เรามีน้องสาวแท้ๆ1คน แล้วมีลูกพี่ลูกน้องเรา2คน (เราขอแทนน้องสาวเราว่า a และ ลูกพี่ลูกน้องเราว่า s กับ dนะ)
เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ แม่เรามักจะบอกเสมอว่า a หน่ะน่าสงสาร ไม่ค่อยมีใครรัก(พ่อรักเรามากว่า a แต่ชอบด่าเราแรงๆตลอด) แต่จริงๆแล้วมีแต่คนโอ๋ a ทั้งที่ a ทำผิดไม่มีใครว่าเลย แต่กลับมาบอกว่าเราไม่รัก a ซึ้งเราไม่เคยที่จะไม่รัก a แต่ a ชอบมายืมของเราแล้วไม่รักษาทำพังทำหายตลอด พอเวลาเราจะใช้ให้เอามาคืนก็ไม่ยอมเอามาคืนกลับมาหงุดหงิดใส่เราอีก พอเราไม่ให้ทุกคนก็จะบอกว่าเราขี้งก แบบนี้เราผิดหรอคะ
ตอนเราป.5-6เราต้องจัดตารางสอนเองวันไหนเราไม่จัดด่าเราเกือบตาย ตอนนี้ a อยู่ม.1แล้วแม่ยังจัดตารางสอนให้อยู่เลยเเบบนี้เป็นเพราะอะไรหรอคะ
ตอนเราอยู่ม.1เราต้องช่วยแม่ทำงาน(เราจะได้ทำศุกร์-อาทิตย์ นะคะ)และมีอยู่1วันที่เราไม่ได้ออกมาทำเพราะเราปวดท้องประจำเดือนมากๆ แม่เราก็เรียกเราออกมาด่าต่อหน้าลูกน้อง ทั้งๆที่เราก็บอกอยู่ว่าเราปวดท้องนะแบบนี้เราผิดมั้ย แต่ a นั้นตอนนี้อยู่ม.1ยังนอนตากแอร์ไม่ยอมทำอะไรเลยค่ะ a ขี้เกียจถึงขั้นยอมใส่กางเกงยีนส์นอนเพราะขี้เกียจเปลี่ยนอ่ะค่ะ แต่แม่เราก็ไม่ว่าอะไรนะคะ
ตอนเราอยู่ม.1แม่เราส่งเราไปอยู่บ้านยาย ทั้งๆที่เราไม่อยากไปเขาให้เหตุผลเราว่าไม่มีคนไปส่ง เราเลยต้องอยู่ พอเราไปอยู่เราก็โดนลูกชายของน้าเราแกล้งตลอด (เราแทนลูกชายน้าว่า d นะ)ซึ้ง d เป็นเด็กทะลึ่งชอบจับนมเราและเราก็ไม่ชอบมากๆพอเราบอกยาย ยายก็จะบอกว่า d เล่นด้วย เล่นแบบนี้ได้หรอคะงงเลยค่ะ และมีตอนนึง d เอาสไลม์มาใส่หัวเรา พอยายมาเราบอกยายก็กลับด่าเราว่า ก็ไม่หลบเนอะไปนั่งนิ่งๆให้มันทำ เอ้าเราผิดหรอเราก็นั่งเล่นของเราเฉยๆอ่ะๆถ้าเราเห็นเราก็ต้องหลบมั้ย แถมยังบังคับให้เราถอดเสื้อเพื่อลองชุดต่อหน้า d อีกจนเราร้องไห้ พอเราเอาไปฟ้องพ่อเรา(พ่อเราไม่ชอบญาติแม่เรายกเว้นลูกสาวป้าเรา) แม่ก็มาด่าเราว่า ไม่รักน้องรึไง ก็รู้ว่าพ่อเกลียดน้อง เอ้าแล้วจะให้เราทำไงล่ะ
พอเราโตขึ้นมาพอพี่เรา(เขาเป็นลูกสาวป้า เราแทนว่า s นะ)เริ่มทำงาน แม่กับยายเราก็เอาแต่ชม s เก่งอย่างนู้นอย่างนี้ และเริ่มเอามาเปรียบเทียบกับเรามากขึ้นเลื่อยๆ (แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร s นะเพราะเขายังไม่ได้ทำอะไรมีแต่คนอื่นที่เอา s มาเปรียบเทียบกับเรา)เวลาแม่คุยกับเราเขาเหมือนจะอารมณ์เสียตลอดเวลา พอได้คุยกับ s นะอารมณ์ดีเลยค่ะ s นั้นเขาเป็นคนเรียนเก่ง สวย หุ่นดี ขยัน ขาว ซึ้งแม่เราก็จะรัก s มากๆเลยค่ะเหมือนตอนนี้เค้ารัก s มากกว่าเราแล้วค่ะแม่เชื่อแต่ s s ทำอะไรก็ถูกหมดไปผิดต่างกับเราที่ผิดทุกอย่าง
