SAPA,Vietnam
สวัสดีค่ะเพิ่ลๆ(ล้อเล่นนะคะ55) ห่างหายกันไปนานมากแบบมากม๊าก เกือบสี่ปีเราก็กลับมามี passion ในการมานั่งพิมพ์อะไรยาวๆแบบนี้อีกครั้ง พอดีช่วงนี้ได้ยินข่าวว่าที่ประเทศลาวเนี่ยมีรถไฟฟ้าความเร็วสูงที่สามารถนั่งจาก เวียงจันทร์ไปหลวงพระบางและทะลุเข้าจีน เราก็ได้แต่อิจฉาอยู่ในอกจนอยากจะกรี้ดออกมา เราก็เลยนึกได้ว่าเมื่อปี 2018 (นานละสิ๊) ประมาณเดือนกันยายนเรากับเพื่อนอีกคนนึง ซึ่งก็ทำงานทำการแล้วหล่ะแต่นางก็ลางานไปเที่ยวด้วย เราก็เริ่มเดินทางจากสระบุรี Province to SaPa เวียดนามมมม คือมันแบบมีความพีคตลอดเวลาจนเราอยากมาเขียนไว้ดูอีกที ตอนลูกโต(ซึ่งไม่รู้จะมีไหมลูกเนี่ย55) ขอเตือนไว้ก่อนว่าเกินทางครั้งนี้บีบหัวใจมากแล้วก็ไม่ได้มีสาระเท่ากระทู้ที่แล้ว เพราะเรามีแค่แผนลวกๆกับตั๋วรถไฟจากสระบุรีไปอุดรแล้วก็ตั๋วเครื่องบินกลับจากฮานอย ยังไงก็ให้เพื่อนๆมาเดินทางไปพร้อมๆเราพร้อมกับดูรูปสวยๆ(แล้วหรอ)ไปด้วยเลยค่าา
นี่คือแผน1 ที่เราตั้งใจว่าสะดวกประหยัดเวลาสุดอะไรสุด 55
วันที่ 8 กันยายน 2018
สระบุรี - อุดรธานี (รถไฟไทยที่ไม่ได้ไปโคราช)
จขกทก็ได้เดินทางจากรังสิตสู่สระบุรีเพื่อไปขึ้นรถไฟที่นั้นเพราะเพื่อนเราทำงานที่โรงงานฆ่าไก่ชื่อดังในสระบุรี 555 โดยรถตู้ที่ซิ่งแบบไม่ไหวแล้วแม่ซิ่งเกิน จนทำให้จขกทไปถึงบขส.สระบุรี 17.00 น. ซึ่งไวก่อนเวลานัดกับเพื่อน เราก็เลยไปหาอะไรกินในตลาดหน้าสถานีรถไฟไม่รู้ปัจจุบันยังมีอยู่ไหมนะ
แกมันอร่อยจนแบบร้องอยากกลับไปกินอีกเลยเอามาลงด้วย555
จนประมาณ 18.00 น เพื่อนก็มาหาแล้วเราเลยหยิบตั๋วมาดู ก็จะร้องไห้ รถออกสองทุ่ม!!
