คือตอนนี้เราประสบปัญหาเกี่ยวกับการปฏิเสธค่ะ
จะขอเริ่มเล่าตั้งแต่ต้นนะคะ คือเราไปทำงานค่ะ เป็นงานชั่วคราว ทำ 2 เดือนงานใกล้บ้านค่ะไม่ไกลจากบ้าน จะมีคนทั้งหมด 10 คนที่ร่วมทำงานกันค่ะทำงานที่สำนักงาน เราก็คุยกับทุกคนแบบสุภาพชวนคุยนิดหน่อยตามมารยาทเพราะเราเป็นคนไม่ค่อยพูด และมีพี่คนหนึ่งที่เรารู้สึกไม่ชอบตรงที่พี่เข้าพึ่งพาเรามากเกินไปค่ะ คือเขาอยู่หมู่บ้านใกล้ๆหมู่บ้านเรา ก็คุยกันปกติแต่ส่วนมากเราจะไม่ค่อยตอบจะยิ้มๆให้ค่ะเพราะเป็นคนไม่ชอบพูด และเวลาไปทำงานเราจะไปถึงก่อนเขาล่ะเขาก็มักจะทักถามเราตลอดว่าไปหรือยัง ถึงหรือยังอยู่ไหน พอไม่เห็นเราก็โทรๆมา ซึ่งเราก็ไม่ว่างที่จะมารับสายเพราะทำงานล่ะพี่ที่ทำงานใช้ให้ชงนั้นนี้ให้ ล่ะพอเจอเราก็ด่าๆ ว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์รู้ไหมว่าไม่รู้ว่าอยู่ไหนโทรหาหลายสายทำไมไม่รับ เราก็ตอบไปว่าไม่ว่าง คือเราไม่เข้าใจมาก็สายมาถึงก็มาด่าเรา งานก็ไม่ช่วย และเขาจะมักอาศัยรถเราออกไปกินข้าวพักเที่ยงตลอด ทั้งที่ปากก็บอกว่าผลัดกันใช้รถตัวเอง แต่นี่ก็มีแต่รถเราที่ขี่ออกไปกินข้าวเที่ยงตลอด เพราะเขาไม่เอารถมาบอกว่ารถเสียให้น้องมาส่ง มีอยู่ 2 ครั้งที่เราเริ่มรู้สึกไม่โอเค วันนั้นเขาให้เลิกก่อนเวลางานเพราะฝนจะตก นางก็บอกให้เรารอเป็นเพื่อนนาง นานมากกว่าน้องนางจะมารับ ขี่รถออกไปสักพักฝนตกเปียกเราขี่รถมอเตอร์ไซค์นะคะ และเกือบเกิดอุบัติเหตุเพราะฝนเข้าตาก็อาจจะเพราะประมาทที่ไม่ใส่หมวกกันน็อคความผิดตัวเองด้วยค่ะ และครั้งที่ 2 เราขอกลับบ้านก่อนแล้วนางก็ขอกลับบ้านก่อนเหมือนเรา พอเราจะขี่ออกไปนางเรียกเราจอดแล้วบอกไปส่งได้ไหม โทรหาน้องแต่น้องไม่รับ (น้องนางอยู่บ้านตลอดนะคะไม่ได้ไปทำงานที่ไหนเผื่อคนบอกว่าน้องนางอาจะติดธุระ) เราก็ลังเลเพราะเราก็รีบกลับและไม่อยากไปส่ง คือน้ำมันก็มีแต่เงินเราที่เติมนางไม่ได้ช่วยออกค่าไรเลย ไม่คิดด้วยซ้ำ เราไม่กล้าปฏิเสธเลยจำใจต้องไปส่งค่ะ กว่าจะถึงบ้านฝนก็เกือบตกอีกค่ะ คือต้องเข้าใจนะคะว่า เขาก็มีรถแต่เขาไม่ขี่มา แถมยังมาเปลืองน้ำมันเราที่เขาไม่เคยจ่ายเราสักครั้ง ไม่ได้งกอะไรนะคะ แต่รถก็รถเราสิทธิ์เรา เราไม่อยากให้ขี่ด้วยเลยค่ะ แต่ปฏิเสธไม่เป็นจริงๆ ช่วยด้วยค่ะ อยากปฏิเสธแบบไม่ให้เขาเกลียดอ่ะค่ะ