แม่เรากับยายเราจะชอบคิดว่าพ่อแม่เป็นพระเจ้า พ่อแม่ทำถูกทุกอย่างไม่เคยทำผิด และห้ามโกรธหรือน้อยใจเด็ดขาด เวลาโตขึ้นต้องหาเงินมาให้พ่อกับแม่ใช้ พ่อแม่มีบุญคุณที่ทำให้ลูกได้เกิดมา ซึ้งเรามองว่าไม่ใช่ค่ะเรามองว่า พ่อแม่คือคนที่คอยดูแลเราและพอเราโตเราก็ดูแลเขา เขาเป็นคนทำให้เราเกิดมาเองโดยที่เราไม่ได้ร้องขอ พ่อแม่ก็คนเหมือนกันมีทั้งผิดและถูก เราไม่ได้มีเจตนาที่จะไม่เลี้ยงดูพ่อแม่นะคะ แต่บ้างทีเราว่าเกิดไป เช่น ยายเราจะบอกเราว่าให้เก็บจานข้าวล้างจานให้พ่อกับแม่จะได้บุญ มันเกี่ยวหรอคะ มันต่างกับ a มาก( a คือน้องสาวเราเผื่อทุกคนลืม)ที่ไม่ต้องทำอะไรเลยแค่นอนอยู่เฉยๆ บ้างทีเรากินข้าวอยู่ เขาก็ใช้เรา จนบ้างทีเรากินก๋วยเตี๋ยวอยู่ก็ใช้เราไปทำนู้นนี้จนเส้นอืดกินไม่อร่อย แต่เราก็ไม่ว่าไรเค้านะคะ แต่ตอนนี้เราแค่เหนื่อยค่ะ
แม่เราชอบด่าเราทุกเรื่องทั้งเรื่องที่เราผิดจริงๆกับเรื่องที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย แม่เราจะโทษเป็นความผิดเราทุกอย่าง พอเรามีหลักฐานมาบอกว่าเราไม่ได้ทำนะแม่เราไม่เคยขอโทษเราสักคำแถมด่าเพิ่มด้วย เห้อ
ตอนนี้เราม.6แล้วค่ะ ปีหน้าขึ้นมหาลัย เราอยากเรียนเกี่ยวกับดนตรีค่ะ แต่ตอนแรกแม่ถามเราก็บอกจะเรียนประมง(บ้านเราทำธุรกิจประมงค่ะ)แม่ก็บอกเราว่าให้เรียนในสิ่งที่เราอยากเรียนสิ เราก็บอกเขาว่างั้นเรียนเกี่ยวกับดนตรีนะ พอมาตอนนี้แม่กลับบังคับให้เราเรียนประมง เพราะแม่เห็น s เรื่องครูแต่กับเป็นตำรวจได้ และแม่บอกว่ากรมประมงตอนนี้เขาขาดคนอยู่ เอ้าถ้าแบบนี้เราไปเรียนประมงแล้วจบมาแล้วกรมประมงคนเต็มล่ะ เพราะมันต้องมีคนจบใหม่ทุกปี และแม่เราบอกให้เราเลือกเรียนคณะที่มันเลือกงานได้กว้างๆ เราถามจริงๆนะคะ ว่าคณะประมงมันเลือกงานได้กว้างหรอคะ แม่ไม่เคยให้เราได้เรียนในสิ่งที่เราอยากเรียนจริงๆเลยค่ะ เเม่เราจะบอกตลอดว่าความฝันเราหน่ะมันไร้สาระ
ทุกคนว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีค่ะ เราไม่ได้มีเจตนาจะเอาแม่หรือคนในครอบครัวมาว่านะคะ เราแค่อยากได้ความเห็นว่าควรทำยไงต่อดี ตอนนี้เราแค่เหนื่อยมากๆค่ะ เราเคยคิดว่าถ้าเราตายไปได้ก็ดี หรือว่าเราควรตายๆไปเลยดีคะ