ก็เลยนั่งรอแบบเมื่อยเด้ ปล.เพื่อนเราไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เช้าวันที่8จนไปถึงวังเวียงวันที่9 5555
แล้วบอกเลยนะขึ้นรถไฟปุ๊ปใครจะถ่ายรูปอะไรก็ช่างฉันสองคนนอนค่ะ แล้วมีจังหวะนึงที่ถึงขอนแก่นฉันตื่นมาทุกคนคือคลุมโปง ด้วยผ้าห่มสีขาวเหมือนบอดี้ศพ19น่ากลัวมาก (อันนี้เป็นรูปตอนถึงแล้วนะ)
วันที่9 กันยายน 2018
อุดรธานี - วังเวียง
เราก็เดินทางมาถึงมาถึง สถานีรถไฟอุดรธานี เราก็ตั้งใจจะไปสถานีขนส่งอุดรธานีเพื่อซื้อตั๋วรถบัสที่นั่งไปถึงวังเวียงเลย พอลงรถไฟมาสักพักลุงๆพี่ๆรถสามล้อก็มารุม ถามว่าไปไส ไปไส ไปไส๊ เราก็ดวยความลูกคุณหนูตีแดงๆนั่งอะไรแบบนี้ไม่ค่อยเป็น 555 เลยเดินเอาดีกว่า คำเตือน!อย่าเดินตอนแดดร้อนนะสู่ตายแดดเด้อ P.S. การซื้อตั๋วนะคะเดินไปหาห้องตึกแถวที่เขียนว่า บ.ข.ส ซึ่งเขาจะเปิดประมาณ6โมงเช้า กูกะไปเช้ากะด้อ เหลียวเบิ่งเวลาจังแม่น ตี4 555555555555 แนะนำเปิดห้องอาบน้ำนอนเถอะ เพราะกว่ารถจะออกอะ 8.30 น. บ้าบอมากดิฉันนั่งอยู่ตรงนั้นค่ะสามชั่วโมงกว่า
เย้มาถึงสถานีขนส่งแล้วดีใจมาก งง ดีใจทำไม555
นี่แนะนำเลยนะร้านข้าวเปียกร้านนี้อร่อยแบบแม่จ๋าแม่ แซ่บบบ อยู่ในเขตขนส่งนั้นแหละ
อร่อยจริงๆนะแบบแม่เอ้ยคอแห้ง 555555
พี่คนรถเขาก็จะแจกอันนี้ให้เรามากรอก ตอนถึงด่านสะพานมิตรภาพที่หนองคาย เขาก็จะให้เราลงเดินนิดหน่อย นิดเดียวเท่านั้นจริงๆ
เพื่อที่จะไปปั้มพาสปอร์ต
เราใช้เวลาเดินทางจากอุดรมาวังเวียงเสร็จทั้งสิ้น 6 ชั่วโมงอ่ะ นานมากนอนตื่นมาเล่นกับเพื่อน ก็ยังไม่ถึงแบบเหนื่อยมากๆอย่าหาทำนะทุกคนหานั่งรถตู้ดีกว่ามันจะไวกว่าเพราะนี่มันเป็นรถบัสเลยกินเวลา เราถึงที่พักประมาณ 4 โมงเย็นอะตอนแรกว่าจะไปพายคายักก็ไม่ทัน
ที่พักคืนที่1 ของเราคือ Vieng Tara Villa ก็คือที่พักยอดฮิตที่ใครไม่ได้ไปนอนนี่แสดงว่าไปไม่ถึง ด้วยความที่เราไปลาวกันมาหลายรอบแล้วครั้งนี้ที่จะไปแวะวังเวียงเพราะอยากพักผ่อนบวกกับเราเรียนจบกันแล้วเลยขอพักที่สบายๆหน่อย จึงเลือกพักที่นี่ซึ่งเราสามารถให้ที่พักไปรับเราตรงที่รถจอดได้นะแต่ด้วยความโง่ของเราสองคนก็เดินจ๊ะ ย้ำว่าเดินจากตรงลานดินกว้างๆข้ามสะพานเพื่อไปที่พัก มันก็แค่กิโลเดียวแต่ว่าเราอะมีกระเป๋าด้วยมันเลยหนักกก
กะมาดูข้าวเขียวๆสวยๆอุสามาหน้าฝนเบิ่งเอาสูเบิ่งเอา
แต่สุดท้ายก็วิวพันล้านอยู่ดีค่ะทุกคน
จากนั้นเราก็ตัดสินใจข้ามมาในเมืองหน่อยเพื่อที่จะไปหาซื้อตั๋วรถไปหลวงพระบางวันพรุ่งนี้บอกแล้วว่ามันไม่เตรียมอะไรมาเลย 55555 แล้วก็ไปทำตามความฝัน คือมันเป็นเหตุผลเดียวที่เรามาแวะวังเวียงเพราะจะมากินตีนไก่กับเฝอร้านลับแต่เพราะครั้งที่แล้วที่เรามากินมันดึกไปหน่อย ตีสามลิ้นเลยไม่ค่อยรู้รส 55555 แต่พอไปถึงน้องปิด
