คือเราก็สนิทกับเพื่อนคนนี้มากๆเเละรู้จักกันได้ไม่ถึง1ปีเเต่ก็รู้สึกเหมือนว่าคบกันมานานกว่านั้นเเละก็รู้สึกผูกพันกันมาก ไปเที่ยวด้วยกันก็บ่อยเเละก็ใช้ชีวิตร่วมกันเยอะเจอกันได้ตลอดเพราะเค้าก็เป็นเพื่อนที่รู้จักที่โรงเรียน เเต่ว่าพอมาช่วงหลังๆเเม่เราก็เหมือนจะเริ่มไม่ชอบเพราะว่าโดนปกติเเล้วเราเป็นคนที่จะเล่าให้เเม่ฟังทุกเรื่องเเม้กระทั้งเรื่องเพื่อนเราก็จะเล่า เเต่สิ่งที่เราเล่าก็ไม่ไดเมีอะไรมากเพราะส่วนมากก็จะเป็นว่าเพื่อนคนนี้มาจากไหนไปเที่ยวด้วยกันทำอะไรบ้างเเละเค้าก็เคยมานอนที่บ้านเคยเจอพ่อเเม่เรา ตอนเเรกทุกอย่างก็โอเคเเต่พอมาช่วงหลังๆเราก็ชอบพูดกับเเม่ว่าเรารักเพื่อนมากๆนู้นนี้นั้นเเละก็เคยบอกเเม่ว่าถ้าเราทำอะไรที่ทำให้ไม่พอใจก็ให้ว่าตัวเราเเละอย่าไปว่าเพื่อนเพราะเค้าไม่ได้มีส่วนเกี่ยวค้องอะไรด้วย ตอนที่เราไปเที่ยวด้วยกัน บางทีเราก็ไปส่งเค้าถึงบ้านเพราะบ้านเค้าไกลมากเเต่ว่าเเม่เราก็กลับว่า ว่าไปส่งทำไมต้องไกลมันอันตารายเเละก็พูดไปถึงว่าเพื่อนคนนี้เค้ายังไม่เคยมาส่งเราเลย อย่างมากก็ส่งถึงบีทีเอส ตรงนี้ผมเข้าใจในมุมมองของเเม่เรานะเเต่ว่าเเม่เราก็ดันพูดต่อว่าเรารักเพื่อนคนนี้จริงเเต่เพื่อนคนนี้เค้ารักเราเท่าเรารักเค้าหรือเปล่าเเละก็พูดนู้นพูดนี้เกี่ยวกับเรื่องที่ว่าเเม่เคยผ่านมาก่อน ต้องดูเพื่อนให้ดีๆ ตรงนี้ผมเข้าใจเลยว่าเเม่บอกว่าเเม่ผ่านมาก่อนเเต่ว่าถึงเเม้เราไปส่งเค้าเเละเค้าไม่เคยมาส่งเราบ้าง ผเราว่ามันไม่ไกฃด้เป็นจุดที่จะเอามาตัดสินใจว่าเค้าไม่ได้รักเราเท่ากับที่เรารักเค้าอ่ะเพราะเพื่อสนิทคนนี้เราก็ช่วยเรามาตลอดเเม้ในตอนที่สภาพจิตใจเราไม่ดี ชีวิตเราไม่ราบรื่นเค้าก็คอยอยู่ช่วยคอยอยู่ให้คำปรึกษาเเละก็เเถมยังเคยเลี้ยงข้าวเราตั้งหลายรอบเเบบที่เราไม่ยอมด้วยซ้ำ เเต่พอเเม่เรามาพูดเเบบนี้เราก็เสียความรู้สึกเพราะเอาจริงๆโดยส่วนตัวเรา เราก็อยากให้พ่อเเม่ชอบเพื่อนเราเหมือนที่เราชอบเค้า เเต่พอมาพูดเเบบนี้เราก็รู้สึกไม่ดีเพราะว่า เราเชื่อว่าเรารู้จักเพื่อนสนิทเราได้ดีมากพอเเละก็เราก็เป็นคนที่ดูคนออกว่าใครจริงใจกับเราหรือใครไม่
