เอาแหละ จะลองเล่าเรื่องส่วนตัวนะคะ ว่าทุกคนจะคิดกันแบบไหนเกี่ยวกับอาชีพเราบ้าง?
1.เคยถูกเพื่อนรังแกตั้งแต่อนุบาลถึงขั้นถีบตกเก้าอี้และดึงผมอย่างรุนแรง
2.เป็นคนเงียบขรึมไม่กล้าเล่าอะไรให้ใคาฟังแม้กระทั่งพ่อแม่ กลัวท่านรู้สึกไม่สบายใจ ไม่กล้าแสดงออก โลกส่วนตัวสูง
3.เวลาจะทำอะไรหากมีสมาธินานๆ จะนั่งได้มากที่สุดถึง 4 ชั่วโมง ไม่ทำอะไรเลยนอกจากจดจ่อสิ่งนั้น
4.ตอนป.4 เคยถูกเพื่อนขังในห้อง ตอนหลับก็ดึงเส้นผมจนรู้สึกเจ็บ วันนั้น เป็นเด็กใหม่ป.4 ประกวดคัดลายมือได้ที่ 1 มีเพื่อนคนนึงพูดว่า "คนอย่างไม่สมควรขึ้นไปบนเวทีได้หรอก กูเรียนที่นี่ตั้งแต่อนุบาลกูยังไม่ได้ขึ้นไปเลย" เวลาผ่านไป ทักมาหาในแชทแล้วมีปัญหากันก็ด่าว่า.. "สัตว์นรก" ด่าว่า "กำเปรต" ภาษาเขมร ว่าให้ว่า "เพ้อเจ้อ" ว่าให้ว่า "มาด่ากูเฉยว่าสัตว์นรก" ...? ตอน ป.4-5 เคยหยิกแขน จนเป็นรอย ช้ำ มีอยู่วันนึงเดินมาตบหน้า แล้วบอกว่า "หมั่นไส้" เพราะตอนที่ประกวดคัดลายมือ คอยมองจิก คอยขัดขวาง เวลาเรียนก็ไม่อยากให้แซงหน้าก่อน จนเพื่อนจับแยก เวลานั่งใกล้ๆ ไม่ได้ทารักแร้ก็เหม็นสาป พอติ ก็ชำเรืองตามองเหมือนไม่อยากให้ทำอะไรเขา ตอนนี้เห็นว่าเขาเหมือนเรียนทหารเรือ แต่ไม่เคยเห็นเอาลงในเฟสเลย หลักฐานไม่มีสักอย่าง จนกลายเป็นว่า กลัวมิตรคนนี้มาก แล้วอีกอย่างหากไปทำงานข้างนอก หรือเขื่อใครง่ายๆ เพียงสักคนแล้วเขาหลอกเราเหมือนเขาคนนั้น ก็กลัว มีหวัง หมั่นไส้จนตามฆ่าเลยแหละ สมัยนี้
5.แต่ก่อนพี่ตัวเองติดยาตอนนี้หายแล้วยังจำได้อยู่ว่าวันนั้นเล่นอยู่หน้าบ้านกับหลานคนอื่นรู้จักกันในระแวกนั้น จู่ๆเดินมาตบหัว เลยกลายเป็นคนฝังใจตั้งแต่เด็กจนโต
6.แต่ก่อนยอมรับว่าตัวเองไม่เหมือนคนอื่น จะนั่งนิ่งๆ ไม่ยุ่งกับใคร ไม่พูด อ่านหนังสือไม่ออก ไม่มีการพัฒนาอะไรเลยนอกจากวาดรูปบ้าน
7.แต่ก่อนเรียนอยู่ ป.2 วันนั้นเรียนภาษาไทยตามเพื่อนไม่ทันครูสั่งให้เขียนตามคำบอก เพื่อนชะโงกหน้าดูว่ายังไม่เขียนอะไรเลย ความไม่กล้าแสดงออก ครูเข้นถาม เริ่มกลัว น้ำตาคลอ ครูตีแขนจนแดงเหมือนเลือดอาบแขน ร้องเป็นชั่วโมง - 2 ชั่วโมงไม่หยุด จนพัฒนาการดีขึ้นเร็ว ฝึกเองไม่มีใครสอน พ่อแม่ไม่ได้สอน เป็นเอง ฝึกเอง
8.เวลาใครด่าใครว่าแม้กระทั่งในคอมเม้นท์ ในพันทิปที่อ่านบางเม้นท์ ยังน้ำตาคลอเลย แต่ไม่ต้องลบหรอกค่ะ 😶....
