กว่าจะได้วันเวลาที่เหมาะสมเช่นนี้ ที่ไม่ต้องใช้วันลาแต่ได้ไปต่างจังหวัดยาวๆ เช่นนี้ ต้องขอบคุณผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน ที่มีส่วนสำคัญในการรังสรรค์การเดินทางท่องเที่ยวสู่เมืองน่านที่รักในอ้อมกอดของขุนเขาที่ชุ่มฉ่ำและอบอุ่น 13-15 กรกฎาคม 2565
โชคดีของการบินลัดฟ้าจากบางกอกสู่เมืองน่าน คือ มีหลายสายการบินให้ได้เลือกตามระยะเวลาการเดินทางและราคาที่ใช่ พี่สิงโตดูจะเป็นคำตอบที่เหมาะสม แต่ดันมาทำเรื่องวุ่นวาย เลื่อนไฟล์ตอนเช้าไปบินบ่าย จะบ้ารึไง ใครเค้าจะซื้อตั๋วแพงตอนเช้าแล้วจะให้ไปบินบ่าย งานนี้ก็เลยต้องยกเลิกสิงโตรีบไปพึ่งนกเหลืองแทนละกัน
ประมาณ 11.00 น. ก็ได้มาเหยียบแผ่นดินเมืองน่านอย่างเป็นทางการ สนามบินชื่อเก๋ๆ น่านนคร Airport สำหรับการเดินทางท่องเที่ยวก็มีหลายทางเลือกตามแนวทางของแต่ละคน ผมเลือกทางเช่ารถขับเองสะดวกกว่า จะเปลี่ยนแผน จะนอกแผน จะแผนใหม่ ก็ยืดหยุ่นได้สุดๆ สำหรับรถเช่าขอแนะนำร้านนี้เลย ราคากันเอง รถสะอาด รับส่งรถที่สนามบิน สะดวกจริงจัง
https://www.facebook.com/whalecarrental
ถ้าถามว่า อาหารกลางวันจะกินอะไรดี มันไม่ยากเลยที่จะตอบว่า ข้าวซอย น้ำเงี้ยว แต่ถ้าถามต่อว่า ร้านไหนดีล่ะ อันนี้ต้องคิดกันหน่อย โชคดีที่ผมทำการบ้านมาละ เน้นอร่อยแต่ต้องมีความพิเศษคือ คนยังไม่รู้จักมากนัก ก็เลยไปลงตัวที่ ร้านข้าวซอยคุณยาย
https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%8B%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%93%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-108063404068239/ มาลองนะ อร่อย อร่อย พิกัดซอยข้างวัดมิ่งเมือง ใกล้ๆ ร้านข้าวซอยต้นน้ำ ชื่อดัง
อิ่มอร่อยกันเรียบร้อย ก็เดินออกจากซอยมาไม่เกิน 20 ก้าว แวะเข้าไปสักการะ ศาลหลักเมือง ติดกับวัดมิ่งเมือง เพื่อขอพรให้การเดินทางครั้งนี้เรียบร้อยดี มีแต่ความสุข สนุกสนาน
ขอเล่าย้อนกลับไปนิสนึง ทริปนี้วัตถุประสงค์หลักคือมาทำภารกิจเฉพาะ การท่องเที่ยวจึงเน้นที่ไม่ไกลจากตัวเมืองมากนัก หวยเลยมาออกที่เมืองปัว ระยะทางประมาณ 63 กม. ซึ่งไปกลับสบายๆ รีวิวแล้วมีที่เที่ยวคุ้มค่า ก็จัดไปสิคราบ อุปสรรคเรื่องฝนเบาใจได้ เพราะเพิ่งตกไป
ฮิตที่สุดของเมืองปัว ก็คือ วัดภูเก็ต พี่ google map โปรดช่วยนำทาง...ส่วนจะนำไปในทางที่ใช่อย่างที่ใจนึกฝันรึเปล่า ตามมาดูกัน