ผิดที่เราหรือผิดที่ใครคะ
เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ แม่เรามักจะบอกเสมอว่า a หน่ะน่าสงสาร ไม่ค่อยมีใครรัก(พ่อรักเรามากว่า a แต่ชอบด่าเราแรงๆตลอด) แต่จริงๆแล้วมีแต่คนโอ๋ a ทั้งที่ a ทำผิดไม่มีใครว่าเลย แต่กลับมาบอกว่าเราไม่รัก a ซึ้งเราไม่เคยที่จะไม่รัก a แต่ a ชอบมายืมของเราแล้วไม่รักษาทำพังทำหายตลอด พอเวลาเราจะใช้ให้เอามาคืนก็ไม่ยอมเอามาคืนกลับมาหงุดหงิดใส่เราอีก พอเราไม่ให้ทุกคนก็จะบอกว่าเราขี้งก แบบนี้เราผิดหรอคะ
ตอนเราป.5-6เราต้องจัดตารางสอนเองวันไหนเราไม่จัดด่าเราเกือบตาย ตอนนี้ a อยู่ม.1แล้วแม่ยังจัดตารางสอนให้อยู่เลยเเบบนี้เป็นเพราะอะไรหรอคะ
ตอนเราอยู่ม.1เราต้องช่วยแม่ทำงาน(เราจะได้ทำศุกร์-อาทิตย์ นะคะ)และมีอยู่1วันที่เราไม่ได้ออกมาทำเพราะเราปวดท้องประจำเดือนมากๆ แม่เราก็เรียกเราออกมาด่าต่อหน้าลูกน้อง ทั้งๆที่เราก็บอกอยู่ว่าเราปวดท้องนะแบบนี้เราผิดมั้ย แต่ a นั้นตอนนี้อยู่ม.1ยังนอนตากแอร์ไม่ยอมทำอะไรเลยค่ะ a ขี้เกียจถึงขั้นยอมใส่กางเกงยีนส์นอนเพราะขี้เกียจเปลี่ยนอ่ะค่ะ แต่แม่เราก็ไม่ว่าอะไรนะคะ
ตอนเราอยู่ม.1แม่เราส่งเราไปอยู่บ้านยาย ทั้งๆที่เราไม่อยากไปเขาให้เหตุผลเราว่าไม่มีคนไปส่ง เราเลยต้องอยู่ พอเราไปอยู่เราก็โดนลูกชายของน้าเราแกล้งตลอด (เราแทนลูกชายน้าว่า d นะ)ซึ้ง d เป็นเด็กทะลึ่งชอบจับนมเราและเราก็ไม่ชอบมากๆพอเราบอกยาย ยายก็จะบอกว่า d เล่นด้วย เล่นแบบนี้ได้หรอคะงงเลยค่ะ และมีตอนนึง d เอาสไลม์มาใส่หัวเรา พอยายมาเราบอกยายก็กลับด่าเราว่า ก็ไม่หลบเนอะไปนั่งนิ่งๆให้มันทำ เอ้าเราผิดหรอเราก็นั่งเล่นของเราเฉยๆอ่ะๆถ้าเราเห็นเราก็ต้องหลบมั้ย แถมยังบังคับให้เราถอดเสื้อเพื่อลองชุดต่อหน้า d อีกจนเราร้องไห้ พอเราเอาไปฟ้องพ่อเรา(พ่อเราไม่ชอบญาติแม่เรายกเว้นลูกสาวป้าเรา) แม่ก็มาด่าเราว่า ไม่รักน้องรึไง ก็รู้ว่าพ่อเกลียดน้อง เอ้าแล้วจะให้เราทำไงล่ะ
พอเราโตขึ้นมาพอพี่เรา(เขาเป็นลูกสาวป้า เราแทนว่า s นะ)เริ่มทำงาน แม่กับยายเราก็เอาแต่ชม s เก่งอย่างนู้นอย่างนี้ และเริ่มเอามาเปรียบเทียบกับเรามากขึ้นเลื่อยๆ (แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร s นะเพราะเขายังไม่ได้ทำอะไรมีแต่คนอื่นที่เอา s มาเปรียบเทียบกับเรา)เวลาแม่คุยกับเราเขาเหมือนจะอารมณ์เสียตลอดเวลา พอได้คุยกับ s นะอารมณ์ดีเลยค่ะ s นั้นเขาเป็นคนเรียนเก่ง สวย หุ่นดี ขยัน ขาว ซึ้งแม่เราก็จะรัก s มากๆเลยค่ะเหมือนตอนนี้เค้ารัก s มากกว่าเราแล้วค่ะแม่เชื่อแต่ s s ทำอะไรก็ถูกหมดไปผิดต่างกับเราที่ผิดทุกอย่าง
