ใครเป็นแบบนี้บ้างครับตั้งแต่เจอวิกฤติโควิดมาจนทุกวันนี้รู้สึกว่าการใช้ชีวิตเปลี่ยนไปจากเดิมมาก มากๆเลย เหมือนใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านมากไปหรือระวังตัวมากไป จนกลายเป็นติดบ้านหรือพื้นที่ส่วนตัวมากขึ้น ระมัดระวังในการใช้ชีวิตตัวเองมากขึ้น เหมือนมันจะค่อยๆติดเป็นนิสัยไปแล้วอ่ะ จนพอคิดจะออกไปไหนหรือทำอะไร ก็ต้องคิดแล้วคิดอีก หรือพอเจอที่ๆมีคนเยอะๆ วุ่นวาย มันกลับไม่อยากไปซะงั้น ไม่ชอบความวุ่นวาย เหมือนมันไม่ชินอ่ะ แต่มันก็ยังอยากออกไปนะ อยากทำนั้นทำนี่ อยากออกไปเที่ยวเล่นใช้ชีวิตเหมือนเมื่อก่อน ก่อนที่จะมีวิกฤตการณ์นี้ขึ้น อยากพบเจอคนอื่นๆเหมือนเมื่อก่อนอยู่ แต่ก็ไม่อยากวุ่นวายอ่ะ กลายเป็นว่าชอบติดอยู่ในโลกส่วนตัวมากกว่า ไม่อยากวุ่นวาย อยากอยู่ในที่ๆตัวเองรู้สึกว่าสงบ ปลอดภัย และสบายใจมากกว่า ไม่อยากออกไปพบเจอความวุ่นวายหรือที่มีคนเยอะๆ มันรู้สึกไม่ชิน ไม่สบายใจ ยังไงไม่รู้ คือถ้าไม่มีความจำเป็นจริงๆก็ไม่อยากออกไป ต่อให้เป็นที่ ที่เคยไปมาตลอดหรืออยากไปก็ตาม แล้วถึงจะรู้นะว่ามันไม่มีอะไรแล้ว หรือไม่ได้ร้ายแรงเหมือนช่วงแรกๆแล้วก็ตามแต่เหมือนมันยังไม่ชินยังไม่ใช่ มันชินกับการอยู่แบบนี้ไปแล้วอ่ะเลยไม่เอาดีกว่า ขออยู่แบบสงบๆดีกว่า ไม่อยากจะทิ้งเซฟโซนของตัวเอง แต่ลึกก็ยังก็อยากออกไปอยู่นะ กลายเป็นคนคิดเยอะสองจิตสองใจไปเลยอ่า สับสนไปหมด 🤣
โควิดกับการใช้ชีวิตที่เปลี่ยนไป...