เส้นทางไปปัวที่เราเลือก ต้องผ่านหลายอำเภอแบบที่เราก็ไม่ทราบมาก่อน ต่อจากอำเภอเมืองก็คือ อำเภอภูเพียง ผ่านเส้นทางหมู่บ้านและป่าเขียวขจีสลับทุ่งนาตลอดสองข้างทาง ขับต่อไปเรื่อย ๆ เส้นทางแม้จะเป็นเส้นทางระหว่างอำเภอแต่ถนนหนทางและวิวข้างทางยังคงความเป็นธรรมชาติมาก ๆ ทางราบ สลับภูเขาน้อยใหญ่ ข้างทางเริ่มมีหุบเขาให้เห็นเป็นระยะ นี่แหละเส้นทางในฝัน ขับรถสนุกดี
อำเภอต่อมาก็คือ อำเภอสันติสุข มีที่เที่ยวชื่อดังคือ วิวกิ่วม่วง 360 องศา แค่ขับรถผ่านก็รูละว่าสวยงาม รถจอดกันเพียบ ขากลับคงได้มาแวะแน่ๆ ตอนนี้ขอพุ่งเป้าไปที่วัดภูเก็ตก่อนละกันนะ
ขับมาก็นานละ เฝ้าถามภรรยาตัวอ้วนเหลืออีกกี่กิโล อีก 40 กม. อีก 30 กม. บ้าง ก็ดูไม่ไกลนะ แต่ทำไมไม่ถึงซักทีนะ มาเห็นป้ายอีกที นี่เรามาเส้นทางบ่อเกลือหรอกหรือ เลี้ยวขวาไปบ่อเกลือ 30 กม. นึกว่าบ่อเกลือจะไกลมากก็ไม่เท่าไรนี่นา
อีกสักพักใหญ่ๆ เวลาล่วงเลยมาก็เกือบบ่ายสามโมง ก็มาถึงวัดภูเก็ต สวยงามตามคำเล่าลือ กับวิวทุ่งนาด้านหลังที่สามารถเดินลงบันไดลึกเข้าไปชมวิวกันได้ อ่อ ที่สังเกตได้อย่างนึงเกี่ยวกับประเพณีที่นี่และคงเป็นของภาคเหนือก็คือ ช่วงบ่ายคนเฒ่าคนแก่เค้าจะมีฟังธรรม ฟังพระสวดกัน ที่วัดมิ่งเมืองก็มี ที่วัดภูเก็ตก็มีเช่นกัน
ชื่นชมกับบรรยากาศทางวัฒนธรรมและวิวธรรมชาติเรียบร้อยแล้ว ก่อนกลับขอแวะร้านกาแฟเด็ดๆ ซักที่นึงก่อนกลับเข้าเมืองนะครัช เพราะเส้นทางกลับต้องใช้พลังและระยะเวลามากพอควร จากเดิมที่ทำการบ้านมาคือ ร้านกาแฟใกล้วัด แต่สภาพน่าจะยังไม่ฟื้นจากพิษโควิด-19 เลยเป็นงานที่ต้องหาร้านโดยด่วน ค้นดูที่แรกเป็น ร้านกาแฟบ้านไทลื้อ ไม่ไกล แต่ที่ขับรถผ่านมาเห็นแว้บๆ ยังไม่ประทับใจเลยขอผ่านนะ มาที่ที่สอง คือ สกาดคอฟฟี่ สวย น่าไป แต่ระยะทางไม่เหมาะเลยต้องผ่าน ที่ที่สาม คือ ผามกาแฟ by นา เรา เขา น่าน ไม่ไกลนะ ดูในรีวิวก็สวยใช้ได้เลย จัดเลย
ตอน search ในกูเกิ้ล ไม่ขึ้นมาให้อัตโนมัติ หรือว่ามันจะปิดไปละ แต่พอกด enter มันก็ขึ้น location ให้นะ ไปต่อๆ ขับมาใกล้ถึงละ แต่ดูทางเข้า ทำไมมับคับแคบ ซับซ้อนขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนจะพามาทางตันนะ ผมเริ่มบ่นกับแฟนว่า มันคงเป็นที่ร้างไปแล้วแหละ แถวนี้ไม่น่าจะมีร้านกาแฟสวยๆ แหละ พอสิ้นคำบ่น ก็เจอพอดีเลยครัช โกโก้ เลม่อนโซดา วาฟเฟิ้ล และบราวนี่ และบรรยากาศที่สดชื่น วิวประทับตรึงใจ บอกได้เลยว่าคุ้มค่า