9.พ่อชอบตามใจทุกสิ่ง แต่ไม่เคยร้องขอหรืองอแงจะเอาของเล่น นอนยาก ตั้งแต่เด็ก บางคืน ตี 1-2 ฟังพ่อแม่พูด ในบางเรื่องเก็บมาคิดตั้งแต่อนุบาล บางครั้งพ่อแม่ทะเลาะกัน จะโทษตัวเองเสมอว่าเป็นตัวเราเหรอที่ทำให้ท่านทั้งสองเป็นแบบนั้นแบบนี้
10. ไม่แปลกที่เราเกิดในราศีพิจิก เพราะโลกส่วนตัวแต่กำเนิด
11.มีคนเข้าใจผิดเยอะที่สุด หาว่าเราเพ้อเจ้อเอย มโนเอย หาว่าเราไม่ดี เห็นแก่ตัว คอยอคติในทางที่ไม่ดี หาว่าเราสมองไม่พัฒนา แต่รู้ทุกอย่างแค่ไม่พูด เพราะบางทีขี้เกียจอธิบายเลยกลายเป็นคนเฉยชาและเย็นชาจนน่ากลัว คนอื่นไม่กล้าเข้าใกล้ คิดว่าเราเป็นบุคคลอันตราย
12.พ่อแม่ชอบเข้าวัดทำบุญ ไปวัดบ่อยมากที่สุด จนกลายเป็นคนที่ไม่ติดเพื่อน ไม่ตามกระแส ไม่ดราม่ากับเรื่องไร้สาระ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดื่ม ไม่เสพ ไม่มั่ว และไม่เคยมีแฟนในชีวิต
13.บางครั้งหาทางของตัวเอง เห็นพี่ตัวเอง พ่อตัวเองขายของเก่าก็อยากทำบ้าง เพราะไม่ใช่ลูกคุณหนูที่จะอยู่บ้านแล้วไม่ทำอะไรเลยสักอย่าง หยิบจับอะไรถ้าไม่มีขี้ดิน ไม่มีเหงื่อที่เหม็นมันเหมือนกับว่า สบายเกินไป....
บางครั้ง รู้ตัวเองว่าชอบสิ่งไหนอะไรยังไง แต่บางครั้งชอบร้องเพลงชอบศิลปะตั้งแต่เด็กๆ แต่แม่ขัดไม่ให้เป็น จนโตขึ้นมาแม่ก็เหมือนไม่อยากให้เป็นในสิ่งที่ตัวเองไม่เป็น คิดว่าเราเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ บางครั้งเอาเราไปเล่าให้คนอื่นฟังในทางที่ไม่ดี เลยไม่อยากเป็นอะไรในชีวิตเลย พอเป็น ต้องมีสักคนที่ถามคำถามมากมาย พอไม่พูดก็หาว่าหยิ่ง พอนิ่งก็หาว่าพูดอะไรไม่ได้เลย พอเล่าอะไรให้คนอื่นฟัง กลับไม่สน กลับถูกมองข้าม รับฟังทุกสิ่งทุกคน แต่มีบางคนคอยขัดขวาง ว่าทำไมไม่ทำแบบนั้นแบบนี้ บางทีก็ไม่อยากจะพูดอะไรเลย อยากนอนนิ่งๆฟังเพลงบรรเลง เพราะการหลับคือการไม่รับรู้สิ่งใดเลย.....
