อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

บางคำอาจจะพิมไม่ถูกต้อง ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ตาม อริยสัจ 4 ความจริงอันสูงสุด เริ่มต้น ด้วยความทุกช์ ความทุกข์ นี้คือ ไม่พอใจ ไม่ได้ดั่งใจ ไม่เป็นไปตามความอยาก ที่มาของทุกข์ คือ จิตที่ออกไ

1.เข้าใจว่าสายปฏิจสมุปบาทนั้น ตั้งแต่เกิดจนมรณะ ความจริงเป็นเพียงจิตหนึ่งขณะที่หลงไป 2.เข้าใจว่า จิตที่มีอุปทานนั้นเป็นแค่วิญญาน ไม่มีผู้รู้เหตุแห่งอุปทานนั้น ความจริงสายปฏิจสมุปบาทนั้น ว่ากันตามเหตุ

ช่วยได้มากจริงๆถ้วย แต่ถึงอย่างไรก็ไม่เท่าการอยู่หลีกเร้นสงบกายสงบใจอย่างแท้จริง ซึ่งจานก็ได้ใช้เวลาวันหยุดนี้ทบทวนตนเอง ว่าที่กลัวเพราะอะไร? ที่กลัวเพราะอวิชชาความไม่รู้ แม้จะไม่ใช่อวิชชาที่ท่านจำแนก

-เมื่อแยกจิตและเวทนาออกได้ ก็มีความฉลาดในจิต "เรื่องเวทนานี้...เราหนีมันไปไหนไม่ได้ เราต้องรู้เวทนา ก็สักแต่ว่า...เวทนา สุข ก็สักแต่ว่าสุข ทุกข์ ก็สักแต่ว่าทุกข์ มันเป็นของสักว่า เท่านั้นแหละ แ

42. สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ ความยินดีในธรรม ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง ลาภยศยอยกล้วน...........ชนนิยม รูปกลิ่นเสียงรสภิรมย์.......ชอบแท้ กามคุณสุขทับถม...........เพลินอยาก หากแต่อนิจจังแล้...........แ