ล่วงเลยเวลามาเกือบ 16.00 น. ได้เวลาที่ต้องเตรียมตัวกลับละ ถ้ามืดจะขับลำบากหน่อยสำหรับเส้นทางธรรมชาติเข้มข้นที่เราผ่านมา และประกอบกับเส้นทางคดเคี้ยว เลี้ยวลัดเลยต้องพึ่ง google map อีกรอบ และก็ออกเดินทางกันได้ ขับมาได้เรื่อย ๆ ทางมันแปลกๆ นะ แปลกแบบที่ว่านี่คือดีนะ มันไม่ใช่เส้นทางเดิม แถมเป็นทางกว้าง เหมือนทางสัญจรระหว่างอำเภอที่วาดไว้ นึกไปนึกมาก็รู้ละว่า ผมหลงกล google map ตอนขามาจากเมืองน่านไปปัว google map เค้าเลือกระยะทางใกล้ให้เรา โดยที่ไม่ได้คำนึงถึงระยะเวลาที่สั้นกว่า ประกอบกับเราก็ไม่ได้ศึกษามาอย่างชัดเจนด้วยว่า มันมาได้ 2 ทาง ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่า ได้เจอเส้นทางที่สวยงามและคำบอกเล่าสู่กันฟังแบบประทับใจ ขามาใช้เวลาชั่วโมงกว่า ขากลับขับสบายมากใช้เวลา 40 นาทีกว่าๆ ก็ถึงตัวเมืองน่าน
เหนื่อยมาทั้งวันละ ขอกลับเข้าที่พักก่อนเลยนะครัช ที่นอนคืนแรกของเราก็คือ Richmond hotel ใกล้ๆกับวัดภูมินทร์ ราคากันเอง สะอาดดี แต่สภาพห้องอาจจะไม่เป๊ะเท่าไร อาหารเช้ายังไม่หลากหลายมากนัก
มื้อเย็นวันนี้ ตามที่รีวิวมาคือร้านสวนสะเนียน ริมน้ำน่าน มาถึงพร้อมกับฝนโปรยปรายมามากมาย คนก็เยอะแยะด้วย อาหารที่เราทานก็ยังไม่เป๊ะ ราคาไม่แรงมาก พรุ่งนี้มื้อเย็นคงต้องเปลี่ยนร้านกันดีกว่า กะว่าจะไปหาขนมหวานชื่อดัง ร้านป้านิ่มซะหน่อย แต่ต้องอดใจไว้นะ เพราะป้านิ่มปิดทุกวันอังคารและวันพุธ แถมฝนตกมาซ้ำอีก งั้นแวะซื้อโรตีหน้า 7-11 ข้างร้านต้นน้ำ แล้วเข้าที่พัก อาบน้ำ หลับปุ๋ยไปเลย
เช้าวันที่ 14 กรกฎาคม หลังจากทานเช้าที่โรงแรมก็ต้องไปปฏิบัติภารกิจสำคัญ ซึ่งเป็นวัตถุประสงค์หลักของการมาเมืองน่านในครั้งนี้ น้องนาเดียร์สาวเมืองน่านบอกให้ไปตลาดเช้าที่ ตลาดตั้งจิตนุสรณ์ ไปซื้อดอกไม้สด กับข้าวถวายพระ เพื่อทำพิธีอันศักดิ์สิทธิ์ ที่สำนักสงฆ์ธรรมชัย และบ้านน้าปุ๊ที่เคารพ ที่นำทางสว่างให้ชัดเจน
เกือบบ่ายโมงก็ได้ทานอาหารกลางวันกัน ที่ครัววันดา เหมาะสำหรับคนที่ต้องการอาหารหลากหลาย ข้าวซอย น้ำเงี้ยว น้ำยาป่า ก๋วยเตี๋ยว ข้าวแกง น้ำสมุนไพร ราคากันเอง รสชาติใช้ได้ มาชิมกันได้นะ
มาต่อกันที่ มะลิไอติมกะทิสด เมืองน่าน
https://www.facebook.com/110476887214735/posts/pfbid02FRXev2TjDyf2QYBzHsBV5dFWG4ZDGYVAPV9BCfNWqjbM1YvaBQqVVqFBCgfjs7e6l/ รสชาติเข้มข้นจริงจัง กลิ่นหอมกะทิ แถมมีบัวลอยและไข่แข็งเพิ่มความตื่นตาไปอีก เดี๋ยวนี้หากินยากมาก ยิ่งได้ฟังขั้นตอนการทำที่พิถีพิถัน จากการเลือกมะพร้าว คั้นกะทิ ปั่นไอติม ยิ่งอร่อยขึ้นไปหลายเท่า และได้มาเจอที่นี่ ดีใจเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง ภาพนี้การันตีความอร่อยกับน้องณิชา ลูกสาวผู้ทรงพลังของน้องนาเดียร์ และเป็นหลานสาวเจ้าของร้านไอติมแห่งนี้
