หากเปรียบพายุฝนเป็นอุปสรรคที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของคนเรา คงมีบางวันที่พายุฝนนั้นเป็นแค่สายฝนอันบางเบา และคงมีบางวันที่เมฆฝนนั้นเป็นพายุโหมพัดกระหน่ำจนเราสะดุดล้มเพราะต้านทานกระแสลมนั้นไม่ได้
"คลอดเด็กออกมาเถอะนะ ฉันสัญญาว่าจะพาลูกหายไปเอง ฉันจะลาออกจากมหาวิทยาลัย ไม่สอบเนติ ไม่ทำอะไร ไม่ให้เธอเห็นหน้าเลย"



เขาให้คำสัญญาออกไปแบบนั้น เพื่อรักษาชีวิตของ ยองอู เอาไว้ เด็กที่เขาไม่จำเป็นต้องเห็นหน้า ไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเธอจะเกิดมาครบ 32 หรือไม่ แต่เขาตัดสินใจแล้ว ว่าเขาเลือกจะทิ้งอนาคตทั้งหมดของตัวเองเพื่อดูแลเธอ

"เธอโกรธฉันไหม?" เสียงอันสั่นเครือของ แทซูมี ประธานแห่งแทซาน เอ่ยถามเป็นคำแรกกับลูกสาวของตัวเอง เมื่อได้รู้ความจริงจากปากของ ยองอู


ภาพความสุขใต้ต้นแฮกเบอร์รี่ผ่านเข้ามาในความทรงจำของ ยองอู อีกครั้ง พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นจนแทบจะไหลออกมา
"ตอนที่เรามองดูต้นไม้ด้วยกัน ฉันรู้สึกดีค่ะ ฉันอยากเจอแม่สักครั้ง ดีใจที่ได้เจอนะคะ"

เป็นคำตอบที่เรียบง่าย และอ่อนโยน เหมือนจิตใจอันบริสุทธิ์ของ ยองอู เธอตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่เคียงข้างพ่อของเธอต่อไป เหมือนกับที่ "พ่อ" ของเธอ ยอมคุกเข่าอ้อนวอนแม่ที่ทอดทิ้งเธอไป ยอมทิ้งอนาคตทั้งหมดของตัวเองไว้ข้างหลัง เพื่อเธอเพียงคนเดียว
RECAP Extraordinary Attorney Woo : อูยองอู ทนายอัจฉริยะ EP.8 By Nottchakun
สำหรับ "อูยองอู" ของเรา พายุฝนในสัปดาห์นี้ มาพร้อมกับบทสรุปของคดีพิพาทย่านโซด็อก ที่ชาวบ้านร้องเรียนเรื่องการตัดถนนผ่านกลางหมู่บ้านกับสำนักงานกฎหมายฮันบาดา ซึ่งในที่สุดคดีนี้ก็ทำให้เส้นทางชีวิตของเธอ กับ "แทซูมี" แม่ผู้ทอดทิ้งเธอไปตั้งแต่แรกเกิดได้กลับมาเจอกัน
เป็นการพบกันที่พ่อของเธอหลบเลี่ยงมาตลอดระยะเวลาหลายสิบปี เพราะเขายึดมั่นในสำคัญญาที่ตัวเองเคยให้ไว้ในอดีตกับ แทซูมี ท่ามกลางสายฝนบนโลกแห่งความจริง และมรสุมชีวิตที่ซัดเข้ามา
เขาให้คำสัญญาออกไปแบบนั้น เพื่อรักษาชีวิตของ ยองอู เอาไว้ เด็กที่เขาไม่จำเป็นต้องเห็นหน้า ไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเธอจะเกิดมาครบ 32 หรือไม่ แต่เขาตัดสินใจแล้ว ว่าเขาเลือกจะทิ้งอนาคตทั้งหมดของตัวเองเพื่อดูแลเธอ
ฉากการพบกันของสองแม่ลูก ใต้ต้นแฮกเบอร์รี่ กลายเป็นโมเมนต์อันมหัศจรรย์ในชีวิตของ ยองอู ทั้งการได้อยู่ต่อหน้าทนายความที่เป็นเหมือนกับไอดอลของเธอ และการได้มารู้ทีหลังว่า นั่นคือครั้งแรกที่เธอได้ใช้เวลาอันงดงามนั้นร่วมกันกับแม่ที่แท้จริงของเธอ
"เธอโกรธฉันไหม?" เสียงอันสั่นเครือของ แทซูมี ประธานแห่งแทซาน เอ่ยถามเป็นคำแรกกับลูกสาวของตัวเอง เมื่อได้รู้ความจริงจากปากของ ยองอู
ภาพความสุขใต้ต้นแฮกเบอร์รี่ผ่านเข้ามาในความทรงจำของ ยองอู อีกครั้ง พร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นจนแทบจะไหลออกมา
เป็นคำตอบที่เรียบง่าย และอ่อนโยน เหมือนจิตใจอันบริสุทธิ์ของ ยองอู เธอตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่เคียงข้างพ่อของเธอต่อไป เหมือนกับที่ "พ่อ" ของเธอ ยอมคุกเข่าอ้อนวอนแม่ที่ทอดทิ้งเธอไป ยอมทิ้งอนาคตทั้งหมดของตัวเองไว้ข้างหลัง เพื่อเธอเพียงคนเดียว