ก็เลยไปหากินอะไรซ่าๆที่นี่รอร้านตีนไก่เปิดหลังจากอกหักจากเฝอ
ตอนแรกเราจะไปพายคายักกันแต่น้ำแรงมากบวกกับเย็นแล้วเลยไม่ได้ไป
สวรรค์ของคนอ้วนแบบฉันนนนนนนน
อาร่อยยยยยยยยยยยยยยยย สะใจมากกกก
หลังจากนั้นเราก็ไปเช่ารถจักรยานยนต์เพื่อเอาไว้ใช้วันพรุ่งนี้เพราะเราว่าจะไปเป็นผู้สาวขาเลาะกันซักหน่อยเนื่องจากไม่ได้ทำอะไรเลย 5555
อ้อ แล้วก็ไปหาซื้อตั๋วรถ แต่ไม่ค่อยมีหายากมากตอนนั้นเขาบอกว่าเหมือนทางที่จะไปมันไม่ดีต้องอ้อมหน่อยอ่ะ แล้วเลือกอะไรได้ไหม ไม่ได้ก็เลยตกลงไปนัดกันตอนเที่ยงของวันที่10/7/2018ขึ้นรถเดี๋ยวรถโรงแรมไปส่งที่ขึ้นรถ
จบวันแบบไม่ได้ทำอะไรเลยนั่งรถอย่างเดียว อย่าหาทำเด้อสู
วันที่10 กันยายน 2018
วังเวียง - หลวงพระบาง
ตื่นมาตอนสว่างจำไม่ได้ว่ากี่โมงเลยคว้ารถมอไซต์คู่ชีวิต บิดออกไปกะว่าจะไปบลูลากูลทั้งๆที่ไปมาเป็นล้านรอบ 555 แต่ไปยังไม่ถึงไหนดีก็เห็นป้ายผาแดง เอ๊ะ ฉันเอ๊ะ เคยไปแต่ผาเงินเลยแวะเข้าไป ด้วยความที่มันเช้าเปลี่ยวมากแม่เอ้ยไม่มีคนเลยแล้วก็ไม่ได้เสียเงินค่าเข้าด้วยเพราะมันเช้าจริงๆ ฝนก็ตกแต่เรากับเพื่อนอะสู้มากจำได้ ยูโกไอโก สุดท้ายเหนื่อยมากตอนขึ้นไม่เท่าไหร่ตอนลงแบบสไลค์ลงได้เลยเพราะฝนตก
อ่ะนั่งแล้วหนึ่งไกลจัด อันนี้คือทางดีแล้วนะมีแบบชันมากจนเกือบสไลค์ลงก็มี
คือเราชอบที่นี่มากกว่าผาเงินนะเขาจะมีจุดวิวพ้อยให้พักไปเสียอย่างเดียวเลยทางน่ากลัว
50เมตร ไม่มีอยู่จริง 555555
แวะพักโชว์ทีนไปหนึ่งที
ตอนแรกก็ก่นด่าตัวเองในใจแต่พอเห็นอย่างงี้โคตรคุ้มเลย แบบมีความสุขมากเป็นความสุขครั้งคราวที่ไม่ยั้งยืนแต่ก็ทำให้ใจโปร่งได้
คือฉันเอากล้องไปสองตัวกล้องใหญ่กับกล้องฟิลม์ที่หนักมาาาาาาาาาาาา เลยบ่นเยอะ 55555
อยากกินแกงเห็นเด้
อันนี้คือใกล้จุดสูงสุดละ คือเราต้องปีนบันไดไม้ที่ไม่รู้จะหักตอนไหนเนี่ยขึ้นไปอีกคือมันไม่ใกล้เลยจริงๆ
แล้วก็เริ่มด่าตัวเองอีกครั้ง 5555555
ดูๆไปมันก็สวยนะ แต่ใครจะรู้น่ากลัวมากถ้าโทรศัพย์ตกลงไปเราก็คือเอาไปเถอะคุณ ไม่ลงไปเก็บหรอกนะ 5555
แต่พอมาถึงคือสวยมากกกก
ยังคุยกับเพื่อนอยู่เลยว่าถ้าไม่ยูโกไอโกตอนนั้นคงเสียใจพิลึก
นั่งอยู่บนนั้นนานมากจนแบบมันสำลักความสุขอะ
นอนตะแคงยังไม่ได้เลยกลัวมันไหลออกหู555555
จากนั้นก็เดินลงกันอันนี้คือหลักฐานของคนมีความสุขจนล้ม 555555
[/l
[CR] เเบกเป้ขึ้นหลังอย่าหาทำตาม!! มหากาฬความทรหดของการเดินทางจากไทย-เที่ยวลาว-สู่เวียดนามเหนือ (ฉบับภาคพื้นดิน!!)
[/l
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้