ล่ำลากันเรียบร้อย ผมก็ต้องกลับไปพักผ่อนซักหน่อย ณ ที่พักแห่งใหม่ ไฉไลกว่าเดิม ก่อนออกเดินทางไปท่องเที่ยวต่อ ที่พักแห่งใหม่ใกล้วัดภูมินทร์เช่นเคย นั่นก็คือ ก็คือ ภุมินทร์เพลส สัมผัสแรกที่ได้รับคือ ความเป็นกันเองจากพนักงานหรือเจ้าของไม่แน่ใจ พร้อมคำแนะนำดีๆ โดยเฉพาะคำบอกเล่าของการจัดถนนคนเดินที่จะจัดพิเศษในวันพฤหัสบดีวันนี้ ปกติจะจัดวันศุกร์ถึงอาทิตย์เท่านั้น ตอนแรกทำใจมาก่อนละที่จะพลาดถนนคนเดิน แต่กลับได้มาเดินเหมือนฟ้าจัดมาให้ สำหรับห้องพักสะอาด ได้มาตรฐาน แอร์ดีงาม เตียงดี ประทับใจเลยแหละ
ขณะนี้เวลาประมาณ 16.00 น. กับแสงแดดอ่อนๆ และพอมีพลังที่จะลุยต่อละ เป้าหมายสำคัญที่อยู่ในรายการติดดาวที่ต้องไปก็คือ วัดพระธาตุเขาน้อย กับที่ตั้งบนเนินเขาที่โดเด่น ห่างจากเมืองไม่กี่นาที คนที่ได้ไปสัมผัสรับประกันได้ถึงความสุขและความสดชื่นแน่นอน เพราะมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานน่าค้นหาเป็นอย่างมาก
เราเรียนรู้กันละว่า ถ้าจะไปร้านอาหารชื่อดัง ต้องไปก่อนเวลาคนปกติทั่วไปนะถึงจะคนไม่เยอะ หลังที่ลงมาจากวัดแล้วก็ประมาณ 17.00 น. เราก็รีบตรงดิ่งไปที่ร้านอาหารเย็นที่ปักหมุดไว้ แต่ แต่ เกือบลืมซะละ สั่งไส้อั่วเจ้าสุดอร่อยไว้ จากคำแนะนำน้องนาเดียร์ ก็คือ ไส้อั่วละมัยพร ที่คุณน้องแนะนำให้โทรไปจองก่อน ไม่งั้นหมดนะ ดูท่าทางจะจริงแท้ เพราะตอนที่มาถึงทางเข้าร้าน มีคนจอดหน้าซอยเพียบและมีผู้คนถือกล่องไส้ถั่วออกมาอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย งานนี้เลยจัดไปซะ 3 kg
ไปต่อๆ เดี๋ยวไม่ทันเวลานะ ที่ร้านเฮือนฮอม ตรงข้ามศาลหลักเมือง เมนูแกงส้มชะอมกุ้ง เด้งๆ สดๆ และไก่ทอดมะแขว่น หอมๆ กรอบๆ แนะนำให้มาเลยนะ อิ่มอร่อย และก็ไปต่อกันนะ
ขณะนี้เวลาหกโมงเย็นนิดๆ เป้าหมายของเราคือถนนคนเดิน ด้านหน้าโรงแรมเรานี่แหละ อลังการงานสร้างจริงๆ ทั้งของกิน และเสื่อผ้าพื้นเมือง แตกต่างจากหลายที่ เพราะมีความเป็นเอกลักษณ์ ไม่รกรุงรัง เดินได้แบบสบายใจ มีลานกว้างๆ ให้นั่งพักสนทนาพร้อมกับทานของอร่อย ในระหว่างที่เดิน เจ้าภรรยาอ้วนเหลือบไปเห็นวัดภูมินทร์ที่ยังไม่ปิดและมีนักท่องเที่ยวอยู่บ้าง ก็ตัดสินใจแวะไปซะหน่อย โอ่ว สวยงามทั้งพระพุทธรูปทั้งสี่ทิศและจิตรกรรมฝาผนังที่แสดงความงามมาหลายทศวรรษ อนาคตก็ยังคงเป็นสิ่งทรงคุณค่าให้ลูกหลานแน่นอน