เข้าเรื่อง: เราคิดว่าเหตุผลที่เเม่เราถึงไม่ชอบเพื่อนเราคนนี้ก็เพราะว่าเราเคยดื่มกันเเละเมาเละประมาณ2-3รอบเเละก็มีวันนึงเราเล่นเกมออนไลน์กันอยู่เเละพ่อเราบอกให้เราไปทำอะไรให้หน่อย เราเลยบอกว่าเดี๋ยวจบเกมนี้ก่อนเเละจะไปทำใฟ้เพราะมันเป็นเกมออนไลน์เเละก็เล่นกับเพื่อนอยู่ด้วย เเต่ว่าหลังจากนั้น พ่อเราก็โมโหเราที่เราเลือกที่จะเล่นเกมกับเพื่อนก่อนเเละไม่ทำสิ่งที่เค้าจะให้ทำทันทีเลยพ่อเราก็เลยโทรหาเพื่อนคนนี้ใช้โทรศัพท์ของเราเเละถามว่าเล่นเกมอะไรกันเเละรู้มั้ยว่าเราติดเกมขนาดไหน ซึ่งที่จริงๆเเล้วมันไม่เกี่ยวกับเพื่อนเราเลย ถ้าจะว่าก็ว่าเราสิ เพื่อนเราก็เเค่เป็นคนที่เล่นเกมด้วย เค้าไม่ได้ขอหรือบังคับให้เราไปเล่นกับเค้าสักหน่อย เราเป็นคนตัดสินใจที่จะเล่นเองเเละถ้าเราจะไปเค้าก็ไม่ได้จะมาห้ามเรา เราเลยงงว่าเพื่อนเกี่ยวอะไรด้วยเเละไม่ชอบให้พ่อเเม่มาทำอะไรเเบบนี้ เเละอีกอย่างก็คือเพื่อคนนี้เค้าก็ออกเเนวเเบดบอยเลยพ่อเเม่เราคงคิดว่าเค้าชอบชวนเราไปทำสิ่งไม่ดีหรือว่าชักจูงพาเราไปดื่มบ่อยๆเเต่ที่จริงเเล้วเพื่อนทุกๆคนก็เป็นเเบบนี้อ่ะ มันเป็นเรื่องปกติ เเละเราก็รู้จากใจเลยว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ดีเเละไม่ได้ไม่ดีเหมือนที่พ่อเเม่เราคิด ถึงเเม้จะเมาด้วยกันเเต่เอาจริงสมัยพ่อเเม่เราก็ต้องมีเมากับเพื่อนบ้างมั้ยอ่ะ มันก็ดูจะเป็นเรื่องปกติเพราะก็ไม่เคยทำใครเดือดร้อน
สุดท้ายเเล้วก็ยังไงเราก็รักเพื่อนคนนี้เเละก็เราก็เชื่อว่าเพื่อนคนนี้เค้าจริงใจกับเราไม่เหมือนที่เเม่เราพูดเเละสักวันเราก็จะให้เเม่เราเห็นให้ได้ว่าไม่ว่าเราจะมีหรือไม่มี ยังไงเค้าก็จะอยู่กับเรา เเต่ประเด็นหลักๆคือผมอยากรู้ความคิดเห็นของทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าทำไมพ่อเเม่เราถึงคิดเเบบนี้เเละมาพูดเเบบนี้ซึ่งที่เพื่อนสนิทเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เเละถึงเเม้พ่อเเม่จะเคยผ่านมาก่อนเเต่ว่าก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องเจอกับเพื่อนเเบบที่พอ่เเม่เราเจอเพราะยุคสมัยมันก็เปลี่ยนไปมาก สังคมก็ไม่ได้เหือนกันเพราะเราก็อยู่โรงเรียนอินเตอร์เเละพ่อเเม่เราก็ไม่ได้สนิทกับเพื่อนเราเท่าตัวเราเเละก็เค้าก็ไม่ควรเอาสิ่งเล็กๆน้อยๆมาเป็นที่ตัดสินเพื่อนเราได้เเบบนี้ อีกอย่างก็คือเราก็ช่วยเพื่อน เพื่อนก็ช่วยเรา เเละเราก็ต่างมีความห่วงใยซึ่งกันเเละกัน เราเลยงงว่าทำไมถึงต้องไม่ชอบเพื่อนสนิทเราด้วย
ยังไงเราก็ขอความคิดเห็นเเละคำเเนะนำว่าควรต้องทำอย่างไรบ้าง
ขอบคุณนะครับ
เเม่ไม่ชอบเพื่อนเราเเต่เค้าไม่ได้ทำผิดควรทำยังไงดี