แล้วบางคนพูดกรอกหูว่าขี้เกียจ ไม่ทำอะไรเลย เพราะเขาไม่เคยเห็นในสิ่งที่เราทำ เขาคือเขา เราคือเรา ความต่างจะทำให้เรารู้ได้ว่าใครคือตัวจริงและตัวปลอมที่จะให้คำแนะนำ หรือนินทาลับหลังต่อไปเรื่อยๆ บางสิ่งก็กลัวจนระแวงว่าใครจะทำร้าย แล้วนี่ก็คือสาเหตุของคำว่าโลกส่วนตัวสูง
จึงตั้งกระทู้คำถามขึ้นมา
แล้วเรียนจบม.6 สายศิลป์-สังคม (ภาษาไทย สังคม ศิลปะ) รวมกัน ไม่ได้ต่อมหาลัย รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ศิลปะ วาดภาพ งานปั้น ออกแบบบ้าน ออกแบบตัวอักษร ออกแบบทุกสิ่ง... เขียน ในสื่อ พิมพ์ ร้องเพลง ได้หมด แต่รู้ตัวเองว่าขาดความมั่นใจ ไม่กล้าแสดงออก แต่ชอบสื่อที่สุด และชอบอยู่กับตัวเองที่สุด ไม่ได้ขี้เกียจอะไร อยู่บ้าน ช่วยพ่อแม่ ทั้งกวาดบ้าน ล้างหมอหุงข้าว ไม่เคยทำใครเดือดร้อน ไม่เคยเกเร ไม่เคยไปตบตีใครไร้สาเหตุ ไม่เคยมีครอบครัว เลยไม่รู้ว่า จะเป็นอะไรดี ข้อเสียตัวเองจะรู้เลยว่า ขาดความมั่นใจสูงมาก
เลยตั้งกระทู้ 2 คำถามที่ผ่านมา 🙂
.......😶.......
1.เคยถูกเพื่อนรังแกตั้งแต่อนุบาลถึงขั้นถีบตกเก้าอี้และดึงผมอย่างรุนแรง
2.เป็นคนเงียบขรึมไม่กล้าเล่าอะไรให้ใคาฟังแม้กระทั่งพ่อแม่ กลัวท่านรู้สึกไม่สบายใจ ไม่กล้าแสดงออก โลกส่วนตัวสูง
3.เวลาจะทำอะไรหากมีสมาธินานๆ จะนั่งได้มากที่สุดถึง 4 ชั่วโมง ไม่ทำอะไรเลยนอกจากจดจ่อสิ่งนั้น
4.ตอนป.4 เคยถูกเพื่อนขังในห้อง ตอนหลับก็ดึงเส้นผมจนรู้สึกเจ็บ วันนั้น เป็นเด็กใหม่ป.4 ประกวดคัดลายมือได้ที่ 1 มีเพื่อนคนนึงพูดว่า "คนอย่างไม่สมควรขึ้นไปบนเวทีได้หรอก กูเรียนที่นี่ตั้งแต่อนุบาลกูยังไม่ได้ขึ้นไปเลย" เวลาผ่านไป ทักมาหาในแชทแล้วมีปัญหากันก็ด่าว่า.. "สัตว์นรก" ด่าว่า "กำเปรต" ภาษาเขมร ว่าให้ว่า "เพ้อเจ้อ" ว่าให้ว่า "มาด่ากูเฉยว่าสัตว์นรก" ...? ตอน ป.4-5 เคยหยิกแขน จนเป็นรอย ช้ำ มีอยู่วันนึงเดินมาตบหน้า แล้วบอกว่า "หมั่นไส้" เพราะตอนที่ประกวดคัดลายมือ คอยมองจิก คอยขัดขวาง เวลาเรียนก็ไม่อยากให้แซงหน้าก่อน จนเพื่อนจับแยก เวลานั่งใกล้ๆ ไม่ได้ทารักแร้ก็เหม็นสาป พอติ ก็ชำเรืองตามองเหมือนไม่อยากให้ทำอะไรเขา ตอนนี้เห็นว่าเขาเหมือนเรียนทหารเรือ แต่ไม่เคยเห็นเอาลงในเฟสเลย หลักฐานไม่มีสักอย่าง จนกลายเป็นว่า กลัวมิตรคนนี้มาก แล้วอีกอย่างหากไปทำงานข้างนอก หรือเขื่อใครง่ายๆ เพียงสักคนแล้วเขาหลอกเราเหมือนเขาคนนั้น ก็กลัว มีหวัง หมั่นไส้จนตามฆ่าเลยแหละ สมัยนี้
