สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ลูกชายเข้าสู่วัยรุ่นที่เริ่มมีความรักค่ะ มนุษย์แม่มือใหม่อย่างเราก็กังวล ทำตัวไม่ถูก จึงอยากหาที่ระบายและฟังความคิดเห็นจากทุกคนในนี้ดูค่ะ อาจจะยาวหน่อยนะคะ คุณแม่อัดอั้นค่ะ 😅😅
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ลูกชายเราอายุ 17 ปี เรียนชั้น ม.5 รร.ประจำจังหวัด (ครอบครัวเราอยู่ ตจว.ค่ะ)
ปกติเป็นเด็กเงียบๆ มีโลกส่วนตัวสูง แต่เรียนดี มีความรับผิดชอบ ไม่ดื้อ ไม่ค่อยมีเรื่องให้พ่อแม่ต้องหนักใจ
อยู่มาวันหนึ่ง ลูกก็มาบอกกับพ่อแม่ว่า
ตอนนี้ลูกมีแฟนแล้วนะ แม่อยากถามรายละเอียดอะไรมั๊ย
เรากับพ่อเค้าถึงกับอึ้ง มองหน้ากันเลิ่กลั่ก 😂😂
ไม่คิดว่าลูกจะจู่โจมบอกตรงๆแบบนี้ เพราะปกติจะเป็นคนขี้อาย เวลาถามว่ามีแฟนมั๊ย ก็จะบอกว่าไม่มีหรอก
เท่านั้นยังไม่พอนะคะ พอคุยกันรู้ที่มาที่ไปคร่าวๆ ลูกชายก็ต่อสายให้เราคุยกับน้องผู้หญิงด้วยค่ะ ลูกบอกว่าจะได้รู้จักกัน แม่มีอะไรอยากถามก็ถามได้เลย กลายเป็นเราที่ทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ 😅😅😅
พอได้คุยกัน น้องเค้าก็เป็นเด็กน่ารักค่ะ คุยกับผู้ใหญ่ได้ดี สรุปรายละเอียดได้ว่า เป็นเด็กผู้หญิงชั้น ม.4 อายุประมาณ 16 ปี อยู่กรุงเทพฯ ค่ะ 😨😨
เรียน รร.ดัง เรียนเก่ง พ่อแม่โปรไฟล์เริ่ด เป็นถึงดอกเตอร์ และวางแผนจะให้ลูกสาวเป็นหมอในอนาคต
กับลูกชายเราได้รู้จักกันทางออนไลน์จากการเล่นเกมส์และใน ig ค่ะ คุยกับไปกันมา สอนการบ้านกันบ้าง ติวหนังสือกันบ้าง รู้จักกันมา 7-8 เดือน ก็เริ่มคุยกันแบบคนพิเศษ
พอรู้แบบนี้ ใจหนึ่งก็สบายใจขึ้นที่เค้าอยู่ไกลกัน โอกาสที่จะเจอกันก็ยากมาก ดังนั้นโอกาสที่จะชวนกันเที่ยว หรือทำอะไรนอกลู่นอกทางก็คงมีน้อยลง และก็คิดว่าความรักของเด็กๆ อยู่ไกลกัน นานๆ ไปก็คงห่างกันไปเอง แต่ต่อมาเราพอเราได้เปิดใจคุยกับลูกมากขึ้น เราก็เกิดความกังวลขึ้นมา
1. ความรักครั้งนี้เป็นรักแรกของลูกชายเราค่ะ เรารู้สึกว่าเค้าค่อนข้างจริงจัง ดูจากการที่เค้ากล้าที่จะเดินมาบอกพ่อแม่ เราถามลูกว่า
เรา : ความรักครั้งนี้ลูกจริงจังแค่ไหน
ลูก : ประมาณ 70-80%
เรา : แม่คิดว่าตอนนี้เป็นความรักในวัยเรียน แม่ไม่ได้ห้าม แต่แม่คิดว่าแต่ละคนก็ยังมีอนาคตที่ไกล ยังเจอผู้คนอีกมากมาย ลูกลดความคาดหวังลงสักหน่อยจะดีมั๊ย
ลูก : มันลดไม่ได้หรอกแม่ ใจถ้าให้ไปแล้วมันก็ลดไม่ได้หรอก (😵😵)
เรา : ถ้าลูกคาดหวังเยอะ ถ้าผิดหวัง ลูกจะจัดการความรู้สึกตัวเองได้มั๊ย