ฝนหนอก็ยังมาทักทายกันอีก มาทดสอบขาช้อปกับเหล่าพ่อค้า แม่ค้าเหรอ เราไม่ยอมแพ้แน่นอน จัดของกินและเสื้อผ้าเป็นกำลังให้ผู้ประกอบการทุกท่านนะครัช เราอยู่ใต้ฟ้า ก็ต้องมีฝนเป็
น่านที่รัก กรกฎาคม 2565 NaNaN first long holiday of July 2022
โชคดีของการบินลัดฟ้าจากบางกอกสู่เมืองน่าน คือ มีหลายสายการบินให้ได้เลือกตามระยะเวลาการเดินทางและราคาที่ใช่ พี่สิงโตดูจะเป็นคำตอบที่เหมาะสม แต่ดันมาทำเรื่องวุ่นวาย เลื่อนไฟล์ตอนเช้าไปบินบ่าย จะบ้ารึไง ใครเค้าจะซื้อตั๋วแพงตอนเช้าแล้วจะให้ไปบินบ่าย งานนี้ก็เลยต้องยกเลิกสิงโตรีบไปพึ่งนกเหลืองแทนละกัน
ประมาณ 11.00 น. ก็ได้มาเหยียบแผ่นดินเมืองน่านอย่างเป็นทางการ สนามบินชื่อเก๋ๆ น่านนคร Airport สำหรับการเดินทางท่องเที่ยวก็มีหลายทางเลือกตามแนวทางของแต่ละคน ผมเลือกทางเช่ารถขับเองสะดวกกว่า จะเปลี่ยนแผน จะนอกแผน จะแผนใหม่ ก็ยืดหยุ่นได้สุดๆ สำหรับรถเช่าขอแนะนำร้านนี้เลย ราคากันเอง รถสะอาด รับส่งรถที่สนามบิน สะดวกจริงจัง https://www.facebook.com/whalecarrental
ถ้าถามว่า อาหารกลางวันจะกินอะไรดี มันไม่ยากเลยที่จะตอบว่า ข้าวซอย น้ำเงี้ยว แต่ถ้าถามต่อว่า ร้านไหนดีล่ะ อันนี้ต้องคิดกันหน่อย โชคดีที่ผมทำการบ้านมาละ เน้นอร่อยแต่ต้องมีความพิเศษคือ คนยังไม่รู้จักมากนัก ก็เลยไปลงตัวที่ ร้านข้าวซอยคุณยาย https://www.facebook.com/%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%8B%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B8%84%E0%B8%B8%E0%B8%93%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2-108063404068239/ มาลองนะ อร่อย อร่อย พิกัดซอยข้างวัดมิ่งเมือง ใกล้ๆ ร้านข้าวซอยต้นน้ำ ชื่อดัง
อิ่มอร่อยกันเรียบร้อย ก็เดินออกจากซอยมาไม่เกิน 20 ก้าว แวะเข้าไปสักการะ ศาลหลักเมือง ติดกับวัดมิ่งเมือง เพื่อขอพรให้การเดินทางครั้งนี้เรียบร้อยดี มีแต่ความสุข สนุกสนาน
ขอเล่าย้อนกลับไปนิสนึง ทริปนี้วัตถุประสงค์หลักคือมาทำภารกิจเฉพาะ การท่องเที่ยวจึงเน้นที่ไม่ไกลจากตัวเมืองมากนัก หวยเลยมาออกที่เมืองปัว ระยะทางประมาณ 63 กม. ซึ่งไปกลับสบายๆ รีวิวแล้วมีที่เที่ยวคุ้มค่า ก็จัดไปสิคราบ อุปสรรคเรื่องฝนเบาใจได้ เพราะเพิ่งตกไป
ฮิตที่สุดของเมืองปัว ก็คือ วัดภูเก็ต พี่ google map โปรดช่วยนำทาง...ส่วนจะนำไปในทางที่ใช่อย่างที่ใจนึกฝันรึเปล่า ตามมาดูกัน