5.แต่ก่อนพี่ตัวเองติดยาตอนนี้หายแล้วยังจำได้อยู่ว่าวันนั้นเล่นอยู่หน้าบ้านกับหลานคนอื่นรู้จักกันในระแวกนั้น จู่ๆเดินมาตบหัว เลยกลายเป็นคนฝังใจตั้งแต่เด็กจนโต
6.แต่ก่อนยอมรับว่าตัวเองไม่เหมือนคนอื่น จะนั่งนิ่งๆ ไม่ยุ่งกับใคร ไม่พูด อ่านหนังสือไม่ออก ไม่มีการพัฒนาอะไรเลยนอกจากวาดรูปบ้าน
7.แต่ก่อนเรียนอยู่ ป.2 วันนั้นเรียนภาษาไทยตามเพื่อนไม่ทันครูสั่งให้เขียนตามคำบอก เพื่อนชะโงกหน้าดูว่ายังไม่เขียนอะไรเลย ความไม่กล้าแสดงออก ครูเข้นถาม เริ่มกลัว น้ำตาคลอ ครูตีแขนจนแดงเหมือนเลือดอาบแขน ร้องเป็นชั่วโมง - 2 ชั่วโมงไม่หยุด จนพัฒนาการดีขึ้นเร็ว ฝึกเองไม่มีใครสอน พ่อแม่ไม่ได้สอน เป็นเอง ฝึกเอง
8.เวลาใครด่าใครว่าแม้กระทั่งในคอมเม้นท์ ในพันทิปที่อ่านบางเม้นท์ ยังน้ำตาคลอเลย แต่ไม่ต้องลบหรอกค่ะ 😶....
9.พ่อชอบตามใจทุกสิ่ง แต่ไม่เคยร้องขอหรืองอแงจะเอาของเล่น นอนยาก ตั้งแต่เด็ก บางคืน ตี 1-2 ฟังพ่อแม่พูด ในบางเรื่องเก็บมาคิดตั้งแต่อนุบาล บางครั้งพ่อแม่ทะเลาะกัน จะโทษตัวเองเสมอว่าเป็นตัวเราเหรอที่ทำให้ท่านทั้งสองเป็นแบบนั้นแบบนี้
10. ไม่แปลกที่เราเกิดในราศีพิจิก เพราะโลกส่วนตัวแต่กำเนิด
11.มีคนเข้าใจผิดเยอะที่สุด หาว่าเราเพ้อเจ้อเอย มโนเอย หาว่าเราไม่ดี เห็นแก่ตัว คอยอคติในทางที่ไม่ดี หาว่าเราสมองไม่พัฒนา แต่รู้ทุกอย่างแค่ไม่พูด เพราะบางทีขี้เกียจอธิบายเลยกลายเป็นคนเฉยชาและเย็นชาจนน่ากลัว คนอื่นไม่กล้าเข้าใกล้ คิดว่าเราเป็นบุคคลอันตราย
12.พ่อแม่ชอบเข้าวัดทำบุญ ไปวัดบ่อยมากที่สุด จนกลายเป็นคนที่ไม่ติดเพื่อน ไม่ตามกระแส ไม่ดราม่ากับเรื่องไร้สาระ ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ดื่ม ไม่เสพ ไม่มั่ว และไม่เคยมีแฟนในชีวิต
13.บางครั้งหาทางของตัวเอง เห็นพี่ตัวเอง พ่อตัวเองขายของเก่าก็อยากทำบ้าง เพราะไม่ใช่ลูกคุณหนูที่จะอยู่บ้านแล้วไม่ทำอะไรเลยสักอย่าง หยิบจับอะไรถ้าไม่มีขี้ดิน ไม่มีเหงื่อที่เหม็นมันเหมือนกับว่า สบายเกินไป....