แม่เรากับยายเราจะชอบคิดว่าพ่อแม่เป็นพระเจ้า พ่อแม่ทำถูกทุกอย่างไม่เคยทำผิด และห้ามโกรธหรือน้อยใจเด็ดขาด เวลาโตขึ้นต้องหาเงินมาให้พ่อกับแม่ใช้ พ่อแม่มีบุญคุณที่ทำให้ลูกได้เกิดมา ซึ้งเรามองว่าไม่ใช่ค่ะเรามองว่า พ่อแม่คือคนที่คอยดูแลเราและพอเราโตเราก็ดูแลเขา เขาเป็นคนทำให้เราเกิดมาเองโดยที่เราไม่ได้ร้องขอ พ่อแม่ก็คนเหมือนกันมีทั้งผิดและถูก เราไม่ได้มีเจตนาที่จะไม่เลี้ยงดูพ่อแม่นะคะ แต่บ้างทีเราว่าเกิดไป เช่น ยายเราจะบอกเราว่าให้เก็บจานข้าวล้างจานให้พ่อกับแม่จะได้บุญ มันเกี่ยวหรอคะ มันต่างกับ a มาก( a คือน้องสาวเราเผื่อทุกคนลืม)ที่ไม่ต้องทำอะไรเลยแค่นอนอยู่เฉยๆ บ้างทีเรากินข้าวอยู่ เขาก็ใช้เรา จนบ้างทีเรากินก๋วยเตี๋ยวอยู่ก็ใช้เราไปทำนู้นนี้จนเส้นอืดกินไม่อร่อย แต่เราก็ไม่ว่าไรเค้านะคะ แต่ตอนนี้เราแค่เหนื่อยค่ะ
แม่เราชอบด่าเราทุกเรื่องทั้งเรื่องที่เราผิดจริงๆกับเรื่องที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย แม่เราจะโทษเป็นความผิดเราทุกอย่าง พอเรามีหลักฐานมาบอกว่าเราไม่ได้ทำนะแม่เราไม่เคยขอโทษเราสักคำแถมด่าเพิ่มด้วย เห้อ
ตอนนี้เราม.6แล้วค่ะ ปีหน้าขึ้นมหาลัย เราอยากเรียนเกี่ยวกับดนตรีค่ะ แต่ตอนแรกแม่ถามเราก็บอกจะเรียนประมง(บ้านเราทำธุรกิจประมงค่ะ)แม่ก็บอกเราว่าให้เรียนในสิ่งที่เราอยากเรียนสิ เราก็บอกเขาว่างั้นเรียนเกี่ยวกับดนตรีนะ พอมาตอนนี้แม่กลับบังคับให้เราเรียนประมง เพราะแม่เห็น s เรื่องครูแต่กับเป็นตำรวจได้ และแม่บอกว่ากรมประมงตอนนี้เขาขาดคนอยู่ เอ้าถ้าแบบนี้เราไปเรียนประมงแล้วจบมาแล้วกรมประมงคนเต็มล่ะ เพราะมันต้องมีคนจบใหม่ทุกปี และแม่เราบอกให้เราเลือกเรียนคณะที่มันเลือกงานได้กว้างๆ เราถามจริงๆนะคะ ว่าคณะประมงมันเลือกงานได้กว้างหรอคะ แม่ไม่เคยให้เราได้เรียนในสิ่งที่เราอยากเรียนจริงๆเลยค่ะ เเม่เราจะบอกตลอดว่าความฝันเราหน่ะมันไร้สาระ
ทุกคนว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีค่ะ เราไม่ได้มีเจตนาจะเอาแม่หรือคนในครอบครัวมาว่านะคะ เราแค่อยากได้ความเห็นว่าควรทำยไงต่อดี ตอนนี้เราแค่เหนื่อยมากๆค่ะ เราเคยคิดว่าถ้าเราตายไปได้ก็ดี หรือว่าเราควรตายๆไปเลยดีคะ