เส้นทางไปปัวที่เราเลือก ต้องผ่านหลายอำเภอแบบที่เราก็ไม่ทราบมาก่อน ต่อจากอำเภอเมืองก็คือ อำเภอภูเพียง ผ่านเส้นทางหมู่บ้านและป่าเขียวขจีสลับทุ่งนาตลอดสองข้างทาง ขับต่อไปเรื่อย ๆ เส้นทางแม้จะเป็นเส้นทางระหว่างอำเภอแต่ถนนหนทางและวิวข้างทางยังคงความเป็นธรรมชาติมาก ๆ ทางราบ สลับภูเขาน้อยใหญ่ ข้างทางเริ่มมีหุบเขาให้เห็นเป็นระยะ นี่แหละเส้นทางในฝัน ขับรถสนุกดี
อำเภอต่อมาก็คือ อำเภอสันติสุข มีที่เที่ยวชื่อดังคือ วิวกิ่วม่วง 360 องศา แค่ขับรถผ่านก็รูละว่าสวยงาม รถจอดกันเพียบ ขากลับคงได้มาแวะแน่ๆ ตอนนี้ขอพุ่งเป้าไปที่วัดภูเก็ตก่อนละกันนะ
ขับมาก็นานละ เฝ้าถามภรรยาตัวอ้วนเหลืออีกกี่กิโล อีก 40 กม. อีก 30 กม. บ้าง ก็ดูไม่ไกลนะ แต่ทำไมไม่ถึงซักทีนะ มาเห็นป้ายอีกที นี่เรามาเส้นทางบ่อเกลือหรอกหรือ เลี้ยวขวาไปบ่อเกลือ 30 กม. นึกว่าบ่อเกลือจะไกลมากก็ไม่เท่าไรนี่นา
อีกสักพักใหญ่ๆ เวลาล่วงเลยมาก็เกือบบ่ายสามโมง ก็มาถึงวัดภูเก็ต สวยงามตามคำเล่าลือ กับวิวทุ่งนาด้านหลังที่สามารถเดินลงบันไดลึกเข้าไปชมวิวกันได้ อ่อ ที่สังเกตได้อย่างนึงเกี่ยวกับประเพณีที่นี่และคงเป็นของภาคเหนือก็คือ ช่วงบ่ายคนเฒ่าคนแก่เค้าจะมีฟังธรรม ฟังพระสวดกัน ที่วัดมิ่งเมืองก็มี ที่วัดภูเก็ตก็มีเช่นกัน
ชื่นชมกับบรรยากาศทางวัฒนธรรมและวิวธรรมชาติเรียบร้อยแล้ว ก่อนกลับขอแวะร้านกาแฟเด็ดๆ ซักที่นึงก่อนกลับเข้าเมืองนะครัช เพราะเส้นทางกลับต้องใช้พลังและระยะเวลามากพอควร จากเดิมที่ทำการบ้านมาคือ ร้านกาแฟใกล้วัด แต่สภาพน่าจะยังไม่ฟื้นจากพิษโควิด-19 เลยเป็นงานที่ต้องหาร้านโดยด่วน ค้นดูที่แรกเป็น ร้านกาแฟบ้านไทลื้อ ไม่ไกล แต่ที่ขับรถผ่านมาเห็นแว้บๆ ยังไม่ประทับใจเลยขอผ่านนะ มาที่ที่สอง คือ สกาดคอฟฟี่ สวย น่าไป แต่ระยะทางไม่เหมาะเลยต้องผ่าน ที่ที่สาม คือ ผามกาแฟ by นา เรา เขา น่าน ไม่ไกลนะ ดูในรีวิวก็สวยใช้ได้เลย จัดเลย
ตอน search ในกูเกิ้ล ไม่ขึ้นมาให้อัตโนมัติ หรือว่ามันจะปิดไปละ แต่พอกด enter มันก็ขึ้น location ให้นะ ไปต่อๆ ขับมาใกล้ถึงละ แต่ดูทางเข้า ทำไมมับคับแคบ ซับซ้อนขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนจะพามาทางตันนะ ผมเริ่มบ่นกับแฟนว่า มันคงเป็นที่ร้างไปแล้วแหละ แถวนี้ไม่น่าจะมีร้านกาแฟสวยๆ แหละ พอสิ้นคำบ่น ก็เจอพอดีเลยครัช โกโก้ เลม่อนโซดา วาฟเฟิ้ล และบราวนี่ และบรรยากาศที่สดชื่น วิวประทับตรึงใจ บอกได้เลยว่าคุ้มค่า