บางครั้ง รู้ตัวเองว่าชอบสิ่งไหนอะไรยังไง แต่บางครั้งชอบร้องเพลงชอบศิลปะตั้งแต่เด็กๆ แต่แม่ขัดไม่ให้เป็น จนโตขึ้นมาแม่ก็เหมือนไม่อยากให้เป็นในสิ่งที่ตัวเองไม่เป็น คิดว่าเราเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ บางครั้งเอาเราไปเล่าให้คนอื่นฟังในทางที่ไม่ดี เลยไม่อยากเป็นอะไรในชีวิตเลย พอเป็น ต้องมีสักคนที่ถามคำถามมากมาย พอไม่พูดก็หาว่าหยิ่ง พอนิ่งก็หาว่าพูดอะไรไม่ได้เลย พอเล่าอะไรให้คนอื่นฟัง กลับไม่สน กลับถูกมองข้าม รับฟังทุกสิ่งทุกคน แต่มีบางคนคอยขัดขวาง ว่าทำไมไม่ทำแบบนั้นแบบนี้ บางทีก็ไม่อยากจะพูดอะไรเลย อยากนอนนิ่งๆฟังเพลงบรรเลง เพราะการหลับคือการไม่รับรู้สิ่งใดเลย.....
แล้วบางคนพูดกรอกหูว่าขี้เกียจ ไม่ทำอะไรเลย เพราะเขาไม่เคยเห็นในสิ่งที่เราทำ เขาคือเขา เราคือเรา ความต่างจะทำให้เรารู้ได้ว่าใครคือตัวจริงและตัวปลอมที่จะให้คำแนะนำ หรือนินทาลับหลังต่อไปเรื่อยๆ บางสิ่งก็กลัวจนระแวงว่าใครจะทำร้าย แล้วนี่ก็คือสาเหตุของคำว่าโลกส่วนตัวสูง
จึงตั้งกระทู้คำถามขึ้นมา
แล้วเรียนจบม.6 สายศิลป์-สังคม (ภาษาไทย สังคม ศิลปะ) รวมกัน ไม่ได้ต่อมหาลัย รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ศิลปะ วาดภาพ งานปั้น ออกแบบบ้าน ออกแบบตัวอักษร ออกแบบทุกสิ่ง... เขียน ในสื่อ พิมพ์ ร้องเพลง ได้หมด แต่รู้ตัวเองว่าขาดความมั่นใจ ไม่กล้าแสดงออก แต่ชอบสื่อที่สุด และชอบอยู่กับตัวเองที่สุด ไม่ได้ขี้เกียจอะไร อยู่บ้าน ช่วยพ่อแม่ ทั้งกวาดบ้าน ล้างหมอหุงข้าว ไม่เคยทำใครเดือดร้อน ไม่เคยเกเร ไม่เคยไปตบตีใครไร้สาเหตุ ไม่เคยมีครอบครัว เลยไม่รู้ว่า จะเป็นอะไรดี ข้อเสียตัวเองจะรู้เลยว่า ขาดความมั่นใจสูงมาก
เลยตั้งกระทู้ 2 คำถามที่ผ่านมา 🙂