟน ว่าผมหยุดงาน จะรอดมั้ย คือผมหยุดไปแค่2วัน แกบอกเดี๋ยวเขาก็ไล่ออกหรอกหยุดงานบ่อย คือผมหยุดไปแค่ 2 วัน คนอื่นหยุดกันเดือน 5-6วัน ยังไม่โดนไล่ออกเลย คือถ้าผมไม่ต้องมาทำงานบ้านงานสวนผมไม่หยุดหรอก แต่ผมล้าจริงๆ เขาบอกผมว่าถ้าโดนไล่ออกจากงาน ก็ออกจากบ้านนี้ไปเลย ไม่ต้องอยู่ แต่ใจผมมันไม่อยากอยู่แล้ว ผมว่าจะไปหาห้องเช่าอยู่เองแล้ว รอเงินออกสิ้นเดือน แต่กลัวเงินจะไม่พอ เพราะมีค่าของลูกก่อนคลอด ค่ากินทำงานเดือนนี้อีก ลูกผมจะคลอดอีก6สัปดาห์ 
จบแค่นี้แหละครับ คุณอ่านอาจจะไม่คิดว่ามันเรื่องใหญ่อะไรนัก แต่ถ้าไม่อยู่ต่อหน้าแบบผม มันไม่ไหวจริง แล้วแกไม่ค่อยพอใจกับอะไรที่ผมทำ เกือบตลอด บ่นตลอด จนผมจะเสียสุขภาพจิตหมดแล้ว แฟนผมก็ท้องอยู่ต้องมาเครียดเรื่องแบบนี้ 
เล่นโทรศัพท์ก็ไม่ได้ นั่งเฉยๆ ก็ไม่ได้ 
จบครับ ขอบคุณที่มาอ่านครับร้องไห้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่