ลูก : ก็ยังไม่รู้นะแม่ แต่ก็คิดว่าจัดการได้ เพราะลูกก็เข้าใจว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ แต่ลูกอยากทำมันให้ดีที่สุด ให้เต็มร้อย เพราะถ้าวันหนึ่งเกิดผิดหวัง อย่างน้อยเราก็จะได้รู้สึกว่าเราทำเต็มที่แล้ว ช่วงที่ผ่านมาก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ และเป็นช่วงที่มีความสุขช่วงหนึ่ง แต่ถ้าเราทำแบบไม่เต็มที่ ปฏิบัติกับเค้าแบบไม่เต็มร้อย ถ้าผิดหวัง เราก็อาจมานึกเสียดายว่า ถ้ารู้แบบนี้แล้วน่าจะทำให้เต็มที่ตั้งแต่แรก
** พอลูกพูดจบ เราน้ำตาแทบจะไหล 😭😭 ลูกน้อยของเราโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ 😭😭😭
--- เรากังวลกลัวลูกจะทุ่มเทเกินไปจนไม่เผื่อใจ กลัวลูกเฮิร์ทหนักถ้าต้องผิดหวัง ทุกคนมีคำแนะนำยังไงให้เราพูดกับลูกดีค่ะ
2. ความแตกต่างทางสังคม
เรา : แต่สังคมเรากับเค้ามาค่อนข้างต่างกันนะ เราอยู่ต่างจังหวัด แม่รับราชการ พ่อก็ทำงานส่วนตัว ในขณะที่พ่อแม่เค้าเป็นถึงดอกเตอร์เป็นอาจารย์มหาลัย กลัวพ่อแม่เค้าไม่ยอมรับ กลัวลูกกดดันค่ะ
--- ทุกคนมีความเห็นยังไงกับประเด็นนี้คะ
3. คือลูกชายเรามุ่งมั่นจะเรียนต่อมหาวิทยาลัยด้านดนตรี เค้าชอบด้านนี้มาก มีความตั้งใจจะไปทางนี้)
เรา : ถ้าลูกจริงจังกับผู้หญิงคนนี้ เรื่องเรียน ลูกลองทบทวนดีมั๊ย เปลี่ยนสายไปเรียนด้านอื่นมั๊ย ให้มันคู่ควรกับการที่เค้าเป็นหมอ หมอกับนักดนตรี แม่คิดว่ามันไม่ค่อยเข้ากันนะ 😅😅
ลูก : ไม่เปลี่ยนหรอกแม่ เค้าต้องรับเราได้ในแบบที่เราเป็น ทำไมเราต้องยอมทิ้งความชอบความเป็นตัวของเราเพื่อคนอื่น แบบนั้นเราจะมีความสุขเหรอ
*** น้ำตาจะไหล รอบ 2 😭😭😭😭
---- ความจริงจังและเป็นตัวของตัวเองแบบนี้ มันดีหรือไม่ดีคะ ทุกคนคิดว่ายังไงคะ
4. ลูกบอกว่า จบ ม.6 จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ จะไปอยู่กรุงเทพฯ ซึ่งถ้า 2 คนนี้ยังคบกันอยู่ เค้าก็จะได้พบกัน ใกล้กันมากขึ้น โดยไม่มีพ่อแม่ค่อยดูแล เรากังวลมากว่าลูกจะสามารถต่อสู้กับปัญหาที่จะเจอในภายหน้าได้หรือไม่
5. ตั้งแต่นี้ไปเราควรคุยกับลูกยังไง
ให้ลูกมีกำลังใจทั้งในการเรียน และ การใช้ชีวิตข้างหน้า พอเราได้เห็นว่าเค้ามีความคิดที่จริงจังกับทุกๆอยากแบบนี้ ในใจก็แอบกลัว ว่าถ้าต้องผิดหวังกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เค้าจะผ่านมันไปไม่ได้ 😞😞
ปล. ยอมรับว่าเราเป็นคนขี้กังวลมากค่ะ ยิ่งเรื่องเกี่ยวกับลูก เรามีลูกคนเดียว เลี้ยงมาใกล้ชิดตลอด เราห่วงทุกๆความรู้สึกของเค้าค่ะ 😣😣
ปล.2 ที่เล่าๆมาอาจไม่ค่อยเห็นกล่าวถึงบทบาทของคุณพ่อใช่มั๊ยคะ 😅😅 พอดีคุณพ่อน้องเป็นคนใจดีค่ะ สบายๆ ชิลๆ ไม่มีความกังวลใดๆทั้งสิ้น คอยแต่จะแซวลูก 😂😂