ล่วงเลยเวลามาเกือบ 16.00 น. ได้เวลาที่ต้องเตรียมตัวกลับละ ถ้ามืดจะขับลำบากหน่อยสำหรับเส้นทางธรรมชาติเข้มข้นที่เราผ่านมา และประกอบกับเส้นทางคดเคี้ยว เลี้ยวลัดเลยต้องพึ่ง google map อีกรอบ และก็ออกเดินทางกันได้ ขับมาได้เรื่อย ๆ ทางมันแปลกๆ นะ แปลกแบบที่ว่านี่คือดีนะ มันไม่ใช่เส้นทางเดิม แถมเป็นทางกว้าง เหมือนทางสัญจรระหว่างอำเภอที่วาดไว้ นึกไปนึกมาก็รู้ละว่า ผมหลงกล google map ตอนขามาจากเมืองน่านไปปัว google map เค้าเลือกระยะทางใกล้ให้เรา โดยที่ไม่ได้คำนึงถึงระยะเวลาที่สั้นกว่า ประกอบกับเราก็ไม่ได้ศึกษามาอย่างชัดเจนด้วยว่า มันมาได้ 2 ทาง ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ล้ำค่า ได้เจอเส้นทางที่สวยงามและคำบอกเล่าสู่กันฟังแบบประทับใจ ขามาใช้เวลาชั่วโมงกว่า ขากลับขับสบายมากใช้เวลา 40 นาทีกว่าๆ ก็ถึงตัวเมืองน่าน
เหนื่อยมาทั้งวันละ ขอกลับเข้าที่พักก่อนเลยนะครัช ที่นอนคืนแรกของเราก็คือ Richmond hotel ใกล้ๆกับวัดภูมินทร์ ราคากันเอง สะอาดดี แต่สภาพห้องอาจจะไม่เป๊ะเท่าไร อาหารเช้ายังไม่หลากหลายมากนัก
มื้อเย็นวันนี้ ตามที่รีวิวมาคือร้านสวนสะเนียน ริมน้ำน่าน มาถึงพร้อมกับฝนโปรยปรายมามากมาย คนก็เยอะแยะด้วย อาหารที่เราทานก็ยังไม่เป๊ะ ราคาไม่แรงมาก พรุ่งนี้มื้อเย็นคงต้องเปลี่ยนร้านกันดีกว่า กะว่าจะไปหาขนมหวานชื่อดัง ร้านป้านิ่มซะหน่อย แต่ต้องอดใจไว้นะ เพราะป้านิ่มปิดทุกวันอังคารและวันพุธ แถมฝนตกมาซ้ำอีก งั้นแวะซื้อโรตีหน้า 7-11 ข้างร้านต้นน้ำ แล้วเข้าที่พัก อาบน้ำ หลับปุ๋ยไปเลย
เช้าวันที่ 14 กรกฎาคม หลังจากทานเช้าที่โรงแรมก็ต้องไปปฏิบัติภารกิจสำคัญ ซึ่งเป็นวัตถุประสงค์หลักของการมาเมืองน่านในครั้งนี้ น้องนาเดียร์สาวเมืองน่านบอกให้ไปตลาดเช้าที่ ตลาดตั้งจิตนุสรณ์ ไปซื้อดอกไม้สด กับข้าวถวายพระ เพื่อทำพิธีอันศักดิ์สิทธิ์ ที่สำนักสงฆ์ธรรมชัย และบ้านน้าปุ๊ที่เคารพ ที่นำทางสว่างให้ชัดเจน
เกือบบ่ายโมงก็ได้ทานอาหารกลางวันกัน ที่ครัววันดา เหมาะสำหรับคนที่ต้องการอาหารหลากหลาย ข้าวซอย น้ำเงี้ยว น้ำยาป่า ก๋วยเตี๋ยว ข้าวแกง น้ำสมุนไพร ราคากันเอง รสชาติใช้ได้ มาชิมกันได้นะ
มาต่อกันที่ มะลิไอติมกะทิสด เมืองน่าน https://www.facebook.com/110476887214735/posts/pfbid02FRXev2TjDyf2QYBzHsBV5dFWG4ZDGYVAPV9BCfNWqjbM1YvaBQqVVqFBCgfjs7e6l/ รสชาติเข้มข้นจริงจัง กลิ่นหอมกะทิ แถมมีบัวลอยและไข่แข็งเพิ่มความตื่นตาไปอีก เดี๋ยวนี้หากินยากมาก ยิ่งได้ฟังขั้นตอนการทำที่พิถีพิถัน จากการเลือกมะพร้าว คั้นกะทิ ปั่นไอติม ยิ่งอร่อยขึ้นไปหลายเท่า และได้มาเจอที่นี่ ดีใจเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง ภาพนี้การันตีความอร่อยกับน้องณิชา ลูกสาวผู้ทรงพลังของน้องนาเดียร์ และเป็นหลานสาวเจ้าของร้านไอติมแห่งนี้