เข้าเรื่อง: เราคิดว่าเหตุผลที่เเม่เราถึงไม่ชอบเพื่อนเราคนนี้ก็เพราะว่าเราเคยดื่มกันเเละเมาเละประมาณ2-3รอบเเละก็มีวันนึงเราเล่นเกมออนไลน์กันอยู่เเละพ่อเราบอกให้เราไปทำอะไรให้หน่อย เราเลยบอกว่าเดี๋ยวจบเกมนี้ก่อนเเละจะไปทำใฟ้เพราะมันเป็นเกมออนไลน์เเละก็เล่นกับเพื่อนอยู่ด้วย เเต่ว่าหลังจากนั้น พ่อเราก็โมโหเราที่เราเลือกที่จะเล่นเกมกับเพื่อนก่อนเเละไม่ทำสิ่งที่เค้าจะให้ทำทันทีเลยพ่อเราก็เลยโทรหาเพื่อนคนนี้ใช้โทรศัพท์ของเราเเละถามว่าเล่นเกมอะไรกันเเละรู้มั้ยว่าเราติดเกมขนาดไหน ซึ่งที่จริงๆเเล้วมันไม่เกี่ยวกับเพื่อนเราเลย ถ้าจะว่าก็ว่าเราสิ เพื่อนเราก็เเค่เป็นคนที่เล่นเกมด้วย เค้าไม่ได้ขอหรือบังคับให้เราไปเล่นกับเค้าสักหน่อย เราเป็นคนตัดสินใจที่จะเล่นเองเเละถ้าเราจะไปเค้าก็ไม่ได้จะมาห้ามเรา เราเลยงงว่าเพื่อนเกี่ยวอะไรด้วยเเละไม่ชอบให้พ่อเเม่มาทำอะไรเเบบนี้ เเละอีกอย่างก็คือเพื่อคนนี้เค้าก็ออกเเนวเเบดบอยเลยพ่อเเม่เราคงคิดว่าเค้าชอบชวนเราไปทำสิ่งไม่ดีหรือว่าชักจูงพาเราไปดื่มบ่อยๆเเต่ที่จริงเเล้วเพื่อนทุกๆคนก็เป็นเเบบนี้อ่ะ มันเป็นเรื่องปกติ เเละเราก็รู้จากใจเลยว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนที่ดีเเละไม่ได้ไม่ดีเหมือนที่พ่อเเม่เราคิด ถึงเเม้จะเมาด้วยกันเเต่เอาจริงสมัยพ่อเเม่เราก็ต้องมีเมากับเพื่อนบ้างมั้ยอ่ะ มันก็ดูจะเป็นเรื่องปกติเพราะก็ไม่เคยทำใครเดือดร้อน
สุดท้ายเเล้วก็ยังไงเราก็รักเพื่อนคนนี้เเละก็เราก็เชื่อว่าเพื่อนคนนี้เค้าจริงใจกับเราไม่เหมือนที่เเม่เราพูดเเละสักวันเราก็จะให้เเม่เราเห็นให้ได้ว่าไม่ว่าเราจะมีหรือไม่มี ยังไงเค้าก็จะอยู่กับเรา เเต่ประเด็นหลักๆคือผมอยากรู้ความคิดเห็นของทุกคนเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าทำไมพ่อเเม่เราถึงคิดเเบบนี้เเละมาพูดเเบบนี้ซึ่งที่เพื่อนสนิทเราก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย เเละถึงเเม้พ่อเเม่จะเคยผ่านมาก่อนเเต่ว่าก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องเจอกับเพื่อนเเบบที่พอ่เเม่เราเจอเพราะยุคสมัยมันก็เปลี่ยนไปมาก สังคมก็ไม่ได้เหือนกันเพราะเราก็อยู่โรงเรียนอินเตอร์เเละพ่อเเม่เราก็ไม่ได้สนิทกับเพื่อนเราเท่าตัวเราเเละก็เค้าก็ไม่ควรเอาสิ่งเล็กๆน้อยๆมาเป็นที่ตัดสินเพื่อนเราได้เเบบนี้ อีกอย่างก็คือเราก็ช่วยเพื่อน เพื่อนก็ช่วยเรา เเละเราก็ต่างมีความห่วงใยซึ่งกันเเละกัน เราเลยงงว่าทำไมถึงต้องไม่ชอบเพื่อนสนิทเราด้วย
ยังไงเราก็ขอความคิดเห็นเเละคำเเนะนำว่าควรต้องทำอย่างไรบ้าง
ขอบคุณนะครับ