เป็นเหมือนเพื่อนกับลูกเลยค่ะ เพื่อนแบบที่ชอบแกล้ง ชอบแซว ชอบแหย่ให้โมโหอ่ะค่ะ 😅😅
เมื่อลูกมีความรักครั้งแรก
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ลูกชายเราอายุ 17 ปี เรียนชั้น ม.5 รร.ประจำจังหวัด (ครอบครัวเราอยู่ ตจว.ค่ะ)
ปกติเป็นเด็กเงียบๆ มีโลกส่วนตัวสูง แต่เรียนดี มีความรับผิดชอบ ไม่ดื้อ ไม่ค่อยมีเรื่องให้พ่อแม่ต้องหนักใจ
อยู่มาวันหนึ่ง ลูกก็มาบอกกับพ่อแม่ว่า
ตอนนี้ลูกมีแฟนแล้วนะ แม่อยากถามรายละเอียดอะไรมั๊ย
เรากับพ่อเค้าถึงกับอึ้ง มองหน้ากันเลิ่กลั่ก 😂😂
ไม่คิดว่าลูกจะจู่โจมบอกตรงๆแบบนี้ เพราะปกติจะเป็นคนขี้อาย เวลาถามว่ามีแฟนมั๊ย ก็จะบอกว่าไม่มีหรอก
เท่านั้นยังไม่พอนะคะ พอคุยกันรู้ที่มาที่ไปคร่าวๆ ลูกชายก็ต่อสายให้เราคุยกับน้องผู้หญิงด้วยค่ะ ลูกบอกว่าจะได้รู้จักกัน แม่มีอะไรอยากถามก็ถามได้เลย กลายเป็นเราที่ทำตัวไม่ถูกเลยค่ะ 😅😅😅
พอได้คุยกัน น้องเค้าก็เป็นเด็กน่ารักค่ะ คุยกับผู้ใหญ่ได้ดี สรุปรายละเอียดได้ว่า เป็นเด็กผู้หญิงชั้น ม.4 อายุประมาณ 16 ปี อยู่กรุงเทพฯ ค่ะ 😨😨
เรียน รร.ดัง เรียนเก่ง พ่อแม่โปรไฟล์เริ่ด เป็นถึงดอกเตอร์ และวางแผนจะให้ลูกสาวเป็นหมอในอนาคต
กับลูกชายเราได้รู้จักกันทางออนไลน์จากการเล่นเกมส์และใน ig ค่ะ คุยกับไปกันมา สอนการบ้านกันบ้าง ติวหนังสือกันบ้าง รู้จักกันมา 7-8 เดือน ก็เริ่มคุยกันแบบคนพิเศษ
พอรู้แบบนี้ ใจหนึ่งก็สบายใจขึ้นที่เค้าอยู่ไกลกัน โอกาสที่จะเจอกันก็ยากมาก ดังนั้นโอกาสที่จะชวนกันเที่ยว หรือทำอะไรนอกลู่นอกทางก็คงมีน้อยลง และก็คิดว่าความรักของเด็กๆ อยู่ไกลกัน นานๆ ไปก็คงห่างกันไปเอง แต่ต่อมาเราพอเราได้เปิดใจคุยกับลูกมากขึ้น เราก็เกิดความกังวลขึ้นมา
1. ความรักครั้งนี้เป็นรักแรกของลูกชายเราค่ะ เรารู้สึกว่าเค้าค่อนข้างจริงจัง ดูจากการที่เค้ากล้าที่จะเดินมาบอกพ่อแม่ เราถามลูกว่า
เรา : ความรักครั้งนี้ลูกจริงจังแค่ไหน
ลูก : ประมาณ 70-80%
เรา : แม่คิดว่าตอนนี้เป็นความรักในวัยเรียน แม่ไม่ได้ห้าม แต่แม่คิดว่าแต่ละคนก็ยังมีอนาคตที่ไกล ยังเจอผู้คนอีกมากมาย ลูกลดความคาดหวังลงสักหน่อยจะดีมั๊ย
ลูก : มันลดไม่ได้หรอกแม่ ใจถ้าให้ไปแล้วมันก็ลดไม่ได้หรอก (😵😵)
เรา : ถ้าลูกคาดหวังเยอะ ถ้าผิดหวัง ลูกจะจัดการความรู้สึกตัวเองได้มั๊ย