ล่ำลากันเรียบร้อย ผมก็ต้องกลับไปพักผ่อนซักหน่อย ณ ที่พักแห่งใหม่ ไฉไลกว่าเดิม ก่อนออกเดินทางไปท่องเที่ยวต่อ ที่พักแห่งใหม่ใกล้วัดภูมินทร์เช่นเคย นั่นก็คือ ก็คือ ภุมินทร์เพลส สัมผัสแรกที่ได้รับคือ ความเป็นกันเองจากพนักงานหรือเจ้าของไม่แน่ใจ พร้อมคำแนะนำดีๆ โดยเฉพาะคำบอกเล่าของการจัดถนนคนเดินที่จะจัดพิเศษในวันพฤหัสบดีวันนี้ ปกติจะจัดวันศุกร์ถึงอาทิตย์เท่านั้น ตอนแรกทำใจมาก่อนละที่จะพลาดถนนคนเดิน แต่กลับได้มาเดินเหมือนฟ้าจัดมาให้ สำหรับห้องพักสะอาด ได้มาตรฐาน แอร์ดีงาม เตียงดี ประทับใจเลยแหละ
ขณะนี้เวลาประมาณ 16.00 น. กับแสงแดดอ่อนๆ และพอมีพลังที่จะลุยต่อละ เป้าหมายสำคัญที่อยู่ในรายการติดดาวที่ต้องไปก็คือ วัดพระธาตุเขาน้อย กับที่ตั้งบนเนินเขาที่โดเด่น ห่างจากเมืองไม่กี่นาที คนที่ได้ไปสัมผัสรับประกันได้ถึงความสุขและความสดชื่นแน่นอน เพราะมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานน่าค้นหาเป็นอย่างมาก
เราเรียนรู้กันละว่า ถ้าจะไปร้านอาหารชื่อดัง ต้องไปก่อนเวลาคนปกติทั่วไปนะถึงจะคนไม่เยอะ หลังที่ลงมาจากวัดแล้วก็ประมาณ 17.00 น. เราก็รีบตรงดิ่งไปที่ร้านอาหารเย็นที่ปักหมุดไว้ แต่ แต่ เกือบลืมซะละ สั่งไส้อั่วเจ้าสุดอร่อยไว้ จากคำแนะนำน้องนาเดียร์ ก็คือ ไส้อั่วละมัยพร ที่คุณน้องแนะนำให้โทรไปจองก่อน ไม่งั้นหมดนะ ดูท่าทางจะจริงแท้ เพราะตอนที่มาถึงทางเข้าร้าน มีคนจอดหน้าซอยเพียบและมีผู้คนถือกล่องไส้ถั่วออกมาอย่างต่อเนื่องไม่ขาดสาย งานนี้เลยจัดไปซะ 3 kg
ไปต่อๆ เดี๋ยวไม่ทันเวลานะ ที่ร้านเฮือนฮอม ตรงข้ามศาลหลักเมือง เมนูแกงส้มชะอมกุ้ง เด้งๆ สดๆ และไก่ทอดมะแขว่น หอมๆ กรอบๆ แนะนำให้มาเลยนะ อิ่มอร่อย และก็ไปต่อกันนะ
ขณะนี้เวลาหกโมงเย็นนิดๆ เป้าหมายของเราคือถนนคนเดิน ด้านหน้าโรงแรมเรานี่แหละ อลังการงานสร้างจริงๆ ทั้งของกิน และเสื่อผ้าพื้นเมือง แตกต่างจากหลายที่ เพราะมีความเป็นเอกลักษณ์ ไม่รกรุงรัง เดินได้แบบสบายใจ มีลานกว้างๆ ให้นั่งพักสนทนาพร้อมกับทานของอร่อย ในระหว่างที่เดิน เจ้าภรรยาอ้วนเหลือบไปเห็นวัดภูมินทร์ที่ยังไม่ปิดและมีนักท่องเที่ยวอยู่บ้าง ก็ตัดสินใจแวะไปซะหน่อย โอ่ว สวยงามทั้งพระพุทธรูปทั้งสี่ทิศและจิตรกรรมฝาผนังที่แสดงความงามมาหลายทศวรรษ อนาคตก็ยังคงเป็นสิ่งทรงคุณค่าให้ลูกหลานแน่นอน
ฝนหนอก็ยังมาทักทายกันอีก มาทดสอบขาช้อปกับเหล่าพ่อค้า แม่ค้าเหรอ เราไม่ยอมแพ้แน่นอน จัดของกินและเสื้อผ้าเป็นกำลังให้ผู้ประกอบการทุกท่านนะครัช เราอยู่ใต้ฟ้า ก็ต้องมีฝนเป็