ปฏิเสธคนอื่นยังไงดีคะ ที่ไม่ทำให้เขาเกลียดเรา
จะขอเริ่มเล่าตั้งแต่ต้นนะคะ คือเราไปทำงานค่ะ เป็นงานชั่วคราว ทำ 2 เดือนงานใกล้บ้านค่ะไม่ไกลจากบ้าน จะมีคนทั้งหมด 10 คนที่ร่วมทำงานกันค่ะทำงานที่สำนักงาน เราก็คุยกับทุกคนแบบสุภาพชวนคุยนิดหน่อยตามมารยาทเพราะเราเป็นคนไม่ค่อยพูด และมีพี่คนหนึ่งที่เรารู้สึกไม่ชอบตรงที่พี่เข้าพึ่งพาเรามากเกินไปค่ะ คือเขาอยู่หมู่บ้านใกล้ๆหมู่บ้านเรา ก็คุยกันปกติแต่ส่วนมากเราจะไม่ค่อยตอบจะยิ้มๆให้ค่ะเพราะเป็นคนไม่ชอบพูด และเวลาไปทำงานเราจะไปถึงก่อนเขาล่ะเขาก็มักจะทักถามเราตลอดว่าไปหรือยัง ถึงหรือยังอยู่ไหน พอไม่เห็นเราก็โทรๆมา ซึ่งเราก็ไม่ว่างที่จะมารับสายเพราะทำงานล่ะพี่ที่ทำงานใช้ให้ชงนั้นนี้ให้ ล่ะพอเจอเราก็ด่าๆ ว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์รู้ไหมว่าไม่รู้ว่าอยู่ไหนโทรหาหลายสายทำไมไม่รับ เราก็ตอบไปว่าไม่ว่าง คือเราไม่เข้าใจมาก็สายมาถึงก็มาด่าเรา งานก็ไม่ช่วย และเขาจะมักอาศัยรถเราออกไปกินข้าวพักเที่ยงตลอด ทั้งที่ปากก็บอกว่าผลัดกันใช้รถตัวเอง แต่นี่ก็มีแต่รถเราที่ขี่ออกไปกินข้าวเที่ยงตลอด เพราะเขาไม่เอารถมาบอกว่ารถเสียให้น้องมาส่ง มีอยู่ 2 ครั้งที่เราเริ่มรู้สึกไม่โอเค วันนั้นเขาให้เลิกก่อนเวลางานเพราะฝนจะตก นางก็บอกให้เรารอเป็นเพื่อนนาง นานมากกว่าน้องนางจะมารับ ขี่รถออกไปสักพักฝนตกเปียกเราขี่รถมอเตอร์ไซค์นะคะ และเกือบเกิดอุบัติเหตุเพราะฝนเข้าตาก็อาจจะเพราะประมาทที่ไม่ใส่หมวกกันน็อคความผิดตัวเองด้วยค่ะ และครั้งที่ 2 เราขอกลับบ้านก่อนแล้วนางก็ขอกลับบ้านก่อนเหมือนเรา พอเราจะขี่ออกไปนางเรียกเราจอดแล้วบอกไปส่งได้ไหม โทรหาน้องแต่น้องไม่รับ (น้องนางอยู่บ้านตลอดนะคะไม่ได้ไปทำงานที่ไหนเผื่อคนบอกว่าน้องนางอาจะติดธุระ) เราก็ลังเลเพราะเราก็รีบกลับและไม่อยากไปส่ง คือน้ำมันก็มีแต่เงินเราที่เติมนางไม่ได้ช่วยออกค่าไรเลย ไม่คิดด้วยซ้ำ เราไม่กล้าปฏิเสธเลยจำใจต้องไปส่งค่ะ กว่าจะถึงบ้านฝนก็เกือบตกอีกค่ะ คือต้องเข้าใจนะคะว่า เขาก็มีรถแต่เขาไม่ขี่มา แถมยังมาเปลืองน้ำมันเราที่เขาไม่เคยจ่ายเราสักครั้ง ไม่ได้งกอะไรนะคะ แต่รถก็รถเราสิทธิ์เรา เราไม่อยากให้ขี่ด้วยเลยค่ะ แต่ปฏิเสธไม่เป็นจริงๆ ช่วยด้วยค่ะ อยากปฏิเสธแบบไม่ให้เขาเกลียดอ่ะค่ะ