ลูก : ก็ยังไม่รู้นะแม่ แต่ก็คิดว่าจัดการได้ เพราะลูกก็เข้าใจว่าอะไรก็เกิดขึ้นได้ แต่ลูกอยากทำมันให้ดีที่สุด ให้เต็มร้อย เพราะถ้าวันหนึ่งเกิดผิดหวัง อย่างน้อยเราก็จะได้รู้สึกว่าเราทำเต็มที่แล้ว ช่วงที่ผ่านมาก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ และเป็นช่วงที่มีความสุขช่วงหนึ่ง แต่ถ้าเราทำแบบไม่เต็มที่ ปฏิบัติกับเค้าแบบไม่เต็มร้อย ถ้าผิดหวัง เราก็อาจมานึกเสียดายว่า ถ้ารู้แบบนี้แล้วน่าจะทำให้เต็มที่ตั้งแต่แรก
** พอลูกพูดจบ เราน้ำตาแทบจะไหล 😭😭 ลูกน้อยของเราโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ 😭😭😭
--- เรากังวลกลัวลูกจะทุ่มเทเกินไปจนไม่เผื่อใจ กลัวลูกเฮิร์ทหนักถ้าต้องผิดหวัง ทุกคนมีคำแนะนำยังไงให้เราพูดกับลูกดีค่ะ
2. ความแตกต่างทางสังคม
เรา : แต่สังคมเรากับเค้ามาค่อนข้างต่างกันนะ เราอยู่ต่างจังหวัด แม่รับราชการ พ่อก็ทำงานส่วนตัว ในขณะที่พ่อแม่เค้าเป็นถึงดอกเตอร์เป็นอาจารย์มหาลัย กลัวพ่อแม่เค้าไม่ยอมรับ กลัวลูกกดดันค่ะ
--- ทุกคนมีความเห็นยังไงกับประเด็นนี้คะ
3. คือลูกชายเรามุ่งมั่นจะเรียนต่อมหาวิทยาลัยด้านดนตรี เค้าชอบด้านนี้มาก มีความตั้งใจจะไปทางนี้)
เรา : ถ้าลูกจริงจังกับผู้หญิงคนนี้ เรื่องเรียน ลูกลองทบทวนดีมั๊ย เปลี่ยนสายไปเรียนด้านอื่นมั๊ย ให้มันคู่ควรกับการที่เค้าเป็นหมอ หมอกับนักดนตรี แม่คิดว่ามันไม่ค่อยเข้ากันนะ 😅😅
ลูก : ไม่เปลี่ยนหรอกแม่ เค้าต้องรับเราได้ในแบบที่เราเป็น ทำไมเราต้องยอมทิ้งความชอบความเป็นตัวของเราเพื่อคนอื่น แบบนั้นเราจะมีความสุขเหรอ
*** น้ำตาจะไหล รอบ 2 😭😭😭😭
---- ความจริงจังและเป็นตัวของตัวเองแบบนี้ มันดีหรือไม่ดีคะ ทุกคนคิดว่ายังไงคะ
4. ลูกบอกว่า จบ ม.6 จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ จะไปอยู่กรุงเทพฯ ซึ่งถ้า 2 คนนี้ยังคบกันอยู่ เค้าก็จะได้พบกัน ใกล้กันมากขึ้น โดยไม่มีพ่อแม่ค่อยดูแล เรากังวลมากว่าลูกจะสามารถต่อสู้กับปัญหาที่จะเจอในภายหน้าได้หรือไม่
5. ตั้งแต่นี้ไปเราควรคุยกับลูกยังไง
ให้ลูกมีกำลังใจทั้งในการเรียน และ การใช้ชีวิตข้างหน้า พอเราได้เห็นว่าเค้ามีความคิดที่จริงจังกับทุกๆอยากแบบนี้ ในใจก็แอบกลัว ว่าถ้าต้องผิดหวังกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เค้าจะผ่านมันไปไม่ได้ 😞😞
ปล. ยอมรับว่าเราเป็นคนขี้กังวลมากค่ะ ยิ่งเรื่องเกี่ยวกับลูก เรามีลูกคนเดียว เลี้ยงมาใกล้ชิดตลอด เราห่วงทุกๆความรู้สึกของเค้าค่ะ 😣😣
ปล.2 ที่เล่าๆมาอาจไม่ค่อยเห็นกล่าวถึงบทบาทของคุณพ่อใช่มั๊ยคะ 😅😅 พอดีคุณพ่อน้องเป็นคนใจดีค่ะ สบายๆ ชิลๆ ไม่มีความกังวลใดๆทั้งสิ้น คอยแต่จะแซวลูก 😂😂
เป็นเหมือนเพื่อนกับลูกเลยค่ะ เพื่อนแบบที่ชอบแกล้ง ชอบแซว ชอบแหย่ให้โมโหอ่ะค่ะ 😅😅