ครอบครัว

อันที่จริงเราอยู่กันมา9ปีแล้ว แต่ช่วง7ปีก่อนเขาไม่เคยสนใจอะไรเลย ละเลยทุกอย่างในความรู้สึกของเรา ปล่อยให้เรากับลูกเผชิญทุกอย่างเพียงลำพังแค่2คน ปล่อยให้คนรอบข้างทางบ้านเขาเอาเปรียบ กดขี่ ให้เรายอมทุกอย่าง จนเข้าปีที่8เราแข็งขึ้นมาบ้าง เราไม่ยอมอย่างแต่ก่อนเหมือนเขาไม่โอเคกับการที่เราแข็งข้อ
มันก็เลยเกิดดราม่าขึ้นใหญ่โต จนเดือนร้อนไปถึงญาติผู้ใหญ่ฝ่ายเรา จนต้องเป็นผู้เข้ามาเคลียร์ปัญหาให้ พอญาติฝ่ายเราเข้ามาเคลียร์ปัญหาก็เหมือนว่าเขาเข้าใจว่าญาติเราเข้าข้างเขา เขาเลยยิ่งได้ใจ แต่สุดท้ายแล้วคือเคลียร์อะไรไม่ได้เพราะความได้ใจของเขา พอเขารู้ว่าญาติเราไม่ได้เข้าข้างเขาก็แสดงความไม่พอใจใส่ญาติเรา ฝ่ายญาติเราบอกเราว่าทีหลังถ้ามีปัญหาอะไรก็จัดการกันเองไม่ต้องมาบอก คือเราไม่ได้บอก แต่เขาเป็นคนเอาปัญหาไปใส่ให้ญาติเรา เราไม่เคยเอาปัญหาของเราไปเล่าให้ใครฟังเวลากลับบ้านไปน่ะ ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นมาความรู้สึกที่ รัก ที่เป็นห่วง สงสาร หายไปหมดเลย จนถึงที่บอกว่าเฉยๆ ไม่รู้สึกอะไร เราก็ได้แต่รอเวลาให้ลูกเรียนจบ ป.2 แล้วเราจะย้ายลูกกลับบ้านเรา